Co powiesz buddyście?
1 W niektórych krajach ponad połowę nowo ochrzczonych stanowią osoby wychowane w duchu buddyzmu. Co przyciąga takich ludzi do prawdy? Jak można przedstawić buddyście dobrą nowinę?
2 Okaż szczere zainteresowanie. Wielu byłych buddystów przyznaje, że to nie dobitne argumenty pozyskały ich dla prawdy. Poruszyło ich raczej okazanie im szczerego, osobistego zainteresowania. Na pewnej Azjatce przyjazne usposobienie siostry, która do niej przyszła, zrobiło takie wrażenie, że zgodziła się na studium. Nie mówiła zbyt dobrze po angielsku, ale siostra była cierpliwa. Gdy kobieta ta była zmęczona lub nie mogła studiować, siostra po prostu składała jej przyjacielską wizytę i umawiała się na następny raz. W rezultacie ona, jej dwóch synów i matka w podeszłym wieku dali się ochrzcić. Kiedy wróciła do ojczystego kraju pomogła wielu ludziom poznać prawdę. A jej syn służy teraz w biurze oddziału. Jakież błogosławieństwo przyniosło odzwierciedlenie Bożej „życzliwości i miłości do człowieka”! (Tyt. 3:4).
3 Buddyjskie poglądy. Buddyści są na ogół tolerancyjni wobec innych poglądów, ale nie widzą potrzeby trzymania się określanego wyznania. Toteż ich osobiste wierzenia często się różnią. W pewnym odłamie buddyzmu powszechny jest pogląd, że życie wypełniają cierpienia, ale dzięki oświeceniu można zatrzymać niekończącą się wędrówkę przez kolejne niekorzystne wcielenia. Aby się od tego uwolnić, trzeba osiągnąć nirwanę — stan niemożliwy do opisania, bo nie jest ani miejscem ani wydarzeniem, lecz raczej próżnią, w której nie istnieje ból ani zło (zob. broszurę Co się dzieje z człowiekiem po śmierci?, strony 9 i 10). Jaki stąd wniosek? Nie ma więc sensu wciągać ludzi w dyskusje na temat filozofii buddyjskiej. Lepiej jest rozmawiać z nimi o powszechnych bolączkach, które martwią wszystkich.
4 Kieruj uwagę na wspólne troski. Ponieważ dla buddystów życie jest zazwyczaj synonimem cierpienia, więc pojęcie życia wiecznego na ziemi może się im wydać niedorzeczne. Niemniej wszyscy pragniemy zaznawać szczęścia w rodzinie, być wolni od cierpień i mieć w życiu cel. Zauważ, jak można skierować uwagę na te potrzeby.
5 Mógłbyś spróbować takiego wstępu:
◼ „Żyjemy w świecie, w którym cierpi wielu niewinnych ludzi. Co pańskim zdaniem jest potrzebne, by wszyscy zaznawali wolności od bólu i nieszczęść? [Poczekaj na odpowiedź]. Na mnie bardzo pokrzepiająco działa pewna starożytna obietnica. [Odczytaj Objawienie 21:4]. Oczywiście jeszcze nie mamy takich warunków, ale gdy nadejdzie taki czas, czy nie chcielibyśmy wtedy żyć?” Zaproponuj publikację wyjaśniającą, jak dojdzie do położenia kresu cierpieniom.
6 Do osoby starszej możesz powiedzieć:
◼ „Zapewne tak jak ja jest pan zaniepokojony tym, że jesteśmy bombardowani spaczonymi poglądami, co bardzo szkodliwie wpływa na nasze dzieci. Co może być przyczyną takiego wzrostu niemoralności wśród młodzieży? [Pozwól się wypowiedzieć]. Czy wie pan, że zostało to przepowiedziane w księdze, którą zaczęto pisać na długo przed pojawieniem się islamu, chrześcijaństwa i hinduizmu? [Przeczytaj 2 Tymoteusza 3:1-3]. Proszę zauważyć, że dzieje się tak pomimo ciągłego rozwoju wiedzy. [Przeczytaj werset 7]. Dzięki tej publikacji zrozumiałem prawdy, o których większość ludzi nigdy nie słyszała. Czy chciałby ją pan przeczytać?” Zaproponuj stosowną książkę lub broszurę.
7 Buddyści zazwyczaj szanują Biblię, uważając ją za świętą. Czytaj więc z niej bezpośrednio (Hebr. 4:12). Jeśli rozmówcę nurtuje wpływ kultury zachodniej, zaznacz, że wszyscy pisarze Biblii pochodzili z Azji.
8 Które publikacje są najlepsze? Specjalnie z myślą o buddystach przygotowano traktat Czy cierpienia kiedyś się skończą? w języku chińskim, japońskim, syngaleskim i tajskim. Poza tym wielu głosicieli z powodzeniem korzysta z książek Człowiek poszukuje Boga, Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi i Tajemnica szczęścia rodzinnego, z broszur Na czym polega sens życia? Jak go odnaleźć? i „Oto wszystko nowe czynię” oraz ewentualnie z Wiadomości Królestwa nr 35, zatytułowanych Czy wszyscy ludzie będą kiedyś wzajemnie się miłować? Większość buddystów poznających teraz prawdę, studiuje najpierw broszurę Wymagania, a potem książkę Wiedza.
9 Chociaż misjonarze buddyjscy podobno dotarli do Aten prawie 400 lat przed pojawieniem się tam Pawła, to jednak nie ma pewności, czy ten apostoł spotkał zwolennika buddyzmu. Wiemy jednak, jak się zapatrywał na dawanie świadectwa ludziom wszelkiego pokroju. Uczynił siebie „niewolnikiem wszystkich”, aby „tak czy inaczej niektórych wybawić” (1 Kor. 9:19-23). Możemy go naśladować, gdy każdemu napotkanemu człowiekowi będziemy okazywać osobiste zainteresowanie i kierować jego uwagę na naszą wspólną nadzieję.