Co powiesz ateiście?
1 „Jestem ateistką” — usłyszała pewna misjonarka w Afryce od pani profesor pochodzącej z Polski. Siostrze udało się jednak porozmawiać z tą kobietą i wręczyć jej książkę Jak powstało życie? Przez ewolucję czy przez stwarzanie? Kiedy po tygodniu ją odwiedziła, profesor zawołała: „Już nie jestem ateistką!” Przeczytała całą książkę Stwarzanie i poprosiła o studium biblijne. Jak możesz skutecznie głosić osobom, które twierdzą, że nie wierzą w Boga? Najpierw zwróć uwagę, z jak różnych powodów ludzie uważają się za ateistów.
2 Czynniki sprzyjające ateizmowi. Nie każdy ateista był wychowywany w takim duchu. Wielu miało do czynienia z jakąś religią i kiedyś wierzyło w Boga. Ale poważne kłopoty zdrowotne lub rodzinne albo niesprawiedliwość, jakiej zaznali, podkopały ich wiarę. U innych poglądy na temat Boga uległy wypaczeniu pod wpływem nauk pobieranych w szkołach wyższych. Rozważmy poniższe przykłady ateistów, którzy w końcu mocno uwierzyli w Jehowę Boga i zostali Jego Świadkami.
3 Pewna kobieta w Paryżu od urodzenia cierpiała na chorobę objawiającą się łamliwością kości. Chociaż ochrzczono ją w Kościele katolickim, podawała się za ateistkę. Gdy spytała zakonnicę, dlaczego Bóg pozwolił, żeby urodziła się z takim kalectwem, usłyszała w odpowiedzi: „Bo On cię kocha”. Nie chciała się jednak pogodzić z tak niedorzecznym wyjaśnieniem. A oto inny przykład. U młodego Fina lekarze wykryli nieuleczalną chorobę mięśni, która spowodowała, że znalazł się na wózku inwalidzkim. Matka zabrała go do zielonoświątkowca, który podawał się za uzdrowiciela. Ale cud nie nastąpił. Ów młodzieniec przestał się więc interesować Bogiem i został ateistą.
4 Pewien mieszkaniec Hondurasu, wychowany w religii katolickiej, zgłębiał filozofię socjalistyczną i ateizm. Pod wpływem ewolucjonizmu, z którym zetknął się na uniwersytecie, przestał wierzyć w Boga. Podobnie było z Amerykanką pochodzącą z rodziny metodystów. W szkole średniej zaczęła się uczyć psychologii. Jak to wpłynęło na jej poglądy? Oświadczyła: „Jednego lata całkowicie zniszczono moje przekonania religijne”.
5 Trafianie do serc ludzi szczerych. Wiele osób, które twierdzą, że nie wierzą w Boga, chętnie by się dowiedziało, czy istnieje rozwiązanie takich problemów jak słabe zdrowie, rozpad rodzin albo niesprawiedliwość. Szczerze pragną znaleźć odpowiedzi między innymi na pytania: Dlaczego istnieje zło? Dlaczego dobrych ludzi spotykają nieszczęścia? Na czym polega sens życia?
6 Podobnie było w przypadku małżeństwa mieszkającego w Szwajcarii. Ludzie ci dorastali w duchu ateizmu. Na pierwszy kontakt z prawdą zareagowali negatywnie. Mieli jednak poważne kłopoty rodzinne i myśleli o rozwodzie. Podczas kolejnej wizyty usłyszeli od Świadków, co Biblia mówi na temat pokonania ich problemów. Małżonków zadziwiły praktyczne rady z Pisma Świętego i zgodzili się na studium biblijne. Zacieśnili swe więzy małżeńskie, zrobili postępy duchowe i zostali ochrzczeni.
7 Co możesz powiedzieć ateiście. Kiedy ktoś mówi, że jest ateistą, spróbuj się dowiedzieć, dlaczego. Czy ze względu na wykształcenie, przeżyte trudności albo dostrzeżoną przez niego obłudę religijną i fałszywe nauki? Mógłbyś zapytać: „Czy zawsze tak było?” albo: „Co skłoniło pana do takiego wniosku?” Odpowiedź pomoże ci ustalić, jak dalej poprowadzić rozmowę. Przekonywające argumenty można znaleźć w książce Czy istnieje Stwórca, który się o ciebie troszczy?
8 W rozmowie z ateistą mógłbyś zapytać:
◼ „Czy zastanawiał się pan kiedyś nad taką kwestią: Jeżeli istnieje Bóg, to dlaczego na świecie jest tyle cierpień i niesprawiedliwości? [Poczekaj na odpowiedź]. Czy mógłbym pokazać, co na ten temat mówi Biblia?” Odczytaj Jeremiasza 10:23. Następnie zapytaj, co myśli o tej wypowiedzi. Potem skieruj uwagę na broszurę Czy Bóg naprawdę się o nas troszczy?, strony 12-14, lub Na czym polega sens życia?, strony 22-25. Możesz też wykorzystać 10 rozdział książki Stwórca. Zachęć rozmówcę do przyjęcia publikacji i przeczytania wskazanego materiału. (Inne sugestie można znaleźć w podręczniku Prowadzenie rozmów, strony 53 i 54).
9 Oczywiście nie wszyscy ateiści przyjmą prawdę. Ale wielu z nich chętnie poznaje inne poglądy. Starając się pokazać im prawdę, mów logicznie i przekonująco, a przede wszystkim korzystaj z mocy Słowa Bożego (Dzieje 28:23, 24; Hebr. 4:12).