‛W pełni głośmy słowo Boże’

¹ Kiedy jesteśmy szczerze wdzięczni za wyświadczone nam dobro, czyż nie okazujemy tego swoją postawą i zachowaniem? Oczywiście, że tak! Zwróćmy więc uwagę, jak apostoł Paweł zareagował na dobroć i lojalną życzliwość Jehowy względem ludzkości. Apostoł zawołał: „Dzięki niech będą Bogu za jego nieopisany wspaniałomyślny dar”! Co wchodzi w zakres tego „wspaniałomyślnego daru”? Okazana nam „niezrównana niezasłużona życzliwość Boża”, której najwspanialszym przejawem był dar w postaci Syna Bożego jako okupu za nasze grzechy (2 Kor. 9:14, 15; Jana 3:16).

² Czy Paweł wyrażał swą wdzięczność tylko słownie? Ależ skąd! Okazywał ją w wielu dziedzinach. Bardzo troszczył się o pomyślność duchową współchrześcijan i pragnął robić wszystko, co tylko mógł, by pomagać im odnosić pełny pożytek z lojalnej życzliwości Boga. Zwracając się do takich osób, napisał: „Darząc was zatem tkliwym uczuciem, radzi byliśmy przekazać wam nie tylko dobrą nowinę Bożą, lecz także nasze dusze, ponieważ staliście się nam umiłowani” (1 Tes. 2:8). Oprócz tego, że pomagał uzyskać wybawienia tym, którzy już należeli do zboru chrześcijańskiego, to jeszcze niezmordowanie głosił dobrą nowinę, podróżując tysiące kilometrów lądem i morzem, aby odszukiwać ludzi „odpowiednio usposobionych do życia wiecznego” (Dzieje 13:48). Pobudzany głęboką wdzięcznością za wszystko, co Jehowa dla niego uczynił, Paweł starał się ‛w pełni głosić słowo Boże’ (Kol. 1:25).

³ Czy docenianie wszystkiego, co Jehowa dla nas czyni, nie skłania nas do udzielania pomocy duchowej tym, którzy jej potrzebują w zborze? (Gal. 6:10). Czy nie czujemy się pobudzeni do brania jak najpełniejszego udziału w głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie na naszym terenie? (Mat. 24:14).

⁴ Okazja do wyrażenia wdzięczności. Każdego roku Pamiątka śmierci Chrystusa daje nam szczególną sposobność okazania wdzięczności za to, co dla nas uczynili Jehowa i Jezus. Nie jest to tylko jeszcze jedno zebranie ani też zwykła rocznica pewnego wydarzenia. Jezus powiedział: „Czyńcie to na moją pamiątkę” (Łuk. 22:19). Pamiątka śmierci Chrystusa to okazja do rozmyślania o tym, jaką osobą jest Jezus. Uznajemy wtedy, że on żyje i działa dzisiaj z chwałą i władzą królewską, którą otrzymał za swe wierne życie i złożoną ofiarę. Uroczystość ta stanowi również okazję do udowodnienia naszego podporządkowania się zwierzchnictwu Chrystusa, kierującego sprawami i działalnością zboru swych naśladowców (Kol. 1:17-20). Cały lud Boży powinien być obecny na Pamiątce śmierci Chrystusa. W tym roku będziemy ją obchodzić po zachodzie słońca w czwartek 28 marca.

⁵ Dzięki naszym pilnym wysiłkom w ubiegłym roku na uroczystość tę przybyło w Polsce 235 775 osób! Ilu przyjdzie w tym roku? Dużo zależy od tego, w jakiej mierze będziemy ‛ciężko pracować i wytężać siły’, by pomóc przybyć na nią jak największej liczbie osób (1 Tym. 4:10).

⁶ Oprócz obecności na Wieczerzy Pańskiej możemy się też postarać zwiększyć swój udział w służbie polowej. Tysiące braci i sióstr z pewnością będzie pełnić pomocniczą służbę pionierską przez jeden lub kilka miesięcy. W ostatnich pięciu latach w całym okresie przed Pamiątką i po niej — a więc od marca do maja — mieliśmy średnio 16 341 pionierów pomocniczych. Czy możesz tak ułożyć swoje sprawy, by w tym roku cieszyć się tym przywilejem? Byłaby to świetna sposobność do okazania szczerego doceniania miłościwego postanowienia Bożego co do ofiary Chrystusa. Z pewnością spotka się to z błogosławieństwem Jehowy, czego dowodzą następujące przeżycia.

⁷ Siostra pracująca na cały etat tak napisała o pomocniczej służbie pionierskiej, którą pełniła rok temu w marcu: „Nasza Służba Królestwa z lutego 2001 zachęcała każdego, komu pozwalają na to warunki, do podjęcia służby pionierskiej w okresie Pamiątki. Ponieważ w marcu było pięć sobót, pasowało to do mojego planu. Postanowiłam więc wypełnić wniosek”. Na początku miesiąca postawiła sobie za cel założenie studium biblijnego. Czy jej się udało? Tak, w 52 godzinie głoszenia w tym miesiącu! Czego ją to nauczyło? „Gdy zdobywamy się na dodatkowe wysiłki, spotykają nas cudowne błogosławieństwa”.

⁸ Jakie korzyści odnosi rodzina pełniąca razem służbę pionierską? Czteroosobowej rodzinie, która uczyniła tak w kwietniu zeszłego roku, miesiąc ten na zawsze pozostanie w pamięci. Matka powiedziała: „Jakże szczęśliwi byliśmy każdego dnia, gdy wspólnie pełniliśmy służbę! Dzięki rozmowom o tym, co udało nam się osiągnąć w służbie, pora obiadu była bardzo radosna”. Syn oświadczył: „Mogłem głosić z tatą w dni powszednie, kiedy normalnie pracuje zawodowo”. Ojciec dodał: „Jako głowa rodziny byłem bardzo zadowolony, że współpracujemy w najważniejszym dziele prowadzonym w naszych czasach”. Czy wasza rodzina również mogłaby pełnić wspólnie służbę pionierską? Porozmawiajcie o tym i zastanówcie się, czy byłoby możliwe, żeby wszyscy domownicy podjęli pomocniczą służbę pionierską w okresie Pamiątki.

⁹ Czy uczynimy marzec miesiącem najlepszych wyników? Na początku roku 2000 w Naszej Służbie Królestwa zadano pytanie: „Czy uczynimy kwiecień 2000 roku miesiącem najlepszych wyników?” Jaka była reakcja? Cel ten został w pełni osiągnięty, o czym świadczy nigdy dotąd nie notowana liczba 14 116 pionierów pomocniczych! Oznacza to, że wraz z 4073 pionierami stałymi i 134 specjalnymi w kwietniu służbę pionierską pełniło w Polsce ogółem 18 323 głosicieli, czyli prawie o 5000 więcej, niż wynosiła poprzednia najwyższa, osiągnięta w marcu 1997 roku. Czy pamiętasz, jaki entuzjazm zapanował w zborze, gdy w tym szczególnym miesiącu wyraźnie wzrosła aktywność duchowa? Czy w bieżącym roku może być podobnie albo nawet jeszcze lepiej? Dzięki naszym wzmożonym, wspólnym wysiłkom marzec 2002 roku może się stać „Miesiącem najlepszych wyników”. Dlaczego właśnie marzec?

¹⁰ Sprzyjają temu dwa czynniki. Po pierwsze, pod koniec marca odbędzie się Pamiątka, więc na początku miesiąca będziemy mogli zapraszać jak najwięcej osób. Po drugie, w marcu będzie pięć pełnych weekendów, co ułatwi pełnienie służby pionierskiej tym, którzy pracują zawodowo lub chodzą do szkoły. Warto już teraz usiąść i opracować praktyczny plan z wykorzystaniem kalendarza zamieszczonego w tej wkładce. Służba ta może się okazać łatwiejsza, niż myślisz. Jeśli na przykład na każdy z pięciu weekendów zaplanujesz 8 godzin, to przez resztę miesiąca będziesz musiał wypracować tylko 10 dodatkowych, aby osiągnąć wymagane 50.

¹¹ Co mogą zrobić starsi, żeby pomóc wszystkim członkom zboru ‛w pełni głosić słowo Boże’? Mogą rozbudzać entuzjazm w punktach na zebraniach i w osobistych rozmowach. Nadzorcy zborowego studium książki i ich zastępcy mogą wykazać inicjatywę i porozmawiać z każdym członkiem grupy i zaproponować swą pomoc. Niekiedy wystarczy parę słów zachęty lub kilka praktycznych wskazówek (Prz. 25:11). Wielu przekona się, że dzięki drobnym zmianom w planie będzie mogło cieszyć się przywilejem pełnienia pomocniczej służby pionierskiej. W sporej liczbie zborów większość (jeśli nie wszyscy) starszych i sług pomocniczych oraz ich żon daje piękny przykład, razem pełniąc pomocniczą służbę pionierską w okresie Pamiątki. W ich ślady idzie wielu zachęconych tym głosicieli. Niektórzy z powodu ograniczeń fizycznych lub innych okoliczności nie będą w stanie tego uczynić, ale mogą się poczuć zachęceni do okazania wdzięczności, razem z resztą zboru wysilając się w służbie kaznodziejskiej.

¹² Powodzenie zależy od starannego planowania. W dni powszednie zbiórki do służby polowej powinny być planowane w dogodnych porach. Jeśli to możliwe, nadzorca służby zawczasu wyznaczy do ich przeprowadzenia wykwalifikowanych braci. Potrzebne będzie dobre przygotowanie, aby zebrania te — wraz z podziałem na pary, przydziałem terenu i modlitwą — nie przekraczały 10-15 minut (zob. „Skrzynkę pytań” w Naszej Służbie Królestwa z września 2001 roku). Plan działalności zboru w tym miesiącu należy wyraźnie przedstawić zborowi i wywiesić na tablicy ogłoszeń.

¹³ Trzeba zadbać o odpowiednią ilość terenów. Nadzorca służby powinien się spotkać z bratem zajmującym się terenami, by ustalić, jak uwzględnić tereny rzadko opracowywane. Szczególny nacisk należy położyć na zachodzenie do mieszkań, gdzie nikogo nie zastaliśmy, na głoszenie na ulicach i od sklepu do sklepu oraz na świadczenie wieczorami. Jeśli to stosowne, niektórym głosicielom można pomóc w głoszeniu przez telefon.

¹⁴ Pomóżcie im znowu podjąć służbę. Czy na waszym terenie mieszka ktoś, kto przestał uczestniczyć w głoszeniu dobrej nowiny? Takie osoby wciąż należą do zboru i potrzebują pomocy (Ps. 119:176). Ponieważ szybko zbliża się koniec tego starego świata i ustanowienie nowego, mamy powody, by nie szczędzić wysiłków w pomaganiu nieczynnym (Rzym. 13:11, 12). W ciągu ostatnich pięciu lat co roku udawało się pomóc w naszym kraju średnio 1790 nieczynnym. Jak możemy przyczynić się do tego, by jeszcze wiele innych osób na nowo roznieciło swą pierwszą miłość i ufność? (Hebr. 3:12-14).

¹⁵ Grono starszych zechce przedyskutować, jak udzielić pomocy tym, którzy są nieczynni od kilku lat. Sekretarz powinien przejrzeć karty sprawozdań głosicieli i sporządzić listę wszystkich nieczynnych. Szczególny nacisk należy położyć na pracę pasterską, aby pomóc tym osobom. Może któregoś starszego łączyła dawniej bliższa znajomość z jedną z takich osób i mógłby ją odwiedzić; można też poprosić o pomoc innych głosicieli. Jeśli na przykład studiowali z kimś, kto teraz jest nieczynny, być może chętnie udzielą takiej szczególnej pomocy. Wierzymy, że wielu nieczynnych zareaguje na to pozytywnie i znowu zacznie głosić słowo Boże. Jeśli tylko spełniają wymagania, nie ma na to lepszej pory niż okres Pamiątki! (Więcej informacji podano w „Skrzynce pytań” w Naszej Służbie Królestwa z listopada 2000 roku).

¹⁶ Czy inni też mogą głosić? Jehowa nieustannie błogosławi swemu ludowi, zgromadzając „kosztowności wszystkich narodów” (Agg. 2:7). Co roku tysiące osób zaczyna spełniać wymagania stawiane nieochrzczonym głosicielom. O kogo chodzi? O dzieci Świadków Jehowy oraz zainteresowanych robiących postępy. Skąd można wiedzieć, czy mogą zostać głosicielami dobrej nowiny?

¹⁷ Dzieci Świadków Jehowy. Wiele dzieci już od paru lat towarzyszy rodzicom w służbie od domu do domu, nie będąc jeszcze nieochrzczonymi głosicielami. Marzec może się okazać odpowiednim miesiącem, żeby to zmienić. Jak się dowiedzieć, czy twoje dziecko spełnia wymagania? W książce Zorganizowani do pełnienia naszej służby powiedziano na stronie 100, że jest tak, „jeżeli dziecko zachowuje się przykładnie i w rozmowie na temat dobrej nowiny potrafi samodzielnie wypowiadać się o swej wierze oraz czyni to z własnej woli”. Jeśli uważasz, że dziecko spełnia wymagania, porozmawiaj ze starszymi ze zborowego komitetu służby.

¹⁸ Zainteresowani. Jeżeli zainteresowany nabywa wiedzy i od pewnego czasu przychodzi na zebrania, może zechce zostać głosicielem Królestwa. Jeśli prowadzisz studium z taką osobą, rozważ następujące pytania: Czy robi postępy stosowne do swego wieku i zdolności? Czy zaczął nieoficjalnie głosić innym? Czy przywdziewa „nową osobowość”? (Kol. 3:10). Czy spełnia wymagania stawiane nieochrzczonym głosicielom, wymienione na stronach od 97 do 99 książki Zorganizowani? Jeśli tak, to powinieneś skontaktować się ze zborowym komitetem służby, aby dwóch starszych mogło się spotkać z tobą i zainteresowanym. Jeżeli spełnia wymagania, starsi poinformują go, że może zacząć uczestniczyć w publicznej służbie kaznodziejskiej.

¹⁹ Plany na kwiecień i maj. To również będą miesiące wzmożonej aktywności w służbie polowej. Sporo głosicieli, którzy podejmą pomocniczą służbę pionierską w marcu, zapewne będzie ją pełnić także w kwietniu i (lub) maju. W miesiącach tych będziemy proponować w służbie przede wszystkim Strażnicę i Przebudźcie się! Jakiż dobroczynny wpływ czasopisma te wywierają na życie tych, którzy je czytają! W ogromnej mierze przyczyniają się one do cudownego wzrostu widocznego na całym świecie. A w kwietniu i maju dołożymy szczególnych starań, by zaproponować je jak największej liczbie osób. Już teraz zaplanuj pełny udział w tej kampanii.

²⁰ Czy w związku z planowaną wzmożoną działalnością postanowisz zwiększyć liczbę czasopism zamawianych w zborze? W ciągu całego roku służbowego na rozpowszechnianie Strażnicy i Przebudźcie się! rezerwujemy zwłaszcza sobotę — nasz „dzień czasopism”. Ale ponieważ wielu będzie uczestniczyć w pomocniczej służbie pionierskiej i wszyscy będziemy przez pełne dwa miesiące rozpowszechniać czasopisma, może zajść konieczność zwiększenia zamówień. Prosimy więc niezwłocznie powiadomić o tym zborowego sługę czasopism. A sługa literatury zadba, aby przez cały czas dostępny był traktat Czy chciałbyś lepiej poznać Biblię?

²¹ Wielu z docenianiem wypowiada się o ramce „Jak proponować czasopisma”, zamieszczanej w Naszej Służbie Królestwa. Czy z niej korzystasz i uczysz się proponowanych wstępów? Warto poświęcić parę chwil podczas cotygodniowego osobistego studium Biblii na przećwiczenie tych propozycji.

²² Jak najlepiej wykorzystaj tegoroczny okres Pamiątki. Podobnie jak niegdyś Paweł, okazujmy Jehowie, że bardzo sobie cenimy „jego nieopisany wspaniałomyślny dar”, i w pełni zaangażujmy się w działalność duchową zaplanowaną na okres Pamiątki. Uczynimy to przez: 1) obecność na najważniejszej uroczystości w tym roku — Wieczerzy Pańskiej w czwartek 28 marca; 2) udzielanie pomocy nieczynnym, aby ponownie rozbudzili w sobie ‛miłość, którą przejawiali pierwotnie’ (Obj. 2:4; Rzym. 12:11); 3) dopomaganie dzieciom i zainteresowanym, którzy spełniają wymagania, by zostali nieochrzczonymi głosicielami i 4) jak najpełniejsze uczestniczenie w działalności ewangelizacyjnej, a nawet podjęcie pomocniczej służby pionierskiej w marcu i następnych miesiącach (2 Tym. 4:5).

²³ Żarliwie modlimy się, abyśmy wszyscy wzięli pełny udział w głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie w okresie Pamiątki, dowodząc tym, jak bardzo jesteśmy wdzięczni za to, co dla nas czyni Jehowa.

[Ramka na stronie 6]

Mój plan służby polowej w marcu 2002 roku

Ponie- Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota Niedziela

działek 1 2 3

4 5 6 7 8 9 10

11 12 13 14 15 16 17

18 19 20 21 22 23 24

25 26 27 28 29 30 31

PAMIĄTKA Dzień

PO ZACHODZIE czasopism

SŁOŃCA

Czy możesz zaplanować 50 godzin na pomocniczą służbą pionierską w marcu?