Ojcowie, dbajcie o dobry rozkład zajęć duchowych
1 Chociaż Daniel przez dziesiątki lat żył w Babilonie pośród bałwochwalstwa i zepsucia, był znany z tego, że ‛niezachwianie służy’ Jehowie (Dan. 6:16, 20). Co mu pomogło zachować usposobienie duchowe? Biblia podaje, że miał uporządkowany rozkład zajęć związanych z wielbieniem prawdziwego Boga. Na przykład zgodnie ze swym zwyczajem trzy razy dziennie modlił się w izbie na poddaszu (Dan. 6:10). Niewątpliwie planował również inne duchowe zajęcia, takie jak czytanie Prawa. Dzięki temu w obliczu próby zagrażającej życiu Daniel dowiódł niezachwianego oddania Jehowie i został cudownie ocalony (Dan. 6:4-22).
2 Dzisiaj też musimy wytężać siły, by ‛czuwać z wszelką stałością’ (Efez. 6:18). Świat, w którym żyjemy, „podlega mocy niegodziwca” (1 Jana 5:19). Nagłe prześladowania czy przejawy wrogości mogą wystawić na próbę naszą wiarę. Podczas wielkiego ucisku słudzy Boży będą celem zmasowanego ataku Goga z Magog. Znajdą się w pozornie beznadziejnej sytuacji. Niezbędne okaże się wtedy pokładanie całkowitej ufności w Jehowie (Ezech. 38:14-16).
3 „Bardzo ważne jest pielęgnowanie zwyczaju czytania Pisma Świętego, studiowania i rozmawiania w gronie rodzinnym” — powiedziano we wstępie do dramatu pod tytułem: „Rodziny, pielęgnujcie zwyczaj codziennego czytania Biblii!”, przedstawionego na zgromadzeniach okręgowych w roku 1998. Dalej można było usłyszeć: „Takie regularne uwzględnianie Biblii w rozkładzie zajęć, i to w ten sposób, by stała się ona żywa, może wywierać na rodzinę ogromny wpływ. Wzbogaca wiedzę. Wzmacnia wiarę. I dostarcza wzorców — przykładów niewzruszenie wiernych mężów i niewiast z czasów starożytnych, przykładów, które mogą nas zachęcać do działania i trzymania się prawdy”. Podczas rozważania różnych aspektów dobrego programu duchowego ojcowie powinni się zastanowić nad jedną lub dwoma dziedzinami, w których ich najbliżsi mogliby ulepszyć swój rozkład zajęć.
4 Codziennie rozważaj Słowo Boże. „Kiedy niepodzielnie zapanuje Królestwo Boga, a na ziemi, podobnie jak w niebie, będzie spełniana Jego wola, żaden okrutny człowiek — ani nawet zwierzę — ‛nie będzie wyrządzać szkody ani przywodzić do zguby’ (Izaj. 11:9; Mat. 6:9, 10)”. Słowa te ukazały się w broszurze Codzienne badanie Pism na rok 2001 w komentarzu do tekstu z pamiętnego dnia 11 września. Jakże pokrzepiające okazało się to przypomnienie! Czy jako głowa rodziny masz zwyczaj codziennie omawiać tekst i komentarz wspólnie z domownikami? Płynie z tego mnóstwo korzyści. Jeżeli nie zdołacie się zebrać rano, może uda się to później w ciągu dnia. Pewien ojciec powiedział: „Najlepszą porą na rozważanie tekstu dziennego była dla nas kolacja”.
5 Jeżeli już wprowadziliście dobry zwyczaj omawiania tekstu dziennego z rodziną, to zasługujecie na pochwałę. Ale czy nie moglibyście czytać przy tej okazji jeszcze urywka Biblii? Niektórzy zapoznają się z całym rozdziałem, z którego zaczerpnięto tekst dzienny. Inni czytają po kolei fragmenty wybranej księgi biblijnej. Codzienna lektura Słowa Bożego pomoże twojej rodzinie przejawiać zdrowy lęk przed wywołaniem niezadowolenia Jehowy i pogłębi pragnienie spełniania Jego woli (Powt. Pr. 17:18-20).
6 Rodzinny program czytania Biblii i rozważania tekstu dziennego przyniesie jeszcze więcej korzyści, jeżeli znajdziecie trochę czasu na omówienie praktycznej wartości zdobytych informacji. W podręczniku Szkoła teokratyczna na stronie 60 podano następującą radę: „Możesz na przykład wybrać kilka wersetów z fragmentu Biblii przewidzianego na dany tydzień, objaśnić je, a potem zadać takie pytania: ‚Jakie wskazówki zawierają te wersety? Jak moglibyśmy je wykorzystać w służbie kaznodziejskiej? Co mówią nam o Jehowie i Jego sposobie postępowania? Jak pogłębiają naszą wdzięczność dla Boga?’” Takie duchowe rozmowy pomogą wszystkim członkom rodziny ‛stale sobie uświadamiać, co jest wolą Jehowy’ (Efez. 5:17).
7 Studium rodzinne. Regularnym prowadzeniem cotygodniowego studium rodzinnego ojciec pokazuje dzieciom, że sprawy duchowe są najważniejsze. Pewien młody mężczyzna wspomina: „Czasami tato bywał tak zmęczony pracą, że z trudem powstrzymywał się od zaśnięcia. Mimo to studium się odbywało, dzięki czemu jeszcze bardziej docenialiśmy jego wagę”. Dzieci również mogą się przyczynić do tego, że studium będzie udane. Pewna rodzina, w której jest dziewięcioro dzieci, wstaje o piątej rano, by wspólnie postudiować, ponieważ kiedy indziej nie jest to możliwe.
8 Aby studium rodzinne było skuteczne, ojcowie muszą ‛stale zwracać uwagę na swe nauczanie’ (1 Tym. 4:16). W książce Szkoła teokratyczna na stronie 32 czytamy: „Można więc powiedzieć, że owocne studium rodzinne zaczyna się od przestudiowania potrzeb rodziny. Jak jej członkowie rozwijają się pod względem duchowym? (...) A gdy dzieci biorą z tobą udział w służbie polowej, czy nie wstydzą się przed kolegami, że są Świadkami Jehowy? Czy lubią studium rodzinne i wspólne czytanie Biblii? Czy rzeczywiście kroczą w życiu drogami Jehowy? Dzięki uważnej obserwacji zorientujesz się, co ty jako głowa rodziny musisz zrobić, by każdemu domownikowi pomóc w rozwinięciu i pielęgnowaniu przymiotów duchowych”.
9 Zebrania zborowe. Ważnym elementem tygodniowego planu zajęć powinno być przygotowywanie się do zebrań zborowych i uczęszczanie na nie (Hebr. 10:24, 25). Do niektórych moglibyście się przygotowywać wspólnie. Zamiast czekać na ostatnią chwilę, warto zrobić to dużo wcześniej. Dzięki uporządkowanemu rozkładowi zajęć będziecie nie tylko lepiej przygotowani do zebrań, ale odniesiecie z nich więcej korzyści (Prz. 21:5).
10 Warunkiem skuteczności planu zajęć duchowych jest ich jakość i regularność. A co zrobić, jeśli ze względu na okoliczności nie udaje się wam przygotowywać do wszystkich zebrań? Podręcznik Szkoła teokratyczna radzi na stronie 31: „Unikaj pułapki, jaką jest pobieżne przeglądanie tego materiału — byle tylko zdążyć. Byłoby jeszcze gorzej, gdybyś całkowicie zrezygnował z przygotowywania się do zebrań jedynie dlatego, że nie możesz gruntownie przeanalizować wszystkiego. Ustal raczej, ile jesteś w stanie przestudiować, i rób to sumiennie każdego tygodnia. W miarę upływu czasu staraj się uwzględniać także materiał z innych zebrań”.
11 Gdy rodziny przychodzą na zebrania wcześniej, łatwiej im jest przysposobić umysł do wysławiania Jehowy i korzystania z Jego pouczeń. Czy macie taki zwyczaj? Wymaga to dobrego planowania i współpracy wszystkich domowników. Jeżeli w wieczory, w które są zebrania, często się śpieszycie i jesteście zestresowani, czy nie moglibyście dokonać zmian w rozkładzie zajęć? Czy niektórych spraw nie dałoby się załatwić z pewnym wyprzedzeniem? Jeśli jeden członek rodziny jest przeciążony obowiązkami, czy drudzy nie mogliby mu pomóc? Czy stres by się nie zmniejszył, gdyby wszyscy byli gotowi do wyjścia na zebranie kilka minut wcześniej? Dobre planowanie sprzyja pokojowi zarówno w rodzinie, jak i w zborze (1 Kor. 14:33, 40).
12 Służba kaznodziejska. Następnym elementem dobrego duchowego planu zajęć jest rezerwowanie czasu na służbę kaznodziejską. Młody chrześcijanin imieniem Jayson wspomina: „W mojej rodzinie sobotnie przedpołudnie zawsze przeznaczaliśmy na służbę polową. Odnosiłem z tego pożytek, bo im częściej wyruszałem do służby, tym lepiej dostrzegałem jej dobroczynne skutki i tym bardziej się nią radowałem”. Wiele osób wychowanych w chrześcijańskich rodzinach również zauważyło, że rezerwowanie co tydzień określonego czasu na służbę pomogło im robić postępy w głoszeniu.
13 Uporządkowany plan zajęć może ponadto przyczynić się do tego, że czas spędzony przez twoją rodzinę w służbie będzie bardziej owocny i radosny. Jak moglibyście to osiągnąć? W Strażnicy z 1 lipca 1999 roku na stronie 21 podano następującą radę: „Czy w trakcie waszego studium poświęcacie nieraz trochę czasu na pomaganie wszystkim członkom rodziny w przygotowaniu się do służby polowej w danym tygodniu? Może się to okazać bardzo pożyteczne (2 Tymoteusza 2:15). Dzięki temu wasza służba stanie się skuteczna i owocna. Warto od czasu do czasu zarezerwować na to całe studium. Na ogół jednak wystarczy porozmawiać krótko o różnych aspektach służby polowej pod koniec studium rodzinnego lub przy jakiejś innej okazji w ciągu tygodnia”. Czy już tego spróbowaliście?
14 Nadal róbcie postępy. Czy podczas rozważania tych myśli zauważyłeś coś, z czym twoja rodzina dobrze sobie radzi? Pochwal ją i dalej róbcie w tych dziedzinach postępy. Jeśli dostrzegłeś kilka spraw wymagających poprawy, wybierz jedną lub dwie, nad którymi będziecie pracować w pierwszej kolejności. Kiedy staną się częścią waszego życia duchowego, zajmijcie się następnymi. Zachowujcie pozytywne nastawienie i bądźcie rozsądni (Filip. 4:4, 5). Wdrożenie dobrego, rodzinnego planu zajęć duchowych wymaga wielu wysiłków, ale jest tego warte, ponieważ Jehowa nas zapewnia: „Kto zaś trzyma się wytyczonej drogi, temu dam ujrzeć wybawienie zgotowane przez Boga” (Ps. 50:23).