„Miłujcie Jehowę, wszyscy lojalni wobec niego”
Rozpamiętywanie śmierci Jezusa w niedzielę 4 kwietnia
1 Przed laty, kiedy na Ukrainie rządy sprawowali komuniści, władze uważnie obserwowały Świadków, zwłaszcza gdy zbliżała się Wieczerza Pańska, by się dowiedzieć, gdzie odbędzie się ta uroczystość. Problem ten stale się powtarzał, bo urzędnicy państwowi znali przybliżoną datę tego święta. Jak sobie radzili nasi bracia? Pewna siostra miała zalaną piwnicę. Ponieważ władze nie spodziewały się, że w takim miejscu mogą się zgromadzić ludzie, bracia zrobili coś w rodzaju platformy nad wodą sięgającą kolan. I chociaż musieli siedzieć w kucki pod niskim sufitem, nikt im nie przeszkodził i zbór mógł z radością obchodzić Pamiątkę.
2 Determinacja, z jaką nasi ukraińscy bracia pragnęli przestrzegać przykazania Jezusa i rozpamiętywać jego śmierć, była szczególnym wyrazem ich miłości do Boga (Łuk. 22:19; 1 Jana 5:3). Gdyby nas nękały jakieś trudności życiowe, takie przykłady mogą nas umocnić w postanowieniu, by 4 kwietnia mimo wszystko przybyć na Wieczerzę Pańską. W ten sposób pokażemy, że podzielamy uczucia psalmisty, który śpiewał: „Miłujcie Jehowę, wszyscy lojalni wobec niego” (Ps. 31:23).
3 Pomagaj innym pokochać Boga. Pobudzani miłością do Boga, będziemy również zapraszać na tę uroczystość drugich. We wkładce do lutowego wydania Naszej Służby Królestwa zachęcono nas do sporządzenia listy osób, które chcielibyśmy zaprosić na Pamiątkę. Czy skrupulatnie starasz się zaprosić każdego z tej listy? Poświęć trochę czasu na wyjaśnienie znaczenia tej uroczystości. Zachętą może być później życzliwe przypomnienie terminu Pamiątki oraz — jeśli to stosowne — zapewnienie, że będziesz im towarzyszył.
4 Postaraj się przywitać zaproszonych gości i dołóż szczególnych starań, by poczuli się mile widziani. Jak możesz im pomóc pokochać Jehowę? Chętnie odpowiadaj na ich pytania. Jeśli sprzyjają temu okoliczności, zaproponuj studium biblijne. Zaproś ich na cotygodniowe zebrania zborowe. Starsi zechcą poświęcić uwagę obecnym na uroczystości nieczynnym głosicielom. Mogą zaplanować odwiedziny u takich osób i na przykład rozwijając myśli z przemówienia pamiątkowego, zachęcić je do wznowienia działalności (Rzym. 5:6-8).
5 Pogłębiajmy naszą miłość do Jehowy. Miłość do Jehowy i Jego Syna możemy pogłębić przez rozmyślanie o ofierze okupu (2 Kor. 5:14, 15). Pewna chrześcijanka, która od lat regularnie przychodzi na Pamiątkę, powiedziała: „Z utęsknieniem wyczekujemy Pamiątki. Każdego roku jest coraz bardziej wyjątkowa. Przypominam sobie, jak 20 lat temu stałam w domu pogrzebowym i żegnałam mego kochanego tatusia, odczuwając szczere, płynące z głębi serca docenianie dla okupu. Dotąd moja wiedza na ten temat była czysto teoretyczna. Oczywiście znałam wszystkie wersety biblijne i umiałam je objaśnić. Ale dopiero kiedy śmierć stała się gorzką rzeczywistością, moje serce wprost przepełniła radość na myśl o tym, czego dostąpimy na mocy tego drogocennego okupu” (Jana 5:28, 29).
6 W miarę zbliżania się Pamiątki poświęcaj czas na przygotowanie swego serca do tej uroczystości (2 Kron. 19:3). Rozmyślaj nad przewidzianymi do przeczytania w tym okresie fragmentami Biblii, podanymi w broszurze Codzienne badanie Pism oraz w Kalendarzu Świadków Jehowy na rok 2004. Niektórzy podczas studium rodzinnego analizują rozdziały od 112 do 116 książki Największy ze wszystkich ludzi. Inni przy pomocy różnych narzędzi do studium udostępnionych przez klasę niewolnika wiernego i roztropnego wyszukują dodatkowe materiały na ten temat (Mat. 24:45-47). Wszyscy możemy w naszych płynących z serca modlitwach wspominać o ofierze okupu (Ps. 50:14, 23). Obyśmy w okresie Pamiątki rozmyślali o miłości Jehowy do nas i starali się dawać dowody naszej miłości do Niego (Marka 12:30; 1 Jana 4:10).