Ochoczy duch zapewnia błogosławieństwa
1. Jak Dawid i Nehemiasz okazali ochoczego ducha?
1 Kiedy Goliat urągał zastępom Izraelitów, jego wyzwanie mógł podjąć właściwie każdy z nich. Tymczasem uczynił to tylko młody i niezaprawiony w boju pasterz (1 Sam. 17:32). Widząc, że izraelscy repatrianci nie odbudowują murów Jerozolimy, podczaszy króla Persji z własnej inicjatywy opuścił swe uprzywilejowane stanowisko w pałacu i udał się do tego miasta, by zorganizować prace budowlane (Nehem. 2:5). Mężczyznom tym — Dawidowi i Nehemiaszowi — Jehowa obficie pobłogosławił, ponieważ obaj okazali właściwe nastawienie (1 Sam. 17:45, 50; Nehem. 6:15, 16).
2. Dlaczego chrześcijanie powinni przejawiać ducha ofiarności?
2 Ofiarność nie jest obecnie czymś popularnym. W tych „dniach ostatnich” ludzie są bardzo zajęci i często „rozmiłowani w samych sobie” (2 Tym. 3:1, 2). Kiedy ktoś mocno skupia się tylko na własnych dążeniach, łatwo przeocza okazje, by bezinteresownie zaoferować komuś potrzebną pomoc. My jednak jako chrześcijanie pragniemy naśladować Jezusa, który wykazywał inicjatywę i niósł innym praktyczne wsparcie (Jana 5:5-9; 13:12-15; 1 Piotra 2:21). Jak możemy przejawiać ochoczego ducha i jakich błogosławieństw to przysparza?
3. Jakie korzyści daje przejawianie ducha ofiarności podczas zebrań zborowych?
3 Na rzecz naszych braci. Możemy udzielać innym „daru duchowego” przez chętne wypowiadanie się na zebraniach (Rzym. 1:11). Dzięki temu wysławiamy Jehowę, lepiej zapamiętujemy i mocniej bierzemy sobie do serca prawdy biblijne, a ponadto zaznajemy więcej radości z zebrań (Ps. 26:12). Warto też zgłaszać się na ochotnika, żeby w zastępstwie przedstawiać zadania w teokratycznej szkole służby kaznodziejskiej. W ten sposób doskonalimy swoje umiejętności nauczania.
4. Jak jeszcze możemy przejawiać ochoczego ducha?
4 Bracia mogą okazywać ochoczego ducha, ubiegając się o odpowiedzialne zadania w zborze (Izaj. 32:2; 1 Tym. 3:1). Ponadto wszyscy możemy przyczyniać się do sprawnego przebiegu zgromadzeń i kongresów przez zgłaszanie się do pomocy w różnych działach. Gdy chętnie umawiamy się do służby z nadzorcą obwodu lub zapraszamy go na posiłki, mamy wspaniałą sposobność do „wymiany zachęt” (Rzym. 1:12). Udzielając praktycznego wsparcia chorym, niepełnosprawnym, sierotom, wdowom, matkom z małymi dziećmi i innym członkom zboru, odczuwamy radość i zjednujemy sobie uznanie Jehowy (Prz. 19:17; Dzieje 20:35).
5. Jak możemy przejawiać ofiarność w związku z budowaniem i konserwacją Sal Królestwa?
5 Kolejnym sposobem ofiarnego spożytkowywania czasu i sił jest uczestniczenie w sprzątaniu i konserwacji Sal Królestwa. A ponieważ wiele nowych osób zostaje sługami Jehowy Boga, potrzeba coraz więcej miejsc wielbienia, jak również ochotników do pracy przy budowie takich obiektów. Pewne małżeństwo zgłosiło się do Regionalnego Komitetu Budowlanego, choć nie miało odpowiednich kwalifikacji. Z czasem zostali przeszkoleni i obecnie pracują jako pomocnicy murarza. Żona mówi: „Praca ramię w ramię z innymi pozwoliła nam nawiązać bliskie przyjaźnie. Pod koniec dnia czujemy się zmęczeni fizycznie, ale pokrzepieni duchowo”.
6. Dlaczego służba kaznodziejska to najważniejsza forma ochotniczej działalności?
6 W służbie polowej. Najważniejszą formą działalności, którą możemy ochotniczo pełnić, jest głoszenie o Królestwie Bożym. Gdy pomagamy ludziom zrozumieć i stosować rady biblijne, poznają oni rzeczywisty sens życia i zdobywają się na wysiłek, by zerwać ze szkodliwymi nawykami. Poznają też zawartą w Słowie Bożym krzepiącą nadzieję na przyszłość. Niosąc im pomoc w nabywaniu wiedzy biblijnej, ochotniczo wykonujemy radosną pracę, mającą dalekosiężne skutki (Jana 17:3; 1 Tym. 4:16). Być może nasza osobista sytuacja pozwoli nam brać większy udział w tej działalności i podjąć pomocniczą lub stałą służbę pionierską, przeprowadzić się tam, gdzie są większe potrzeby, lub uczyć się innego języka.
7. Dlaczego praca ochotników jest tak istotna w naszych czasach?
7 Król Dawid prorokował, że gdy Mesjasz rozpocznie swoje panowanie, lud Boży „ochoczo się zaofiaruje” (Ps. 110:3). Ponieważ Jehowa przyśpiesza duchowe żniwa, jest dużo pracy dla ochotników (Izaj. 60:22). Czy powiedziałeś już: „Oto jestem! Mnie poślij”? (Izaj. 6:8). Przejawiając ochoczego ducha, sprawiamy radość Jehowie i zaznajemy obfitych błogosławieństw.