Dzielmy się nadzieją Królestwa
1 W tych krytycznych dniach ostatnich wielu ludzi nie ma nadziei na przyszłość (Efez. 2:12). Inni niemądrze pokładają ufność w bogactwie, ludzkich rządach, nauce i tym podobnych rzeczach. Jakże szczęśliwi jesteśmy, mając realną nadzieję, która jest „kotwicą dla duszy, pewną i niewzruszoną”! (Hebr. 6:19).
2 Pod panowaniem Królestwa Bożego ziemia zostanie przekształcona w raj. Nasi kochani bliscy, którzy umarli, powrócą do życia (Dzieje 24:15). Nie będzie już ubóstwa, niesprawiedliwości, chorób, starości ani śmierci (Ps. 9:18; Mat. 12:20, 21; Obj. 21:3, 4). To tylko kilka z licznych obietnic, które wkrótce zrealizuje Jehowa. Spełnienia której z nich szczególnie wyczekujesz?
3 Głoś dobrą nowinę. Nie możemy zatrzymywać nadziei Królestwa dla siebie. Z miłości do Boga i bliźnich pragniemy wzorem Jezusa ‛oznajmiać dobrą nowinę biednym, ogłaszać jeńcom uwolnienie, a ślepym odzyskanie wzroku, zdruzgotanych odsyłać jako uwolnionych’ (Łuk. 4:18). Apostoł Paweł dzielił się dobrą nowiną z ludźmi na rynku i wszędzie tam, gdzie mógł ich spotkać. Pilnie zajmował się głoszeniem (Dzieje 18:5). Jeżeli będziemy brać z niego przykład i gorliwie pełnić służbę kaznodziejską, to „troski tego systemu rzeczy i zwodnicza moc bogactwa” nie przesłonią nam chrześcijańskiej nadziei (Marka 4:19).
4 Chociaż spotykamy się z obojętnością, lekceważeniem orędzia biblijnego lub otwartym sprzeciwem, nasza nadzieja na przyjście Królestwa Bożego nie słabnie. ‛Trzymamy się mocno publicznego oznajmiania naszej nadziei, bez wahania’ (Hebr. 10:23). ‛Nie wstydzimy się dobrej nowiny’ (Rzym. 1:16). Nasze przekonanie i wytrwałość mogą skłonić niektórych do słuchania.
5 Chociaż całkiem słusznie zwracamy uwagę ludzi na pogarszanie się sytuacji światowej, będące spełnieniem proroctw biblijnych, to nie jesteśmy czarnowidzami. Nasza służba koncentruje się na pięknej nadziei — oznajmiamy dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Czyńmy to więc gorliwie i z przekonaniem, byśmy „mieli zupełną pewność nadziei aż do końca” (Hebr. 6:11).