Świadkami jesteśmy zawsze
1. Czego możemy się nauczyć z relacji o tym, jak Jezus głosił Samarytance?
1 Jezus miał za sobą kilkugodzinną wędrówkę. Był zmęczony i spragniony. Jego uczniowie poszli kupić coś do jedzenia, a on usiadł przy studni niedaleko pewnego samarytańskiego miasta, by odpocząć. Nie przybył do Samarii głosić — po prostu przechodził tamtędy w drodze do Galilei, gdzie miał kontynuować swą służbę. A jednak wykorzystał okazję, by porozmawiać o prawdzie z kobietą, która przyszła naczerpać wody (Jana 4:5-14). Dlaczego? Ponieważ zawsze i wszędzie był „świadkiem wiernym i prawdziwym” na rzecz Jehowy (Obj. 3:14). Możemy brać wzór z Jezusa, w każdych okolicznościach pamiętając, że jesteśmy Świadkami Jehowy (1 Piotra 2:21).
2. Jak się przygotować do głoszenia nieoficjalnego?
2 Bądź przygotowany. Możemy się przygotować do głoszenia nieoficjalnego, zabierając ze sobą literaturę biblijną. Wielu głosicieli zawsze ma przy sobie traktaty, by je proponować sprzedawcom, pracownikom stacji benzynowych i innym napotkanym osobom (Kazn. 11:6). Pewna siostra, która dużo podróżuje, stale nosi w torebce kieszonkową Biblię oraz książkę Czego uczy Biblia? i stara się nawiązywać rozmowy z siedzącymi obok osobami.
3. Jak możemy rozpocząć rozmowę?
3 Rozpocznij rozmowę. Głosząc nieoficjalnie, niekoniecznie trzeba od razu poruszyć jakiś temat biblijny. Spotkawszy Samarytankę przy studni, Jezus nie zaczął rozmowy od wyjawienia, że jest Mesjaszem. Po prostu poprosił ją o wodę — i to ją zaintrygowało (Jana 4:7-9). Pewna siostra stwierdziła, że podobne podejście pomaga jej nawiązywać ciekawe rozmowy, gdy ktoś ją pyta, jak spędziła święta. Zamiast odpowiadać, że nie obchodzi świąt, ponieważ jest Świadkiem Jehowy, mówi: „Zdecydowałam, że nie będę obchodzić tego święta”. Zazwyczaj wzbudza to ciekawość rozmówcy, który pyta o powód, a wtedy siostra ma okazję dać świadectwo.
4. Do czego pobudzają cię słowa z Ewangelii według Mateusza 28:18-20?
4 Co prawda ziemska służba Jezusa dobiegła już końca, ale nadal jest on zainteresowany tym, by działalność głoszenia była kontynuowana we wskazany przez niego sposób (Mat. 28:18-20). Dlatego jako Świadkowie jesteśmy gotowi — podobnie jak nasz Wzorodawca — publicznie oznajmiać swą nadzieję przy każdej sposobności (Hebr. 10:23).