„Niech wasze światło świeci”
1. Jaki wyjątkowy zaszczyt jest naszym udziałem?
1 Od świtu do zmroku światło słoneczne przysparza chwały Jehowie Bogu. Ale istnieje jeszcze inne światło, „światło życia”, do posiadania którego zachęcał swych uczniów Jezus (Jana 8:12). Dostąpienie duchowego oświecenia jest wyjątkowym zaszczytem i nakłada na nas poważne zobowiązanie. Jezus polecił: „Niech wasze światło świeci przed ludźmi” — ku ich pożytkowi (Mat. 5:16). Obecnie na świecie panują nieprzeniknione ciemności duchowe. Dlatego potrzeba dzielenia się duchowym światłem jest dziś większa niż kiedykolwiek! Jak wzorem Chrystusa możemy roztaczać duchowe światło?
2. Jak Jezus pokazał, że dzielenie się duchowym światłem jest niezwykle istotne?
2 Głoszenie dobrej nowiny. Jezus wykorzystywał swój czas, siły i środki, by nieść ludziom światło prawdy wszędzie, gdzie mógł kogoś spotkać — w domach, na rynkach lub w górzystych okolicach. Zdawał sobie sprawę z nieprzemijającej wartości zapewniania prawdziwego duchowego oświecenia (Jana 12:46). Aby dotrzeć do jak największej liczby ludzi, Jezus przygotował swych uczniów, by byli „światłem świata” (Mat. 5:14). Pozwalali swemu światłu świecić, gdy wyświadczali bliźnim dobro i dzielili się z nimi prawdą ze Słowa Bożego.
3. Jak możemy okazać szczerą wdzięczność za światło prawdy?
3 Słudzy Boży poważnie traktują obowiązek nieustannego ‛chodzenia jako dzieci światła’ i głoszą wszędzie tam, gdzie można spotkać ludzi (Efez. 5:8). Nawet czytanie Biblii lub chrześcijańskich publikacji w miejscu publicznym podczas przerwy w pracy czy też między lekcjami może otworzyć nam drogę do rozmowy o Piśmie Świętym. Pewna młoda siostra w ten sposób zapoczątkowała studium biblijne i rozpowszechniła książki 12 koleżankom i kolegom z klasy!
4. Dlaczego rozsiewanie duchowego światła obejmuje także przykładne postępowanie?
4 Szlachetne uczynki. Rozsiewanie duchowego światła obejmuje też nasze codzienne postępowanie (Efez. 5:9). W szkole, pracy czy w innych miejscach publicznych zachowanie chrześcijanina się wyróżnia i stwarza okazje do dzielenia się prawdą z Biblii (1 Piotra 2:12). Na przykład pewna nauczycielka była pod takim wrażeniem dobrego sprawowania pięcioletniego synka chrześcijańskich rodziców, że wezwała ich do szkoły i powiedziała: „Nigdy wcześniej nie spotkałam dziecka z tak silnym poczuciem zasad moralnych!”. Tak więc głoszeniem dobrej nowiny oraz szlachetnymi uczynkami przyciągamy ludzi do „światła życia” i przynosimy chwałę Jehowie Bogu.