Co jest dla ciebie „powodem do radosnego uniesienia”?

1. Jaki powód do radości mamy pod koniec każdego miesiąca?

¹ Co jest dla ciebie „powodem do radosnego uniesienia”, kiedy pod koniec każdego miesiąca składasz sprawozdanie ze służby polowej? (Gal. 6:4). Obojętnie, czy jesteśmy pionierami specjalnymi, podającymi w sprawozdaniu 130 godzin, czy też głosicielami, którzy mogą raportować 15 minut, każdy z nas powinien się radować, że służy Jehowie z całej duszy (Ps. 100:2).

2. Dlaczego powinniśmy wysilać się w służbie dla Jehowy?

² Jehowa, jako Wszechwładny Pan, zasługuje, abyśmy dawali Mu wszystko, co najlepsze (Malach. 1:6). Z miłości do Niego poświęciliśmy Mu swoje życie. Dlatego jeśli pod koniec dnia czy miesiąca mamy pewność, że w służbie dla Niego oddaliśmy „pierwociny” naszego czasu, zdolności i sił, jest to dla nas powodem do radości (Prz. 3:9). Jeśli jednak sumienie podpowiada nam co innego, wówczas powinniśmy przeanalizować, co możemy ulepszyć (Rzym. 2:15).

3. Dlaczego niemądrze byłoby porównywać się z innymi?

³ „Nie w porównaniu z drugim”. Niemądrze byłoby porównywać się z innymi lub wracać do czasów, gdy mieliśmy więcej sił. Okoliczności się zmieniają. Różnimy się też umiejętnościami. Porównania często prowadzą do rywalizacji lub poczucia niskiej wartości (Gal. 5:26; 6:4). Jezus nie dokonywał takich porównań. Udzielał raczej pochwał, mając na względzie możliwości danej osoby (Marka 14:6-9).

4. Czego możemy się nauczyć z przypowieści Jezusa o talentach?

⁴ W przypowieści Jezusa o talentach każdy pracownik otrzymał talenty ‛według swoich zdolności’ (Mat. 25:15). Kiedy pan powrócił i rozliczał niewolników z pracy, udzielił pochwał tym, którzy pilnie pracowali na miarę swych zdolności i możliwości, i zaprosił ich, by ‛weszli do radości swego pana’ (Mat. 25:21, 23). Podobnie gdy my jesteśmy wciąż zajęci głoszeniem o Królestwie, możemy być przekonani, że Bóg darzy nas uznaniem, i mamy „powód do radosnego uniesienia”.