Bierz wzór z proroków — Micheasz
1. Jakie pytanie mógł sobie zadawać Micheasz i dlaczego jego służba nie była daremna?
1 „Kiedy wreszcie nadejdzie koniec tego zdeprawowanego systemu rzeczy?” Podobne pytanie mógł zadawać sobie prorok Micheasz, gdy ogłaszał wyroki Jehowy dotyczące królestw Izraela i Judy. Jego służba nie okazała się jednak daremna. W roku 740 p.n.e., jeszcze za jego życia, spełniły się słowa Jehowy przeciwko Samarii (Mich. 1:6, 7). Później, w roku 607 p.n.e., zagładzie uległa Jerozolima (Mich. 3:12). Jak możemy naśladować Micheasza, oczekując wykonania wyroków Jehowy w naszych czasach?
2. Jak i dlaczego okazujemy cierpliwość, czekając na dzień Jehowy?
2 Bądź cierpliwy. Micheasz napisał: „Będę wypatrywał Jehowy. Będę wyczekiwał Boga mego wybawienia” (Mich. 7:7). Oczywiście Micheasz nie czekał na koniec z założonymi rękoma. Pilnie działał jako prorok Jehowy. Oczekując dnia Jehowy, my również powinniśmy angażować się w „święte postępki i czyny zbożnego oddania” (2 Piotra 3:11, 12). Dzięki Bożej cierpliwości poszczególne osoby mają czas na okazanie skruchy (2 Piotra 3:9). Dlatego bierzemy sobie do serca natchnioną zachętę, by naśladować proroków w przejawianiu cierpliwości (Jak. 5:10).
3. Dlaczego powinniśmy prosić Jehowę o Jego świętego ducha?
3 Polegaj na sile od Jehowy. Micheasz miał do wykonania niełatwe zadanie i dlatego liczył na wsparcie od Jehowy (Mich. 3:8). Nie bez przyczyny Biblia zachęca nas do polegania na sile od Boga. On hojnie udziela mocy zmęczonym osobom, żeby mogły wywiązywać się ze swoich obowiązków teokratycznych (Ps. 84:5, 7; Izaj. 40:28-31). Czy pełniąc świętą służbę, doświadczyłeś tego osobiście? Czy masz zwyczaj prosić Jehowę o pomoc Jego potężnego świętego ducha? (Łuk. 11:13).
4. Jakim wspaniałym przykładem jest dziś dla nas postawa Micheasza?
4 Micheasz przez całe życie stawiał wykonywanie woli Bożej na pierwszym miejscu. Był zdecydowany zachowywać wierność pomimo panoszącego się wokół zepsucia moralnego. Podobnie nasza nieskazitelność wystawiana jest na próbę każdego dnia. Dlatego umacniajmy się w postanowieniu, by „chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze” (Mich. 4:5).