Zaproszenie na ucztę duchową

1. Kiedy rozpocznie się kampania zapraszania na kongres?

¹ Gdy planujesz specjalny posiłek dla rodziny czy przyjaciół — zwłaszcza jeśli przygotowanie go pochłania dużo sił i wydatków — zapewne będziesz entuzjastycznie ich zapraszał. Podobnie wiele pracy wymaga przygotowanie uczty duchowej, z jakiej będziemy korzystać podczas tegorocznych kongresów. Jehowa dał nam przywilej wzięcia udziału w kampanii zapraszania na to wyjątkowe wydarzenie. Rozpocznie się ona trzy tygodnie przed kongresem. Co pomoże nam zaangażować się w nią z entuzjazmem?

2. Co pobudzi nas do pełnego zaangażowania się w kampanię?

² Do pełnego zaangażowania się w tę kampanię pobudzi nas rozmyślanie o tym, jak wiele korzyści sami odnosimy z uczestniczenia w zgromadzeniach — duchowych ucztach, które przygotowuje dla nas Jehowa (Izaj. 65:13, 14). Pamiętajmy też, że ta doroczna kampania przynosi dobre rezultaty (zob. ramkę „Nasze wysiłki nie idą na marne”). Niektóre zaproszone osoby przyjdą na kongres, a inne nie. Bez względu na to, ilu ludzi skorzysta z zaproszenia, nasze pilne wysiłki przyniosą chwałę Jehowie i będą odzwierciedlać Jego szczodrość (Ps. 145:3, 7; Obj. 22:17).

3. Jak będziemy rozpowszechniać zaproszenia?

³ Grono starszych w każdym zborze ustali, co zrobić, żeby na miejscowym terenie jak najskuteczniej rozpowszechnić zaproszenia; rozważy między innymi, czy głosiciele powinni je zostawiać tam, gdzie nikogo nie zastali, i czy proponować je podczas świadczenia publicznego. W weekendy w miarę możliwości powinniśmy razem z zaproszeniami wręczać czasopisma. Po zakończeniu kampanii będziemy szczęśliwi, że z zapałem braliśmy w niej udział i że na przygotowaną przez Jehowę ucztę duchową zaprosiliśmy tak wiele osób, jak to było możliwe!

Nasze wysiłki nie idą na marne

Pewna siostra, uczestnicząc kilka lat temu w kampanii, zastanawiała się, czy te wysiłki nie idą na marne. Myślała sobie: „Czy ktokolwiek skorzysta z zaproszenia?”. Podczas kongresu, w sobotę rano, zauważyła mężczyznę będącego sikhem. Kiedy podeszła się z nim przywitać, okazało się, że przybył na kongres, bo dostał zaproszenie. Miał szereg pytań, na które siostra chętnie udzieliła odpowiedzi. Powiedział, że bardzo podoba mu się program i że jest pod wrażeniem zachowania i wyglądu obecnych. Nieco później tego dnia siostra zagadnęła parę siedzącą obok niej. Oni również otrzymali zaproszenie i przyjechali na miejsce autobusem. Tak im się spodobało, że postanowili być także w niedzielę. Siostra zdała sobie wtedy sprawę, jak ważna jest coroczna kampania zapraszania na kongres.
Na jednym z ostatnich kongresów małżeństwo pionierów zagadnęło starszą parę, która jak się okazało, była obecna po raz pierwszy. „Kto państwa zaprosił?” — spytali bracia. W odpowiedzi usłyszeli: „Któregoś dnia po powrocie do domu znaleźliśmy pod drzwiami zaproszenie”. Ludzie ci przeczytali je, a nawet wypełnili znajdujący się w nim kupon. Inni uczestnicy kongresu podzielili się z nimi w przerwie posiłkiem. Program tak bardzo się im spodobał, że postanowili przyjść także kolejnego dnia. Zadbano o to, żeby ich odwiedzić i podtrzymać zainteresowanie.