Karmienie wielu rękami niewielu

Krótko przed Paschą 32 roku n.e. Jezus dokonał cudu, który jako jedyny został opisany przez wszystkich czterech ewangelistów.

Za pomocą tego cudu Jezus ustanowił pewien wzór, którego trzyma się aż do dzisiaj.

14:16-21

• Jezus polecił swoim uczniom nakarmić tłum, chociaż mieli oni tylko pięć chlebów i dwie ryby

• Jezus wziął chleby i ryby, pomodlił się i zaczął podawać je uczniom, a oni przekazywali to zebranym

• Za sprawą cudu jedzenia było w nadmiarze. Jezus nakarmił tysiące ludzi rękami zaledwie kilku swoich uczniów

  

• Jezus zapowiedział, że w dniach ostatnich zapewni narzędzie, poprzez które będzie dostarczać duchowy „pokarm we właściwym czasie” (Mt 24:45)

• W roku 1919 Jezus ustanowił „niewolnika wiernego i roztropnego”, małą grupę namaszczonych braci, nad „członkami czeladzi”, czyli tymi, którzy są karmieni

• Jezus posługuje się małą grupą namaszczonych braci zgodnie ze wzorcem ustalonym w I wieku

Jak mogę pokazywać, że uznaję i szanuję narzędzie, którym Jezus posługuje się do zapewniania pokarmu duchowego?