Naśladuj gorliwość Jezusa w głoszeniu

1. Co odróżnia sług Jehowy od rzekomych chrześcijan?

JEDNĄ z rzeczy, która odróżnia sług Jehowy od rzekomych chrześcijan, jest gorliwea głoszenie dobrej nowiny (Tyt. 2:14). Bywa jednak, że trudno nam przejawiać w tej działalności entuzjazm. Możliwe, że zgodzisz się ze słowami pewnego ciężko pracującego starszego, który przyznał: „Czasami po prostu nie chce mi się głosić”.

2. Dlaczego okazywanie w służbie gorliwości czasami może być trudne?

² Być może więcej radości daje nam udział w innych formach świętej służby. Dlaczego? Gdy uczestniczymy w budowie i konserwacji obiektów teokratycznych lub w akcjach pomocy albo gdy zachęcamy naszych współwyznawców, zwykle widzimy natychmiastowe rezultaty i daje nam to satysfakcję. Współpracując z naszymi braćmi, cieszymy się atmosferą pokoju i miłości i wiemy, że doceniają oni to, co dla nich robimy. Z drugiej strony być może głosimy w tej samej okolicy od wielu lat i niewiele osób reaguje pozytywnie. Może nawet niektórzy są wobec nas nieuprzejmi. Wiemy też, że im bliżej jesteśmy końca, tym większego możemy się spodziewać sprzeciwu (Mat. 10:22). Co pomoże nam zachowywać gorliwość w służbie, a nawet jeszcze bardziej ją w sobie rozniecić?

3. Jak przypowieść z Łukasza 13:6-9 ilustruje gorliwość Jezusa?

³ O gorliwości wiele możemy się nauczyć z przykładu Jezusa. Okazywał on ją przez cały okres swojej służby. W gruncie rzeczy z biegiem czasu głosił coraz gorliwiej (odczytaj Łukasza 13:6-9). Pewnego razu podał przypowieść, w której przyrównał siebie do pracownika winnicy opiekującego się drzewem figowym. Człowiek ten dbał o to drzewo przez trzy lata, ale nie pojawiły się na nim żadne owoce. Analogicznie Jezus przez trzy lata głosił Żydom, ale większość go odrzuciła. Jednak podobnie jak pracownik winnicy, który nie spisał drzewa na straty, Jezus nie zrezygnował z ludzi. Nie zwolnił tempa w służbie, a nawet jeszcze gorliwiej starał się dotrzeć do ich serc.

4. W jakich czterech dziedzinach możemy brać przykład z Jezusa?

⁴ W tym artykule omówimy, jak Jezus okazywał gorliwość, zwłaszcza w ostatnich sześciu miesiącach swojej służby (zobacz komentarz „Potem” do Łukasza 10:1 w Biblii do studium). Rozważenie jego nauk i sposobu działania pomoże zachowywać gorliwość również nam. Zobaczmy, jaki przykład Jezus dał nam w czterech dziedzinach: 1) w koncentrowaniu się na woli Jehowy; 2) w zwracaniu uwagi na proroctwa biblijne; 3) w poleganiu na wsparciu Jehowy; 4) w zachowywaniu pozytywnego nastawienia do ludzi.

KONCENTROWAŁ SIĘ NA WOLI JEHOWY

5. Jak Jezus pokazał, że jest skoncentrowany na spełnianiu woli Bożej?

⁵ Jezus gorliwie głosił „dobrą nowinę o Królestwie”, bo wiedział, że tego oczekuje od niego Jehowa (Łuk. 4:43). Wokół tej działalności koncentrowało się jego życie. Nawet w końcowym okresie swojej służby „wędrował od miasta do miasta i od wsi do wsi”, nauczając ludzi (Łuk. 13:22). Szkolił też do służby kaznodziejskiej swoich uczniów (Łuk. 10:1).

6. Jaki jest związek między działalnością głoszenia a innymi zadaniami teokratycznymi? (Zobacz też ilustrację).

⁶ Podobnie w naszych czasach głoszenie dobrej nowiny jest najważniejszym zadaniem zleconym chrześcijanom przez Jehowę i Jezusa (Mat. 24:14; 28:19, 20). Istnieje bezpośredni związek między działalnością głoszenia a innymi teokratycznymi zajęciami. Na przykład budujemy różne obiekty lub usługujemy w Betel, żeby zaspokoić potrzeby w terenie. Organizujemy akcje pomocy nie tylko po to, żeby wesprzeć braci i siostry pod względem materialnym, ale też żeby pomóc im wrócić do zajęć duchowych, w tym do głoszenia. Świadomość tego, że służba kaznodziejska to nasze główne zadanie zlecone przez Jehowę, motywuje nas, żeby regularnie brać w niej udział. Starszy z Węgier o imieniu János mówi: „Przypominam sobie, że żadne zajęcie teokratyczne nie może zastąpić głoszenia — to nasze najważniejsze zadanie”.

7. Dlaczego Jehowa chce, żebyśmy dalej głosili? (1 Tymoteusza 2:3, 4).

⁷ Co pomoże nam jeszcze gorliwiej brać udział w służbie? Patrzenie na ludzi tak jak Jehowa. On chce, żeby jak najwięcej osób usłyszało dobrą nowinę i ją przyjęło (odczytaj 1 Tymoteusza 2:3, 4). Ponieważ może ona uratować im życie, Jehowa szkoli nas, żebyśmy jeszcze skuteczniej się nią dzielili. Na przykład broszura Kochaj ludzi — pozyskuj uczniów zawiera praktyczne wskazówki, które pomagają nawiązywać rozmowy z myślą o tym, by pomóc komuś zostać uczniem Chrystusa. Nawet jeśli obecnie ludzie nie reagują pozytywnie, to mogą zmienić swoje nastawienie przed końcem wielkiego ucisku. To, co powiemy im teraz, może pobudzić ich do działania w przyszłości. Ale będzie to możliwe tylko pod warunkiem, że nie przestaniemy głosić.

ZWRACAŁ UWAGĘ NA PROROCTWA BIBLIJNE

8. Jak znajomość proroctw biblijnych wpływała na to, jak Jezus korzystał ze swojego czasu?

⁸ Jezus zdawał sobie sprawę, jak mają się wypełnić proroctwa biblijne. Miał świadomość, że jego służba potrwa tylko trzy i pół roku (Dan. 9:26, 27). Wiedział też, co zostało zapowiedziane w związku z tym, kiedy i w jaki sposób umrze (Łuk. 18:31-34). Ta wiedza wpływała na to, jak korzystał ze swojego czasu. Głosił z gorliwością, żeby dokończyć zleconego mu dzieła.

9. Dlaczego proroctwa biblijne motywują nas do gorliwego głoszenia?

⁹ Zrozumienie proroctw biblijnych pobudza do gorliwego głoszenia również nas. Zdajemy sobie sprawę, że pozostało niewiele czasu oraz że obecne wydarzenia i postawy ludzi są spełnieniem proroctw dotyczących dni ostatnich. Widzimy, jak rywalizacja między potęgą anglo-amerykańską a Rosją i jej sojusznikami spełnia proroctwa dotyczące rywalizacji króla południa i króla północy „w czasie końca” (Dan. 11:40). Wiemy też, że potęgę anglo-amerykańską wyobrażają stopy posągu opisanego w Księdze Daniela 2:43-45. Jesteśmy przekonani, że zgodnie z tym proroctwem już naprawdę niedługo Królestwo Boże zniszczy ludzkie rządy. Proroctwa te wskazują, w jakim okresie dziejów żyjemy, i motywują nas do głoszenia z poczuciem powagi chwili.

10. Jak jeszcze proroctwa biblijne mogą rozbudzać naszą gorliwość?

¹⁰ Proroctwa biblijne same w sobie są czymś, o czym chcemy opowiadać innym. Carrie, pełniąca służbę w Dominikanie, mówi: „Do dzielenia się prawdą z drugimi motywuje mnie rozmyślanie o wspaniałej przyszłości, którą obiecał Jehowa. Kiedy widzę, z czym ludzie muszą sobie dzisiaj radzić, jeszcze bardziej dociera do mnie, że oni również powinni dowiedzieć się o tych obietnicach”. Ponadto proroctwa biblijne upewniają nas, że Jehowa wspiera nas w dziele głoszenia, co pomaga nam okazywać wytrwałość. Leila, która mieszka na Węgrzech, powiedziała: „Słowa z Księgi Izajasza 11:6-9 pokazują, że z pomocą Jehowy każdy może się zmienić. Pobudza mnie to do dzielenia się prawdą nawet wtedy, gdy wydaje się, że ktoś nie będzie chciał jej słuchać”. Z kolei Christopher, brat z Zambii, mówi: „Zgodnie z zapowiedzią z Ewangelii według Marka 13:10 dobra nowina objęła cały świat. To dla mnie zaszczyt, że mogę brać udział w spełnianiu się tego proroctwa”. A które proroctwo szczególnie motywuje do głoszenia ciebie?

POLEGAŁ NA WSPARCIU JEHOWY

11. Dlaczego Jezus musiał polegać na Jehowie, żeby gorliwie głosić? (Łukasza 12:49, 53).

¹¹ Jezus polegał na wsparciu Jehowy, dzięki czemu gorliwie głosił. Chociaż nauczał w sposób taktowny, to wiedział, że dobra nowina o Królestwie będzie wzbudzać kontrowersje i wywoła silny sprzeciw (odczytaj Łukasza 12:49, 53). Jego działalność nie podobała się przywódcom religijnym, dlatego wielokrotnie próbowali go zabić (Jana 8:59; 10:31, 39). Ale Jezus nie przestawał głosić, bo był przekonany, że Jehowa go wspiera. Powiedział: „Nie jestem sam, ale jest ze mną Ojciec, który mnie posłał. (...) Nie zostawił mnie samego, bo zawsze robię to, co Mu się podoba” (Jana 8:16, 29).

12. Jak Jezus przygotował uczniów do głoszenia w czasie sprzeciwu?

¹² Jezus przypomniał uczniom, że też mogą liczyć na wsparcie Jehowy. Często zapewniał ich, że Jehowa będzie im pomagał w czasie prześladowań (Mat. 10:18-20; Łuk. 12:11, 12). Jednocześnie polecił, żeby byli ostrożni (Mat. 10:16; Łuk. 10:3). Powiedział, żeby nie próbowali za wszelką cenę głosić tym, którzy nie chcą słuchać (Łuk. 10:10, 11). Poradził też, żeby w razie prześladowań uciekali (Mat. 10:23). Chociaż Jezus był gorliwy i ufał Jehowie, nie wystawiał się niepotrzebnie na niebezpieczeństwo (Jana 11:53, 54).

13. Dlaczego możesz być pewny, że Jehowa będzie cię wspierał?

¹³ Także obecnie potrzebujemy wsparcia Jehowy, żeby głosić w czasie sprzeciwu (Obj. 12:17). Dlaczego możesz być pewny, że będzie On wspierał również ciebie? Zastanów się nad modlitwą Jezusa zapisaną w 17 rozdziale Ewangelii według Jana. Jezus poprosił Jehowę, żeby czuwał nad apostołami, i On go wysłuchał. Dzieje Apostolskie potwierdzają, że pomagał apostołom gorliwie głosić mimo prześladowań. Oprócz tego Jezus poprosił Jehowę, żeby czuwał nad tymi, którzy uwierzą dzięki słowom apostołów. Jego prośba obejmuje też ciebie. Jehowa dalej ją spełnia i będzie cię wspierał tak samo, jak wspierał apostołów (Jana 17:11, 15, 20).

14. Skąd wiemy, że będziemy w stanie dalej gorliwie głosić? (Zobacz też ilustrację).

¹⁴ W miarę zbliżania się końca może być nam coraz trudniej głosić z gorliwością. Ale nie mamy wątpliwości, że otrzymamy potrzebne wsparcie (Łuk. 21:12-15). Wzorem Jezusa i jego uczniów pozwalamy ludziom decydować, czy nas wysłuchają, i się z nimi nie kłócimy. Nawet tam, gdzie nasza działalność jest ograniczona, nasi bracia nie przestają głosić, bo nie polegają na własnych siłach, tylko na Jehowie. Podobnie jak w I wieku, tak i dzisiaj daje On siły swoim sługom, żeby „dzieło głoszenia zostało wykonane do końca” (2 Tym. 4:17). Możesz być przekonany, że jeśli na Nim polegasz, będziesz w stanie dalej gorliwie głosić.

ZACHOWYWAŁ POZYTYWNE NASTAWIENIE

15. Co świadczy o tym, że Jezus zachowywał pozytywne nastawienie do służby?

¹⁵ Jezus zachowywał pozytywne nastawienie do służby. To pomogło mu pełnić ją z entuzjazmem. Na przykład pod koniec 30 roku n.e. dostrzegł, że wiele osób jest gotowych przyjąć dobrą nowinę. Przyrównał ich do pól gotowych do zżęcia (Jana 4:35). Jakiś rok później powiedział uczniom: „Żniwa są wielkie” (Mat. 9:37, 38). Potem kolejny raz oświadczył: „Żniwa są wielkie (...). Proście więc Pana żniw, żeby wysłał pracowników na swoje żniwa” (Łuk. 10:2). Jezus cały czas wierzył, że ludzie mogą zareagować na dobrą nowinę pozytywnie, i cieszył się, kiedy tak robili (Łuk. 10:21).

16. Jak przykłady Jezusa uczą pozytywnego nastawienia do służby? (Łukasza 13:18-21). (Zobacz też ilustrację).

¹⁶ Jezus pomagał uczniom zachowywać gorliwość w służbie, ucząc ich pozytywnego nastawienia. Weźmy pod uwagę dwa jego przykłady (odczytaj Łukasza 13:18-21). Jezus nawiązał do ziarnka gorczycy, żeby uświadomić uczniom, że dzieło głoszenia o Królestwie niezwykle się rozwinie i nic tego nie powstrzyma. Użył też przykładu zakwasu, by wskazać, że dobra nowina będzie głoszona w wielu miejscach na świecie i że może wpływać na ludzi w sposób początkowo niezauważalny. W ten sposób zapewnił uczniów, że ich działalność przyniesie dobre rezultaty.

17. Jakie mamy powody, żeby zachowywać pozytywne nastawienie do służby?

¹⁷ Do gorliwego głoszenia zachęca nas też rozmyślanie o tym, co udaje się osiągnąć w skali całego świata. Każdego roku miliony zainteresowanych przychodzą na Pamiątkę i studiują z nami Biblię. Wielu z nich przyjmuje chrzest i dołącza do nas w działalności kaznodziejskiej. Nie wiemy, ile jeszcze osób zareaguje pozytywnie, ale wiemy, że Jehowa zbiera wielką rzeszę, która ma przetrwać nadchodzący wielki ucisk (Obj. 7:9, 14). „Pan żniw” widzi, że jeszcze mnóstwo ludzi może przyjąć dobrą nowinę, dlatego mamy ważny powód, by dalej głosić.

18. Co ludzie powinni u nas dostrzegać?

¹⁸ Naśladowcy Jezusa zawsze odznaczali się gorliwością w głoszeniu. Gdy ludzie zobaczyli, jak apostołowie odważnie głoszą, „zaczęli zdawać sobie sprawę, że towarzyszyli oni Jezusowi” (Dzieje 4:13). My też głośmy dobrą nowinę odważnie i gorliwie, a wtedy inni dostrzegą, że naśladujemy Jezusa.