Kierujmy się wiarą

1. Dlaczego apostoł Paweł był zadowolony ze swojego życia?

APOSTOŁ Paweł wiedział, że wkrótce czeka go śmierć. Był jednak zadowolony ze swojego życia. Podsumowując je, powiedział: „Wyścig ukończyłem, wiarę zachowałem” (2 Tym. 4:6-8). W trakcie swojej służby podejmował mądre decyzje i był przekonany, że zyskał uznanie Jehowy. Na pewno chcielibyśmy móc powiedzieć o swoim życiu to samo. Jak to osiągnąć?

2. Co to znaczy kierować się wiarą?

² Paweł napisał o sobie i innych wiernych chrześcijanach: „Kierujemy się wiarą, a nie tym, co widzimy” (2 Kor. 5:7). Ktoś, kto kieruje się tym, co widzi, podejmuje decyzje wyłącznie na podstawie tego, co postrzega swoimi zmysłami. Natomiast ktoś, kto kieruje się wiarą, podejmuje decyzje w oparciu o zaufanie do Jehowy. Jego czyny świadczą o przekonaniu, że Bóg go nagrodzi i że słuchanie rad z Jego Słowa przyniesie mu korzyści (Ps. 119:66; Hebr. 11:6).

3. Jakie korzyści przynosi kierowanie się wiarą? (2 Koryntian 4:18).

³ Oczywiście wszyscy czasem dokonujemy wyborów opartych na tym, co postrzegamy swoimi zmysłami. Ale gdybyśmy podejmowali ważne decyzje jedynie na takiej podstawie, prawdopodobnie popełnialibyśmy błędy. Dlaczego? Ponieważ zmysły mogą nas zwieść. A nawet gdyby tak się nie stało, to moglibyśmy zacząć ignorować wolę Jehowy albo Jego rady (Kazn. 11:9; Mat. 24:37-39). Jeśli jednak kierujemy się wiarą, łatwiej nam podejmować decyzje zgodne z tym, „co się podoba Panu” (Efez. 5:10). Trzymanie się rad Bożych zapewni nam spokój wewnętrzny i prawdziwe szczęście (Ps. 16:8, 9; Izaj. 48:17, 18). Co więcej, zyskamy życie wieczne (odczytaj 2 Koryntian 4:18).

4. Jak możemy ustalić, czy kierujemy się wiarą?

⁴ Jak możemy ustalić, czy kierujemy się wiarą? Odpowiedzmy sobie na pytania: „Na jakiej podstawie podejmuję decyzje? Czy opieram się tylko na tym, co widzę? Czy raczej polegam na Jehowie i Jego radach?”. Omówimy teraz, jak możemy kierować się wiarą w trzech ważnych dziedzinach: 1) kiedy szukamy pracy, 2) kiedy szukamy partnera małżeńskiego i 3) kiedy otrzymujemy teokratyczne wskazówki. Rozważymy też, co jest potrzebne, żeby w tych dziedzinach podejmować dobre decyzje.

KIEDY SZUKAMY PRACY

5. Co powinniśmy brać pod uwagę przy wyborze zatrudnienia?

⁵ Wszystkim nam zależy, żeby móc utrzymać siebie i swoją rodzinę (Kazn. 7:12; 1 Tym. 5:8). Niektóre prace są dobrze płatne. Pozwalają pracownikowi nie tylko zadbać o bieżące potrzeby, ale też odłożyć coś na przyszłość. W wypadku innych wynagrodzenie pozwala zaspokoić jedynie podstawowe potrzeby. To zrozumiałe, że kiedy decydujemy, czy przyjąć jakąś ofertę, bierzemy pod uwagę, ile będziemy zarabiać. Jeśli jednak ktoś dokonuje wyboru wyłącznie na tej podstawie, to nie kieruje się wiarą.

6. Jak przy wyborze zatrudnienia możemy kierować się wiarą? (Hebrajczyków 13:5).

⁶ Jeśli kierujemy się wiarą, weźmiemy też pod uwagę, jak dana praca wpłynie na naszą więź z Jehową. Warto się zastanowić: „Czy będzie ode mnie wymagała robienia czegoś, czego Jehowa nienawidzi?” (Prz. 6:16-19). „Czy będzie mi utrudniać wielbienie Boga albo czy spowoduje, że będę przez dłuższy czas z dala od rodziny?” (Filip. 1:10). Jeśli odpowiedź na któreś z tych pytań jest twierdząca, mądrze będzie nie przyjmować tej pracy, nawet gdyby trudno było znaleźć inną. Ponieważ kierujemy się wiarą, podejmujemy decyzje świadczące o przekonaniu, że Jehowa w ten czy inny sposób się o nas zatroszczy (Mat. 6:33; odczytaj Hebrajczyków 13:5).

7, 8. Jak pewien brat z Ameryki Południowej pokazał, że kieruje się wiarą? (Zobacz też ilustrację).

⁷ Zobaczmy, jak brat z Ameryki Południowej o imieniu Javiera pokazał, że kieruje się wiarą. Opowiada: „Starałem się o awans, dzięki któremu podwoiłbym zarobki i miałbym z pracy dużo satysfakcji”. Jednak Javier bardzo chciał też zostać pionierem. Ciągnie dalej: „Zaproszono mnie na rozmowę z menedżerem na szczeblu krajowym. Przed rozmową modliłem się do Jehowy o pomoc, przekonany, że On wie, co jest dla mnie najlepsze. Chciałem rozwijać się zawodowo, ale nie kosztem realizowania celów duchowych”.

⁸ „Menedżer powiedział, że będę musiał często zostawać po godzinach. Uprzejmie wyjaśniłem, że nie będę mógł tego robić ze względu na moje zajęcia duchowe”. Ostatecznie Javier odrzucił tę propozycję. Dwa tygodnie później został pionierem. A jeszcze tego samego roku udało mu się znaleźć inną pracę w niepełnym wymiarze godzin. Mówi: „Jehowa wysłuchał moich modlitw i pomógł mi znaleźć pracę, która pozwala mi pełnić służbę pionierską. Bardzo się cieszę, że mogę robić coś więcej dla Jehowy i dla braci”.

9. Czego uczysz się z przeżyć Trésora?

⁹ A co zrobić, jeśli zdamy sobie sprawę, że nasza aktualna praca utrudnia nam kierowanie się wiarą? Pomyślmy o przeżyciach Trésora z Republiki Konga. Opowiada on: „Moja nowa praca była okazją, która zdarza się tylko raz w życiu. Zarabiałem trzy razy więcej niż poprzednio i cieszyłem się dużym szacunkiem”. Niestety, Trésor często opuszczał zebrania, bo musiał pracować po godzinach. Poza tym naciskano na niego, żeby tuszował nieuczciwe praktyki w firmie. Trésor chciał złożyć rezygnację, ale bał się, że zostanie bezrobotny. Co mu pomogło? Mówi: „Dały mi do myślenia słowa z Księgi Habakuka 3:17-19. Zrozumiałem, że nawet jeśli stracę źródło utrzymania, Jehowa się o mnie zatroszczy. Dlatego postanowiłem odejść”. Dodaje: „Wiele osób uważa, że dla dobrze płatnej pracy można poświęcić wszystko, nawet czas przeznaczony dla rodziny czy na zajęcia duchowe. Ale ja cieszę się, że wybrałem więź z Jehową. Rok później znalazłem pracę, która pozwala mi prowadzić skromne życie i koncentrować się na służbie. Stawianie Jehowy na pierwszym miejscu może się czasem wiązać z trudnościami finansowymi, ale On nas nie zostawi”. Rzeczywiście, jeśli ufamy radom i obietnicom Jehowy, to dowodzimy, że kierujemy się wiarą, a On nam za to pobłogosławi.

KIEDY SZUKASZ PARTNERA MAŁŻEŃSKIEGO

10. Co świadczyłoby o tym, że przy wyborze partnera małżeńskiego nie kierujemy się wiarą?

¹⁰ Małżeństwo jest darem od Jehowy i pragnienie poślubienia kogoś jest całkowicie normalne. Kiedy przyglądamy się potencjalnemu współmałżonkowi, możemy zwracać uwagę na osobowość, wygląd, reputację, sytuację finansową, zobowiązania rodzinne albo na to, jak czujemy się w jego towarzystwie. Wszystkie te czynniki są ważne. Jednak gdyby o naszym wyborze decydowały tylko one, to nie kierowalibyśmy się wiarą.

11. Jak możemy pokazać, że przy wyborze partnera małżeńskiego kierujemy się wiarą? (1 Koryntian 7:39).

¹¹ Jehowa musi być bardzo dumny, kiedy widzi, że nasi bracia i siostry przy wyborze partnera małżeńskiego kierują się Jego wskazówkami! Na przykład biorą sobie do serca radę, żeby poczekać, aż ‛przeminie pierwsza młodość’ (1 Kor. 7:36). Upewniają się, czy potencjalny współmałżonek przejawia cechy, które zdaniem Jehowy charakteryzują dobrego męża lub żonę (Prz. 31:10-13, 26-28; Efez. 5:33; 1 Tym. 5:8). Jeśli romantyczne zainteresowanie okazuje im ktoś, kto nie jest ochrzczonym Świadkiem Jehowy, trzymają się zasady, by poślubiać tylko kogoś, kto „wierzy (...) w Pana” (odczytaj 1 Koryntian 7:39). Kierując się wiarą, w pełni ufają, że Jehowa zadba o ich potrzeby emocjonalne lepiej niż ktokolwiek inny (Ps. 55:22).

12. Czego uczysz się z przykładu Rosy?

¹² Rozważmy przykład Rosy, pionierki z Kolumbii. W swojej pracy często miała kontakt z pewnym mężczyzną, który zaczął się nią interesować. On też jej się spodobał. Rosa mówi: „Wydawał się bardzo dobrym człowiekiem. Pomagał ludziom w swojej okolicy i prowadził zdrowy tryb życia. Podobało mi się, jak mnie traktuje. Oprócz tego, że nie był Świadkiem, miał wszystkie cechy, które chciałabym widzieć u męża”. Dodaje: „Trudno mi było mu odmówić, bo w głębi serca chciałam go bliżej poznać. W tamtym czasie czułam się trochę samotna i myślałam o tym, żeby wyjść za mąż, ale nie udało mi się znaleźć nikogo w prawdzie”. Mimo wszystko Rosa nie skupiła się tylko na tym, co widzi. Przemyślała, jak jej decyzja wpłynie na jej więź z Jehową. Dlatego zerwała z tym mężczyzną wszelkie kontakty i skupiła się na zajęciach teokratycznych. Krótko potem została zaproszona na Kurs dla Ewangelizatorów Królestwa i teraz jest pionierką specjalną. Podsumowuje: „Jehowa napełnił moje serce wielką radością”. Chociaż może nie być łatwo kierować się wiarą w sprawach tak bliskich naszemu sercu, zawsze się to opłaca.

KIEDY OTRZYMUJEMY TEOKRATYCZNE WSKAZÓWKI

13. Jak moglibyśmy zareagować na teokratyczne wskazówki?

¹³ Często otrzymujemy jakieś teokratyczne wskazówki — od miejscowych starszych, nadzorcy obwodu, Biura Oddziału czy Ciała Kierowniczego. Wyznaczają one kierunek naszemu wielbieniu Jehowy. Ale czasami możemy nie rozumieć powodów, dla których je podano. Moglibyśmy wtedy dojść do wniosku, że jedynie skomplikują nam życie. Albo skupić się na niedoskonałości braci, od których je otrzymaliśmy. Jednak w ten sposób kierowalibyśmy się tylko tym, co widzimy.

14. Co pomoże nam kierować się wiarą, gdy otrzymujemy teokratyczne wskazówki? (Hebrajczyków 13:17).

¹⁴ Jeśli kierujemy się wiarą, ufamy, że Jehowa ma nad wszystkim kontrolę i że zna nasze warunki. Dlatego jesteśmy gotowi okazywać posłuszeństwo i robimy to z pozytywnym nastawieniem (odczytaj Hebrajczyków 13:17). Rozumiemy, że w ten sposób przyczynimy się w naszym zborze do jedności (Efez. 4:2, 3). Wierzymy, że chociaż bracia sprawujący przewodnictwo są niedoskonali, to Jehowa pobłogosławi naszemu posłuszeństwu (1 Sam. 15:22). A w stosownym czasie skoryguje wszystko, co konieczne (Mich. 7:7).

15, 16. Co pomogło pewnemu bratu kierować się wiarą, chociaż miał wątpliwości co do otrzymanych wskazówek? (Zobacz też ilustrację).

¹⁵ Rozważmy przykład ukazujący korzyści z kierowania się wiarą. Chociaż w Peru głównym językiem jest hiszpański, wielu mieszkańców mówi w rdzennych językach. Jednym z nich jest keczua. Przez wiele lat bracia i siostry wyszukiwali osoby posługujące się tym językiem na terenie. Jednak żeby dostosować się do nowych wymagań władz świeckich, zmieniono tę metodę (Rzym. 13:1). Niektórzy martwili się, że bardzo utrudni to działalność kaznodziejską. Ale dzięki temu, że bracia zastosowali się do nowych wskazówek, Jehowa im pobłogosławił. Znaleźli wiele osób mówiących językiem keczua.

¹⁶ Jedną z osób mających wątpliwości był Kevin, starszy usługujący w zborze języka keczua. Wyjaśnia: „Zastanawiałem się: ‚Jak teraz znajdziemy ludzi mówiących w keczua?’”. Co zrobił? „Rozmyślałem o słowach z Księgi Przysłów 3:5. Wziąłem też pod uwagę przykład Mojżesza. Kiedy Izraelici wychodzili z Egiptu, miał on ich poprowadzić w miejsce, które wyglądało na ślepy zaułek i w którym byliby dla Egipcjan łatwym łupem. Mimo to okazał posłuszeństwo i Jehowa w niezwykły sposób mu pobłogosławił” (Wyjścia 14:1, 2, 9-11, 21, 22). Kevin był gotów dostosować się do nowej metody. Jakie efekty to przyniosło? Mówi: „Byłem zdumiony, jak bardzo Jehowa nam pobłogosławił. Wcześniej dużo chodziliśmy po terenie i czasami znajdowaliśmy tylko jedną czy dwie osoby mówiące w keczua. Teraz skupiamy się na miejscach, gdzie można spotkać wiele takich osób. Dzięki temu mamy więcej rozmów, odwiedzin i kursów biblijnych. Wzrosła też liczba obecnych na zebraniach”. Kiedy kierujemy się wiarą, Jehowa naprawdę nam błogosławi.

17. Czego dowiedzieliśmy się z tego artykułu?

¹⁷ W tym artykule omówiliśmy, jak kierować się wiarą w trzech ważnych dziedzinach. Ale musimy to robić we wszystkich dziedzinach życia, takich jak rozrywka, wykształcenie czy wychowywanie dzieci. Jakąkolwiek decyzję mamy do podjęcia, nie powinniśmy kierować się tylko tym, co widzimy. Przede wszystkim bierzmy pod uwagę naszą więź z Jehową, Jego rady oraz obietnicę, że się o nas zatroszczy. Jeśli tak robimy, „będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po wieczne czasy, już na zawsze” (Mich. 4:5).