BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • ijwbq artykuł 128
  • Czy Biblia wspomina o czyśćcu?

Brak nagrań wideo wybranego fragmentu tekstu.

Niestety, nie udało się uruchomić tego pliku wideo.

  • Czy Biblia wspomina o czyśćcu?
  • Odpowiedzi na pytania biblijne
  • Śródtytuły
  • Podobne artykuły
  • Biblijna odpowiedź
  • Czy pokutuje się za grzechy po śmierci?
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1964
  • Czyściec
    Prowadzenie rozmów na podstawie Pism
  • Zwyczaj modlenia się za umarłych
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1962
  • Prawda o piekle
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1989
Zobacz więcej
Odpowiedzi na pytania biblijne
ijwbq artykuł 128
Artystyczna wizja czyśćca

Czy Biblia wspomina o czyśćcu?

Biblijna odpowiedź

Nie. Biblia nie zawiera słowa „czyściec” ani nie uczy, że dusze zmarłych są tam oczyszczanea. Rozważmy, co ta Księga mówi o grzechu i śmierci oraz jak zaprzecza to doktrynie o czyśćcu.

  • Oczyszczenie z grzechu następuje nie dzięki pobycie w tak zwanym czyśćcu, ale dzięki wierze w krew Jezusa. W Biblii powiedziano, że „krew Jezusa, Jego [Boga] Syna, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu” oraz że Jezus Chrystus „przez swoją krew uwolnił nas od naszych grzechów” ​(1 Jana 1:7; Objawienie 1:5, Biblia poznańska). Jezus przyszedł, by „oddać swoje życie na okup za wielu” i zapłacić za ich grzechy (Mateusza 20:28, Bp).

  • Zmarli nie są niczego świadomi. „Żyjący bowiem wiedzą, że pomrą, podczas gdy umarli niczego już nie wiedzą” ​(Kaznodziei 9:5, Bp). Zmarli nie odczuwają żadnego bólu, dlatego nie mogą cierpieć w ogniu czyśćcowym.

  • Po śmierci nikt nie jest karany za grzechy. W Biblii można przeczytać, że „zapłatę (...) za grzech stanowi śmierć” oraz że „kto umarł, wolny jest od grzechu” ​(Rzymian 6:7, 23, Bp). Śmierć jest więc ostateczną karą za grzech.

Czym jest doktryna o czyśćcu?

W Kościele katolickim czyściec jest definiowany jako stan lub miejsce, w którym dusze odbywają pokutę za niewybaczone grzechy i są z nich oczyszczaneb. Zgodnie z Katechizmem Kościoła Katolickiego takie oczyszczenie jest niezbędne, „by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości nieba”. Dalej dodano w nim, że „Tradycja Kościoła (...) mówi o ogniu oczyszczającym” ​(przedstawiono go na ilustracji dołączonej do tego artykułu). Nie jest to jednak nauka oparta na Piśmie Świętym.

Jakie jest pochodzenie nauki o czyśćcu?

Starożytni Grecy wierzyli w limbus i czyściec. Znajdujący się pod wpływem greckiej filozofii Klemens Aleksandryjski uważał, że grzechy zmarłych mogą zostać usunięte ogniem oczyszczającym. Ale jak podaje dzieło The History of Christian Doctrines, dopiero papież Grzegorz Wielki stwierdził, że nauka ta jest niepodważalna. W książce tej dodano, że Grzegorz, będący papieżem w latach 590-604 n.e., „jest często nazywany ‚twórcą czyśćca’”. Nauka o czyśćcu została oficjalnie włączona do doktryny Kościoła katolickiego na soborach lyońskim II (1274) i florenckim (1439) oraz potwierdzona na soborze trydenckim (1547).

a W książce Orpheus: histoire générale des religions (Orfeusz: Historia religii) powiedziano o czyśćcu, że „w Ewangeliach nie ma na ten temat ani słowa”. Podobnie w dziele New Catholic Encyclopedia przyznano: „Katolicka nauka o czyśćcu jest oparta nie na Piśmie Świętym, lecz na tradycji” ​(tom 11, 2003, strona 825).

b New Catholic Encyclopedia, tom 11, 2003, strona 824.

    Publikacje w języku polskim (1960-2026)
    Wyloguj
    Zaloguj
    • polski
    • Udostępnij
    • Ustawienia
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Warunki użytkowania
    • Polityka prywatności
    • Ustawienia prywatności
    • JW.ORG
    • Zaloguj
    Udostępnij