Odkrycia archeologiczne potwierdzają położenie ziem jednego z plemion izraelskich

W Biblii napisano, że kiedy Izraelici podbili Ziemię Obiecaną i podzielili ją między plemiona, 10 rodów z plemienia Manassesa otrzymało ziemie po zachodniej stronie Jordanu, oddzielnie od reszty terenów tego plemienia (Jozuego 17:1-6). Czy są na to jakieś dowody archeologiczne?

W roku 1910 na wykopaliskach w Samarii znaleziono fragmenty naczyń glinianych z zamieszczonym na nich tekstem. Te gliniane skorupy, czyli ostraki, zawierały zapiski w języku hebrajskim potwierdzające, że do pałacu królewskiego w stolicy dostarczano towary luksusowe — w tym wino i olejki kosmetyczne. W sumie znaleziono 102 ostraki z VIII wieku p.n.e., ale tylko 63 z nich dało się w pełni odczytać. Pojawiają się na nich różne daty, nazwy rodów oraz informacje o osobach wysyłających oraz przyjmujących towary.

Co ciekawe, wszystkie rody zidentyfikowane na ostrakach z Samarii należały do plemienia Manassesa. Na łamach pewnego opracowania zauważono, że odkrycie to stanowi „pozabiblijne ogniwo łączące rody Manassesa z terytorium, na którym według Biblii osiadły” (New International Version Archaeological Study Bible).

Ostraki z Samarii potwierdzają dokładność biblijnego pisarza Amosa, który o bogaczach ze swoich czasów powiedział, że ‛piją wino z wielkich czasz i natłuszczają się najwyborniejszymi olejkami’ (Amosa 6:1, 6). Wspomniane znaleziska dowodzą, że takie towary rzeczywiście były importowane na tereny zamieszkane przez 10 rodów z plemienia Manassesa.