2:39

Jehowa: W dostępnych greckich manuskryptach występuje w tym miejscu słowo Kýrios („Pan”). Ale jak wyjaśniono w Dodatku C, istnieją argumenty przemawiające za tym, że początkowo było tu imię Boże, które później zastąpiono tytułem „Pan”. Dlatego w Przekładzie Nowego Świata użyto w tym wersecie imienia Jehowa. Jak wynika z Dz 2:33-38, obietnica, o której Piotr wspomina w Dz 2:39, odnosi się do słów z Jl 2:28-32 dotyczących wylania ducha świętego. Sformułowanie wszystkich, których wybierze [dosł. „wezwie”] sam Jehowa, nasz Bóg przypomina końcowe słowa z Jl 2:32. W hebrajskim tekście Jl 2:32 imienia Bożego użyto trzy razy, przy czym wyraźnie zaznaczono, że to Jehowa jest Tym, który wzywa ludzi (zob. Dodatek C3: wprowadzenie i Dz 2:39).