4:3

Jehowie: W wersecie tym zacytowano Rdz 15:6. W Septuagincie występuje tam słowo Theòs („Bóg”) i być może dlatego w dostępnych greckich manuskryptach pojawia się ono również w Rz 4:3. Może to też tłumaczyć, dlaczego w większości przekładów użyto tu słowa „Bóg”. Jednak w tekście hebrajskim Rdz 15:6 pojawia się tetragram — imię Boże wyrażone czterema spółgłoskami (w transliteracji na jęz. pol. JHWH) (zob. Dodatek C). Dlatego w Rz 4:3 w Przekładzie Nowego Świata też użyto imienia Bożego. Cytat z Rdz 15:6 występuje również w Gal 3:6 i Jak 2:23.

został uznany za prawego: Lub „poczytano mu to za prawość; policzono mu to jako prawość”. W języku greckim występuje tu czasownik logízomai. W 4 rozdziale Listu do Rzymian osiem razy oddano go jako „zostać uznanym” lub „być uznanym” (w. 3, 5, 9, 10, 11, 22, 23, 24), raz — jako „uważać za przejaw” (w. 4), raz — jako „przypisać” (w. 6) i raz — jako „wziąć pod uwagę” (w. 8). Słowo logízomai w starożytności często oznaczało obliczanie, np. podczas prowadzenia ksiąg rachunkowych. Mogło się odnosić do zapisów zarówno po stronie „winien” (debet), jak i po stronie „ma” (kredyt). Abrahamowi „policzono jako prawość” wiarę potwierdzaną uczynkami (Rz 4:20-22). Nie znaczy to, że on albo inni wierni Bogu mężczyźni i kobiety z czasów przedchrześcijańskich byli bezgrzeszni. Ale Bóg wziął pod uwagę ich wiarę w Jego obietnicę co do „potomstwa” i starania, żeby przestrzegać Jego przykazań (Rdz 3:15; Ps 119:2, 3). Dlatego uznał, że są wolni od winy w porównaniu z pozostałymi, oddalonymi od Niego ludźmi (Ps 32:1, 2; Ef 2:12). Oczywiście wierni słudzy Boga, tacy jak Abraham, byli świadomi, że muszą zostać wykupieni z grzechu, i czekali, aż On w wyznaczonym przez siebie momencie umożliwi to wykupienie (Ps 49:7-9; Heb 9:26). Tymczasem na podstawie wiary tych niedoskonałych ludzi Jehowa mógł utrzymywać z nimi dobre relacje i błogosławić im bez naruszania swoich doskonałych zasad sprawiedliwości (Ps 36:10).