4:7

Szczęśliwi: Słowo makários występuje w Chrześcijańskich Pismach Greckich 50 razy. Tutaj Paweł mówi o „szczęściu człowieka, któremu Bóg przypisuje prawość niezależnie od uczynków” (Rz 4:6). Słowo to zostało też użyte w odniesieniu do Boga (1Tm 1:11) i do Jezusa w niebiańskiej chwale (1Tm 6:15). Poza tym pojawia się w słynnych wypowiedziach o szczęściu zawartych w Kazaniu na Górze (Mt 5:3-11; Łk 6:20-22). W Rz 4:7, 8 słowa „szczęśliwi” i „szczęśliwy” pochodzą z Ps 32:1, 2. W Pismach Hebrajskich tego rodzaju oświadczenia występują często (Pwt 33:29; 1Kl 10:8; Hi 5:17; Ps 1:1; 2:12; 33:12; 94:12; 128:1; 144:15; Dn 12:12). Hebrajskie i greckie określenia oddawane jako „szczęśliwi” i „szczęśliwy” nie odnoszą się po prostu do uczucia radości, które towarzyszy osobie miło spędzającej czas. Z biblijnego punktu widzenia naprawdę szczęśliwy jest człowiek, który rozwija miłość do Boga, wiernie Mu służy i cieszy się Jego uznaniem i błogosławieństwem.

przebaczono: Lub „odpuszczono”. Użyte tu greckie słowo afíemi zasadniczo znaczy „pozwolić odejść” (Jn 18:8), ale może też oznaczać „darować dług” (Mt 18:27, 32), a w sensie przenośnym — „przebaczyć winy” (Mt 6:12; zob. komentarze). Słowa tego użyto również w Septuagincie w Ps 32:1 (31:1, LXX), z którego cytuje Paweł.

zostały zakryte: Lub „zostały odpuszczone”. Wyraz epikalýpto pojawia się w Chrześcijańskich Pismach Greckich tylko w tym miejscu. Dosłownie znaczy „zasłonić; zakryć”, ale tutaj został użyty w sensie przenośnym jako synonim „przebaczyć”. Paweł cytuje z Ps 32:1, gdzie w Septuagincie (Ps 31:1, LXX) tym samym greckim czasownikiem oddano hebrajski czasownik oznaczający „zakryć” w sensie przebaczenia grzechów.