1:16

Wszystko inne (...) zostało stworzone za jego pośrednictwem: Bóg posłużył się swoim „ukochanym Synem” (Kol 1:13) do stworzenia tego, co „w niebie i na ziemi, tego, co widzialne i co niewidzialne”. Obejmuje to miliony innych duchowych synów należących do niebiańskiej rodziny Jehowy Boga, a także fizyczny wszechświat (Rdz 1:1; Dn 7:9, 10; Jn 1:3; Obj 5:11). Jezus był pierworodnym Synem Jehowy — jedynym, który został stworzony bezpośrednio przez Niego (Heb 1:6; zob. komentarze do Jn 1:14 i Kol 1:15). Logicznie rzecz biorąc, to do tego pierworodnego Syna Jehowa powiedział: „Uczyńmy człowieka na nasz obraz, na nasze podobieństwo” (Rdz 1:26).

Wszystko inne: Dosłowne tłumaczenie tekstu greckiego brzmiałoby „wszystko” (por. Grecko-polski Nowy Testament, Vocatio). Jednak takie tłumaczenie mogłoby sugerować, że Jezus nie został stworzony, tylko że sam jest Stwórcą. A taki pogląd jest niezgodny z pozostałą częścią Biblii, w tym z poprzednim wersetem, w którym Jezusa nazwano „pierwszym spośród całego stworzenia” (Kol 1:15; por. Obj 3:14, gdzie wobec Jezusa użyto określenia „początek stworzenia Bożego”). Poza tym greckie słowo tłumaczone na „wszystko”, „wszelkie”, „wszystkie” lub „każde” w niektórych kontekstach może oznaczać „wszystko inne”, „wszelkie inne”, „wszystkie inne” lub „każde inne” — jest tak np. w Łk 13:2 i Flp 2:21 („wszyscy inni”) oraz w Łk 21:29 („wszystkie inne”). Harmonizuje to z natchnionymi słowami Pawła z 1Ko 15:27: „Bóg przecież ‚wszystko położył pod jego nogi’. Ale gdy powiedziano, że wszystko zostało mu podporządkowane, jest oczywiste, że z wyjątkiem Tego, który mu wszystko podporządkował”. Tak więc całość nauk biblijnych i możliwe znaczenie greckiego słowa użytego w omawianym wersecie przemawiają za tłumaczeniem „wszystko inne” (por. komentarz do Flp 2:9).

trony, zwierzchnictwa, rządy czy władze: Paweł mówi tu o strukturach władzy funkcjonujących w ramach systemu ustanowionego przez Jehowę. Istnieją one wśród Jego sług na ziemi oraz — jak wskazuje ten werset — wśród Jego doskonałych stworzeń duchowych (Iz 6:2; Eze 10:15-17; 1Ko 6:3; Ef 3:10; Heb 13:17; Judy 8, 9). Nie istnieją po prostu dlatego, że Jehowa na to pozwala, tylko dlatego, że je ‛stworzył’, czyli jest ich Twórcą. Z kolei Jego Syn odegrał kluczową rolę w tym, żeby mogły funkcjonować. Jak wspomniano w tym wersecie, zostały „stworzone poprzez niego [Jezusa] i dla niego”, nie może więc chodzić o ludzkie rządy.

stworzone poprzez niego i dla niego: Chociaż o Jezusie, pierworodnym Synu Boga, Biblia mówi, że brał udział w stwarzaniu wszystkiego, to nigdzie nie nazywa go Stwórcą. W poprzednim wersecie nazwano go „pierwszym spośród całego stworzenia”, a w Obj 3:14 — „początkiem stworzenia Bożego”. Po tym, jak sam został stworzony, stał się — zgodnie z 8 rozdziałem Księgi Przysłów, gdzie pojawia się jako uosobiona „mądrość” — „mistrzowskim wykonawcą” u boku Jehowy (Prz 8:1, 22, 30). W opisie jego udziału w stwarzaniu zawartym w Prz 8:22-31 powiedziano, że ‛radował się ziemią Boga, a szczególnie cieszył się z ludzi’. Właśnie dlatego w omawianym wersecie (Kol 1:16) Paweł mówi: „Wszystko to zostało stworzone poprzez niego i dla niego”.