Wtorek 14 października
Ludzie porzucili dom Jehowy (2 Kron. 24:18).
Ze złej decyzji króla Jehoasza uczymy się między innymi tego, że musimy wybierać przyjaciół, którzy będą mieli na nas dobry wpływ — takich, którzy kochają Jehowę i chcą sprawiać Mu radość. Nie chcemy ograniczać się tylko do naszej grupy wiekowej. Pamiętajmy, że Jehoasz był dużo młodszy od Jehojady. Zadajmy sobie pytania: „Czy moi przyjaciele pomagają mi wzmacniać wiarę w Jehowę? Czy zachęcają mnie do trzymania się Jego zasad? Czy rozmawiają o Nim i o cennych prawdach z Jego Słowa? Czy szanują ustalone przez Niego normy? Czy mówią mi tylko to, co chciałbym usłyszeć, czy raczej są gotowi udzielić mi rad?” (Prz. 27:5, 6, 17). Szczerze mówiąc, jeśli twoi przyjaciele nie kochają Jehowy, to ich nie potrzebujesz. Ale jeśli Go kochają, to się ich trzymaj — będą mieli na ciebie dobry wpływ! (Prz. 13:20). w23.09 s. 9, ak. 6, 7
Środa 15 października
Ja jestem Alfa i Omega (Obj. 1:8).
Litera alfa rozpoczyna alfabet grecki, a litera omega go kończy. Nazywając siebie „Alfą i Omegą”, Jehowa wskazuje, że kiedy coś zaczyna, pomyślnie doprowadza to do końca. Po stworzeniu Adama i Ewy Jehowa powiedział do nich: „Bądźcie płodni i stańcie się liczni, napełnijcie ziemię i opanujcie ją” (Rodz. 1:28). W tamtym momencie Jehowa niejako powiedział: „Alfa”. Jasno wyraził, co ma się wydarzyć w przyszłości: Nadejdzie czas, gdy doskonali, posłuszni potomkowie Adama i Ewy napełnią ziemię i przekształcą ją w raj. Kiedy tak się stanie, Jehowa niejako powie: „Omega”. Po stworzeniu „nieba i ziemi oraz wszystkiego, co je wypełnia”, Jehowa zagwarantował, że na pewno zrealizuje swoje zamierzenie co do ludzi i ziemi. Miało się to stać pod koniec siódmego dnia (Rodz. 2:1-3). w23.11 ss. 4, 5, ak. 13, 14
Czwartek 16 października
Oczyśćcie drogę Jehowie! Zbudujcie dla naszego Boga prostą drogę wiodącą przez pustynię (Izaj. 40:3).
Podróż z Babilonu do Izraela mogła zająć około czterech miesięcy, ale Jehowa obiecał, że usunie wszystkie przeszkody, które mogłyby utrudniać powrót. W umysłach wiernych Żydów korzyści z powrotu do Izraela znacznie przewyższały jakiekolwiek wyrzeczenia, na które musieli się zdobyć. Najważniejsze było dla nich wielbienie Jehowy. W Babilonie nie było świątyni Jehowy. Nie było ołtarza, na którym Izraelici mogliby składać ofiary wymagane przez Prawo Mojżeszowe, ani zorganizowanego kapłaństwa, które by się tym zajmowało. Ponadto w tym mieście mieszkało mnóstwo osób, które nie szanowały Jehowy ani Jego zasad. Dlatego tysiące Żydów bojących się Boga wyczekiwało powrotu do ojczyzny, gdzie mogliby przywrócić czyste wielbienie. w23.05 ss. 14, 15, ak. 3, 4