Ezechiela
12 Jehowa znów do mnie przemówił: 2 „Synu człowieczy, mieszkasz wśród ludu buntowniczego — wśród tych, którzy mają oczy, żeby widzieć, ale nie widzą, i którzy mają uszy, żeby słyszeć, ale nie słyszą+, bo są ludem buntowniczym+. 3 Ty więc, synu człowieczy, spakuj swoje rzeczy, jak gdybyś szedł na wygnanie. Następnie — za dnia, tak żeby cię widzieli — wyjdź, jakbyś miał iść na wygnanie, jakbyś przenosił się ze swojego domu w inne miejsce. Może zastanowią się nad tym, chociaż są ludem buntowniczym. 4 Za dnia, gdy będą patrzeć, wyjdź ze spakowanymi rzeczami, jakbyś miał iść na wygnanie, a wieczorem wyrusz na ich oczach jak ktoś prowadzony na wygnanie+.
5 „Na ich oczach wybij w murze dziurę i przenieś przez nią swoje rzeczy+. 6 Na ich oczach włóż je sobie na plecy i wyjdź z nimi w ciemnościach. Zakryj sobie twarz, żeby nie widzieć ziemi. Bo uczyniłem cię znakiem dla domu Izraela”+.
7 Postąpiłem więc dokładnie według tego nakazu. Za dnia wyniosłem spakowane rzeczy, jak gdybym miał iść na wygnanie, a wieczorem wybiłem w murze dziurę. Kiedy się ściemniło, wziąłem swoje rzeczy i na oczach ludu wyniosłem je na plecach.
8 Rano Jehowa znów do mnie przemówił: 9 „Synu człowieczy, czy Izraelici, ten buntowniczy lud, nie pytali cię: ‚Co robisz?’. 10 Powiedz im: ‚Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Oto wypowiedź dotycząca naczelnika+ Jerozolimy i Izraelitów*, którzy w niej mieszkają”’.
11 „Powiedz: ‚Jestem dla was znakiem+. Jak ja uczyniłem, tak stanie się im: pójdą na wygnanie, do niewoli+. 12 Ich naczelnik weźmie swoje rzeczy na plecy i wyjdzie w ciemnościach. Wybije w murze dziurę i przeniesie przez nią swoje rzeczy+. Zakryje sobie twarz, żeby nie widzieć ziemi’. 13 I zarzucę na niego swoją sieć łowiecką, a on się w nią złapie+. Potem zaprowadzę go do Babilonu, do kraju Chaldejczyków, ale on go nie zobaczy. I tam umrze+. 14 A wszystkich z jego otoczenia — jego pomocników i jego wojska — rozproszę we wszystkich kierunkach*+. I dobędę miecza, żeby ich ścigał+. 15 Gdy ich rozrzucę między narodami, rozproszę po krajach, przekonają się, że ja jestem Jehowa. 16 Nielicznych spośród nich ocalę od miecza, klęski głodu i zarazy, żeby wśród narodów, do których przybędą, mogli opowiedzieć o wszystkich swoich obrzydliwych praktykach. I przekonają się, że ja jestem Jehowa”.
17 Jehowa znów do mnie przemówił: 18 „Synu człowieczy, masz z drżeniem jeść chleb i z lękiem i niepokojem pić wodę+. 19 I powiedz ludowi tej ziemi: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa, do mieszkańców Jerozolimy w ziemi Izraela: „Z niepokojem będą jeść chleb i z przerażeniem pić wodę, bo ich ziemia zostanie całkowicie spustoszona+ z powodu przemocy wszystkich, którzy w niej mieszkają+. 20 Zamieszkane miasta zostaną zniszczone i kraj stanie się pustkowiem+. I przekonacie się, że ja jestem Jehowa”’”+.
21 Potem Jehowa znów do mnie przemówił: 22 „Synu człowieczy, co to za przysłowie macie w Izraelu: ‚Dni mijają, a żadna wizja się nie spełnia’?+ 23 Powiedz im: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Sprawię, że tych słów nie będzie się już wypowiadać, że nie będzie się ich używać w Izraelu jako przysłowia”’. Powiedz im: ‚Nadchodzą dni+, gdy każda wizja się spełni’. 24 W domu Izraela nie będzie już żadnej fałszywej wizji ani pochlebczej* wróżby+. 25 ‚„Ja, Jehowa, wyrzeknę słowo i cokolwiek powiem, to się stanie. Już więcej nie będę zwlekał+. Za waszych dni+, buntowniczy ludu, wyrzeknę słowo i je spełnię”. Takie jest oświadczenie Wszechwładnego Pana, Jehowy’”.
26 Jehowa znów do mnie przemówił: 27 „Synu człowieczy, Izraelici* mówią: ‚On ogląda wizję dotyczącą późniejszych czasów, prorokuje o dalekiej przyszłości’+. 28 Powiedz im więc: ‚Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Żadne z moich słów się nie odwlecze. Cokolwiek powiem, to się stanie”. Takie jest oświadczenie Wszechwładnego Pana, Jehowy’”.