Biblia obiecuje Raj na ziemi?” — zamieszczonym w „Strażnicy” nr 24/CV.

Jak wobec tego należy rozumieć słowa apostoła Pawła z Listu 2 do Koryntian 12:1-4 (Biblia warszawska)? Oświadczył tam wyraźnie, że zdarzyły mu się „widzenia i objawienia Pańskie”. Niewątpliwie właśnie jemu ukazano specjalną wizję, dano mu chwilowy wgląd w coś, co wówczas jeszcze należało do przyszłości. Nadmienił, że „został uniesiony w zachwyceniu do raju”. Ponieważ jednak wspomniał też o „trzecim niebie”, więc wydaje się, że miał na myśli coś duchowego, coś innego niż literalny rajski ogród. Istniał zresztą precedens takiego ujęcia sprawy.

Wiele proroctw zawartych w Pismach Hebrajskich przepowiadało, że Żydzi powrócą do swej ojczyzny z zesłania w Babilonie. Obok wzmianek o radykalnej poprawie stanu roli i naturalnego środowiska proroctwa te mówią też o zmianie wśród ludzi, wśród odrodzonych Żydów. Na przykład Izajasz napisał o Jehowie: „Sprawi, że twoje członki odzyskają swoją siłę, i będziesz jak ogród nawodniony”. I dalej: „Będą ich zwać dębami sprawiedliwości, szczepem Pana ku Jego wsławieniu” (Izaj. 58:11; 61:3, Bw; zobacz też Psalm 1:3). Odniósłszy podobne porównanie do wcześniejszego okresu, Izajasz wspomniał, że gdy Izraelici pozostawali wierni Jehowie, byli jakby Jego winnicą, Jego szczepem, a gdy popadali w niewierność, stawali się winoroślami wydającymi dzikie grona, przeznaczonymi na spalenie razem z cierniami i chwastami, które wyrosły pomiędzy nimi (Izaj. 5:1-7).

Jak więc widzimy, istnieje biblijna podstawa do wiązania wizji Pawła z Listu 2 do Koryntian 12:4 z przyszłym przywróceniem duchowego dobrobytu wśród chwalców Boga. Zresztą sam Paweł przepowiedział, że przed nastaniem „obecności” Pana dojdzie do odstępstwa od prawdziwego chrystianizmu (Dzieje 20:29, 30; 2 Tes. 2:3-8). Jednakże nie miało tak być bez końca. Prawdziwy zbór chrześcijański, „Boża rola pod uprawę”, znowu miał zakwitnąć i zaowocować (1 Kor. 3:9). Rozumiemy, że właśnie ten raj Paweł ujrzał w wizji. Ale jego wzmianka o takim duchowym raju w żadnym wypadku nie zaprzecza licznym obietnicom biblijnym dotyczącym nastania ziemskiego Raju, przywróconego zgodnie z pierwotnym zamierzeniem Bożym co do ziemi.

Leczenie psychosomatyczne

Liczne studia nad leczeniem psychosomatycznym „sygnalizują przewrót w tradycyjnych zapatrywaniach, ‛istną rewolucję’” — czytamy w „Medical World News”. Przedmiotem rosnącego zainteresowania staje się na przykład wpływ psychiki na układ odpornościowy organizmu. Najnowsze badania wykazały znaczne obniżenie odporności u wdów i wdowców tuż po zgonie współmałżonka. Stan taki nie ustępuje, dopóki osamotnieni nie pogodzą się z losem.

W toku trzyipółletnich obserwacji, którymi zostali objęci chorzy na serce pacjenci znani z tego, że są ambitni, agresywni i mają ducha rywalizacji, dowiedziono wpływu psychiki na serce. Nauczenie tych mężczyzn cierpliwości, układania sobie innego planu zajęć, aby mieli więcej czasu na rozmyślanie i przebywanie w gronie rodziny, oraz rozładowywania napięć nerwowych — sprzyjało osiągnięciu stanu, w którym do ponownego zawału dochodziło dwa do trzech razy rzadziej niż u pacjentów korzystających jedynie z porad lekarskich i zażywających zwykłe lekarstwa.

Odkrycia te potwierdzają prawdziwość pewnych stwierdzeń biblijnych, na przykład, że „radość serca wychodzi na zdrowie” i „życiem dla ciała jest serce spokojne” (Prz. 17:22; 14:30, BT).