Czy sąd Boży się odwleka?

WYOBRAŹ sobie, czytelniku, że oczekujesz gościa z innej miejscowości, który wprawdzie powiadomił cię o dniu swego przyjazdu, ale nie podał dokładnej godziny. Mija czas, a jego wciąż nie ma. Zaczynasz się zastanawiać, czy się nie spóźni. Czy naprawdę chciał przybyć w tym dniu? A może zaszło jakieś nieporozumienie? Początkowe zniecierpliwienie powoli przeradza się w niepokój i zaczynasz wątpić.

Być może wiele ludzi podobnie myśli o „przyjściu” czasu, w którym Bóg ma usunąć zło. Przecież czciciele Jehowy już tak długo na to czekają! Na przykład wierny król Dawid ponad 3000 lat temu napisał: „Sam Jehowa po twojej prawicy niechybnie rozbije królów w dniu swego gniewu. Wykona sąd wśród narodów”. Czy wobec tego można mieć komuś za złe, gdy się zastanawia: „Kiedy?” (Ps. 110:5, 6).a

Rzetelni badacze Słowa Bożego, którzy porównują warunki panujące na świecie z proroctwami Pisma Świętego, uwzględniając przy tym chronologię biblijną, doszli do przekonania, że Boski dzień sądu jest tuż, tuż. Czy jednak w przeszłości wielu nie myślało podobnie, a potem musieli stwierdzić, że byli w błędzie? Czy w ogóle istnieje jakiś niezawodny sposób dokładnego ustalenia, kiedy sąd Boży dojdzie do skutku?

W „CZASIE WYZNACZONYM” PRZEZ BOGA

Jezus wskazał, iż miało to nastąpić w ściśle określonym czasie. Przestrzegł jednak swoich naśladowców: „Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy nadejdzie czas wyznaczony” (Marka 13:33).

Habakuk, któremu sześć wieków wcześniej Jehowa zlecił opisanie wykonania sądu Bożego, również zaznaczył, że miało to nastąpić ‛w czasie wyznaczonym’. Prorok ten dla przestrogi przed zniecierpliwieniem lub wręcz zwątpieniem obiecał pod kierownictwem Bożym: „Nie opowie kłamstwa. Nawet gdyby [spełnienie] się odwlekało, wciąż go oczekuj; bo niechybnie się sprawdzi. Nie przyjdzie za późno” (Hab. 2:2, 3).

Jeżeli jednak sąd Boży ma być wykonany ‛w czasie wyznaczonym’ i jeżeli „nie przyjdzie za późno”, to dlaczego Habakuk powiedział: „Nawet gdyby się odwlekało”? Widocznie chciał pokazać, że niektórzy członkowie ludu Bożego mieli go oczekiwać wcześniej. Dlaczego? Ponieważ dokładny czas jego przyjścia miał dla nich pozostać nieznany.

Nawet Jezus w czasie swego pobytu na ziemi nie wiedział dokładnie, kiedy to nastąpi, rzekł bowiem: „O dniu tym lub godzinie nie wie nikt: ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec” (Marka 13:32). Wiedział natomiast, w jakim okresie miał się odbyć ten sąd. Toteż na prośbę uczniów podał im znak, który by im ułatwił rozpoznanie tego okresu, gdyby się tylko rozpoczął. Wstępne symptomy miały według jego słów przypominać „pierwsze bóle porodowe”. Kobieta ciężarna po wystąpieniu wstępnych skurczów nie wie dokładnie, kiedy urodzi; jest jednak najzupełniej pewna, że to jest bliskie. (Mat. 24:3-8, Today’s English Version).

„TO POKOLENIE ŻADNĄ MIARĄ NIE PRZEMINIE”

Jezus nie tylko wiedział, w jakim okresie miał nastąpić sąd Boży, lecz także i to, że długość tego okresu miała być ograniczona. Powołując się na przykład drzewa figowego, rzekł: „Kiedy już młoda jego gałązka mięknie i wypuszcza liście, wiecie, że blisko jest lato. Tak samo i wy gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że on jest tuż u drzwi. Prawdziwie mówię wam, że to pokolenie żadną miarą nie przeminie, aż się to wszystko wydarzy” (Mat. 24:32-34).

A zatem sąd miał się odbyć za życia ludzi, którzy widzieli nadejście okresu przepowiedzianego przez Jezusa. Nastanie tego okresu miało zaznaczyć początek końca szatańskiego świata, na którym ma wykonać wyrok wydany przez Boga Jego nowo ustanowione w niebie Królestwo. Chronologia biblijna oraz spełniające się proroctwa wyraźnie dowodzą, że ten okres rozpoczął się w roku 1914.b

Zanim więc wymrze pokolenie roku 1914, sąd Boży musi być przeprowadzony. Żyje jeszcze dość dużo przedstawicieli tego pokolenia. Na przykład w roku 1980 naliczono w Republice Federalnej Niemiec 1 597 700 osób urodzonych w roku 1900 lub wcześniej. Byłoby ich jeszcze więcej, gdyby miliony mieszkańców tego kraju nie zmarły przedwcześnie podczas obu wojen światowych.

W obietnicy Jezusa, że „to pokolenie żadną miarą nie przeminie”, występują dwa greckie przeczenia: ou i me. Podręcznik The Companion Bible wyjaśnia ich użycie następująco: „Gdy występują razem oba te zaprzeczenia, tracą swoje charakterystyczne znaczenie, stając się niezwykle mocnym i stanowczym zapewnieniem”. I właśnie teraz, gdy się wydaje, iż to pokolenie mogłoby przeminąć, zanim wszystko się spełni, użyte przez Jezusa wyrażenie „żadną miarą” nabiera doniosłego znaczenia.

PRÓBA WIARY

Z przestrogi Habakuka wynika, że w wykonaniu sądu Jehowy miała nastąpić pozorna zwłoka, stając się próbą wiary. Logicznie rzecz biorąc, do tego rodzaju wypróbowania mogłoby dojść dopiero pod koniec życia pokolenia, o którym mówił Jezus. W związku z przykładem podanym na początku tego artykułu warto się zastanowić: Kiedy zaczęłyby cię ogarniać poważne wątpliwości, czy oczekiwany gość zdąży na czas? Chyba nie o 9 rano ani w południe, ani nawet późnym popołudniem. Ale twoja wiara niewątpliwie byłaby wystawiona na próbę, gdyby już zapadł wieczór. A przecież nawet o 23.30 twój gość miałby jeszcze dosyć czasu, żeby dotrzymać obietnicy!

Nie powinniśmy się więc martwić, że Słowo Boże się nie urzeczywistni. Ono nigdy nie zawodzi. Po upływie z górą 3000 lat zapewnienie Jozuego wypowiedziane do Izraelitów jest dziś równie aktualne jak wówczas: „Nie chybiło ani jedno ze wszystkich dobrych słów, które do was wyrzekł Jehowa, wasz Bóg. Wszystkie się wam sprawdziły. Ani jedno słowo z nich nie zawiodło” (Joz. 23:14).

„Jeśli chodzi o spełnienie się proroctwa, to nie tylko my, ale chyba wszyscy ludzie mają wrodzoną skłonność do zniecierpliwienia i liczenia na to, że coś stanie się szybciej niż powinno”. Tak było powiedziane w angielskim wydaniu Strażnicy z 1 maja 1910 roku. Dodano tam jeszcze: „Jest to zwłoka w stosunku do naszych oczekiwań, ale możemy być pewni, że nie ma żadnej zwłoki w odniesieniu do zamiarów Bożych. (...) Nie mamy żadnych wątpliwości, że skutki będą widoczne, gdy nadejdzie odpowiedni czas — czas ustalony przez Boga”.

Gdy wierni chrześcijanie doby obecnej spoglądają wstecz, dostrzegają uzasadnione przyczyny, dla których sąd Boży jeszcze nie nastąpił. Cieszą się nawet, że do tego nie doszło. W następnym artykule wyjaśnimy, dlaczego tak jest.

[Przypisy]

[Ilustracja na stronie 2]

Wiele osób z pokolenia roku 1914 spodziewa się doczekać czasu, kiedy „się to wszystko wydarzy”