Rozgłaszanie dobrej nowiny o poprawie

„Przebudź się, przebudź, Syjonie! W siłę się swoją przyoblecz!” (Izaj. 52:1, Biblia poznańska).

1. (a) Pod jakim względem nie dopisały świeckie środki masowego przekazu? (b) O czym powiadamia nas najmądrzejsze Źródło informacji?

DONOŚNE wezwanie tej treści rozległo się na początku XX wieku. Dlaczego? Ponieważ nadszedł czas, by oznajmić ludzkości dobrą nowinę o poprawie. Czy takie wiadomości można znaleźć w prasie światowej? Niestety nie, gdyż wszystkie publikatory wolą opisywać sensacyjne wydarzenia światowe, w tym także szerzącą się podłość i niemoralność. Nie potrafią natomiast podać żadnego rozwiązania tych problemów. Obecnie wielu ludzi przeraża możliwość piekielnej pożogi wznieconej przez eksplozję ładunków nuklearnych, które człowiek wyprodukował na swoją zgubę. Tymczasem ktoś znacznie mądrzejszy od nas, śmiertelników, podaje do wiadomości, że nadchodzący koniec świata będzie się wywodził z całkiem innego Źródła. Nastąpi wskutek wykonania wyroku Bożego na niegodziwych ludziach i narodach (Ps. 110:5, 6). To samo Źródło informacji mówi również o mającym później nastać tysiącleciu wspaniałej odbudowy, podczas którego nasza ziemia i żyjąca na niej ludzkość zostanie doprowadzona do stanu chwalebnej doskonałości. A więc, jest to naprawdę dobra nowina! (Obj. 20:6; Ps. 72:16, 18, 19; Rzym. 8:21).

2. Jaki naglący okrzyk rozlega się dzisiaj? Jak trzeba na niego zareagować?

² ‛Przebudźcie się, przebudźcie!’ — woła Izajasz. Dlaczego tak nagli? Otóż zdumiewające spełnianie się proroctw biblijnych od roku 1914 wyraźnie dowodzi, że Królestwo Boże pod władzą Chrystusa Jezusa, czyli „miasto Boga żywego, Jeruzalem niebiańskie”, faktycznie jest już ustanowione w niebie. Ziemscy przedstawiciele Syjonu, niebiańskiej organizacji Bożej, musieli się zbudzić do gorliwej działalności. Muszą rozgłaszać tę dobrą nowinę z siłą, jakiej Bóg udziela tym, którzy są Mu posłuszni jako Władcy (Hebr. 12:22; Dzieje 5:32).

3. Do kogo zwraca się Izajasz? Z jakim wezwaniem?

³ Izajasz ciągnie dalej: „Przywdziej swe szaty wspaniałe, o Miasto Święte, Jeruzalem! Bo już nie wtargnie do ciebie nie obrzezany, nieczysty. Otrząśnij się z prochu i powstań, o ujarzmione Jeruzalem! Zerwij z szyi swej pęta, ujarzmiona Córo Syjonu!” (Izaj. 52:1, 2, Bp).

4. Jak omawiane proroctwo spełniło się w XX wieku?

⁴ Proroctwo to w porywający sposób spełniło się w XX wieku! Podczas wielkiej wojny z lat 1914-1918 namaszczeni chrześcijanie dostali się w sensie duchowym do niewoli, a niektórzy z nich — w tym również członkowie zarządu Towarzystwa Strażnica — znaleźli się w literalnych więzieniach. Ale w roku 1919 przyszło uwolnienie. Będąc przedstawicielami niebiańskiego Syjonu, wspomniani chrześcijanie przywdziali wtedy „szaty wspaniałe” w oczach Bożych, pozwalające w nich rozpoznać sług wszechwładnego Pana całego uniwersum. Odłączyli się od nieczystości moralnej i duchowej. (Porównaj z tym List 2 do Koryntian 6:17, gdzie apostoł Paweł przytacza Księgę Izajasza 52:11).

5. Jak lud Boży poszedł za wezwaniem Izajasza i przykładem Jezusa?

⁵ Tak to wybrany lud Boży całkowicie oswobodził się od fałszywych nauk i praktyk religijnych. Idąc za przykładem, jaki podczas swego pobytu na ziemi dał Jezus, otwarcie też oświadczył, że „nie należy do tego świata”, łącznie z jego sprzedajną polityką i nasilającą się przemocą (Jana 18:36; Obj. 18:2, 4). Wydźwignąwszy się jednak ze swego poniżenia i znalazłszy uznanie u Stwórcy, słudzy Boży musieli jeszcze bardziej stanowczo pójść śladami Mistrza, o czym się zaraz przekonamy (1 Piotra 2:21).

„BÓG TWÓJ ZOSTAŁ KRÓLEM!”

6. Czyje „stopy” niosą teraz dobrą nowinę? W jakim celu przybył ów Zwiastun?

⁶ Przysłuchajmy się uważnie kolejnym słowom proroka: „Jakże śliczne są na górach stopy tego, kto niesie dobrą nowinę, kto ogłasza pokój, kto przynosi dobrą nowinę o poprawie, kto obwieszcza wybawienie, kto mówi do Syjonu: ‛Bóg twój został królem!’” (Izaj. 52:7).a Wspomnianym tutaj Zwiastunem pokoju jest nie kto inny, jak tylko sam Król, Jezus Chrystus. Kiedy przebywał na ziemi, został namaszczony duchem Bożym, aby oznajmiać dobrą nowinę ubogim, pognębionym. Tym razem jednak, gdy w roku 1914 dobiegły końca „czasy wyznaczone narodom”, ‛przybył w chwale i z nim wszyscy aniołowie’, aby objąć władzę królewską oraz sądzić ludzi i narody ziemi (Łuk. 4:18; 21:24; Mat. 25:31, 32).

7. Co zapowiada głoszona nowina?

⁷ Wyobraźmy sobie tego Zwiastuna, jak — mówiąc symbolicznie — biegnie z góry i pod górę, spiesząc się z przyniesieniem dobrej nowiny o poprawie ludziom, którzy szukają Boga. Doprawdy śliczne są jego „stopy”! Chyżo mknie na nich ze swą pokojową misją. Gorliwie obwieszcza on wybawienie poprzednio ujarzmionej „Córze Syjonu”, to znaczy uwolnionemu ostatkowi 144 000 Izraelitów duchowych, a w ślad za tym nieprzeliczonej ‛wielkiej rzeszy ze wszystkich narodów’ (Obj. 7:4, 9, 10).

8. Jakie pobudzające orędzie rozbrzmiewa obecnie? Dlaczego?

⁸ Głoszenie o pokoju i oznajmianie dobrej nowiny skupia się wokół porywającego orędzia: „Bóg twój został królem!” Kto jest tym Bogiem i jak objął władzę królewską? Chodzi o Boga, którego imię jest lekceważone i rzadko wymieniane w religiach nominalnego chrześcijaństwa; ten wszechwładny Pan nazywa się JEHOWA. Właśnie On oświadczył we wcześniejszych wersetach 52 rozdziału Księgi Izajasza: „Wciąż, co dzień znieważane jest Imię moje. Dlatego lud mój pozna moje Imię” (Bp). To niezrównane imię musi teraz doczekać się wywyższenia, ponieważ nadeszła godzina sądu Bożego nad narodami. Dlatego i one z konieczności odczują bojaźń przed Nim jako przed „Królem narodów” (Jer. 10:7; Obj. 14:7).

9. (a) Jakie stanowisko ma „nasz Pan”, a jakie „Jego Chrystus”? (b) Za co mogą być wdzięczni wszyscy czciciele Boga?

⁹ Ten wielki Król jest Panem, o którym donośne głosy w niebie mówiły w związku z wydarzeniami, jakie się rozgrywają począwszy od roku 1914: „Królestwo świata stało się królestwem naszego Pana i Jego Chrystusa, i będzie królował na wieki, na zawsze”. Inni czciciele Boga z głębi serca dodają do tego słowa wychwalania: „Dziękujemy Tobie, Jehowo Boże, Wszechmocny, któryś jest i któryś był, że objąłeś wielką swoją władzę i rozpocząłeś królowanie. Ale narody się rozgniewały, przyszedł też Twój srogi gniew”. W obecnej dobie Chrystus Jezus panuje w Królestwie jako Współkról u boku swego Ojca, Pana Jehowy, będąc wykonawcą Jego sprawiedliwych wyroków (Obj. 11:15, 17, 18; 12:10; Jana 5:30).

10. Co uwypukla Paweł, przytaczając słowa z Księgi Joela 2:32 oraz Izajasza 52:7?

¹⁰ Wspomniany Zwiastun i Król w jednej osobie nie jest osamotniony w swej misji ogłaszania pokoju. Wyjaśnia to apostoł Paweł, cytując słowa z Księgi Joela 2:32 (3:5, Bp): „Każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony”. Następnie Paweł zadaje szereg pytań i kończy je nawiązaniem do Księgi Izajasza 52:7: „Jakże jednak będą wzywać Tego, w kogo nie uwierzyli? A jak uwierzą w Tego, o kim nie słyszeli? I jak usłyszą bez ogłaszającego? Jak z kolei będą głosić, jeśliby nie zostali posłani? Napisano przecież: ‛Jak śliczne są stopy tych, którzy oznajmiają dobrą nowinę o dobrych rzeczach!’” (Rzym. 10:13-15).

11. W jaki sposób wiele ludzi obecnie dowodzi, że ich ‛stopy są śliczne’?

¹¹ Tak więc również inni mają ‛śliczne stopy’. Wzięli sobie do serca dobrą nowinę obwieszczaną przez Zwiastuna przybyłego od Boga, a następnie sami zaczęli ją obwieszczać, tworząc wielki zastęp głosicieli Królestwa. Szeregi ich rozrosły się już do około dwóch i pół miliona mężczyzn, niewiast oraz dzieci ze wszystkich narodów całej ludzkości! Jakże wielki zaszczyt przypadł ci w udziale, czytelniku, jeśli należysz do tego grona, głosząc „dobrą nowinę o poprawie”! I jakże cenne są twoje literalne stopy, jeśli regularnie przenoszą cię od domu do domu, abyś mógł rozgłaszać wybawienie! W ten bowiem sposób uczestniczysz w spełnianiu słów z Psalmu 19:5 (Bp), które Paweł przytacza w Liście do Rzymian 10:18: „Po całej ziemi rozeszły się dźwięki ich głosu, a ich wypowiedzi do krańców zamieszkanej ziemi”. (Zobacz też Psalm 99:1-3; 148:12, 13).

ORGANIZACJA BOŻA W DZIAŁANIU

12. (a) Na jaką działalność nadeszła teraz najwłaściwsza pora? (b) Jakie doniosłe prawdy zrozumiano w roku 1925?

¹² Owszem, „Bóg twój został królem!” W związku z tym jak nigdy dotąd teraz jest pora na to, by wywyższać imię żywego Boga, Jehowy, i sławić wielkość tego wszechwładnego Pana. W latach dwudziestych bieżącego stulecia ostatek Jego namaszczonych duchem sług z wdzięcznością przyjmował coraz jaśniejszą „światłość” co do Królestwa Bożego, której „nasiano sprawiedliwemu”. Kamieniem milowym na drodze tego rozwoju okazała się Strażnica w wydaniu angielskim z 1 marca 1925 roku. Czołowy artykuł, zatytułowany „Narodziny narodu”, omawiał proroctwa, z których wynika, że obiecane Królestwo Boże wyłoniło się w niebie i to w roku 1914, że wtedy mesjański Król zrzucił stamtąd Diabła wraz z jego aniołami na ziemię oraz że między organizacją Bożą a organizacją Szatana będzie aż do ostatecznego rozstrzygnięcia toczyć się zacięta wojna (Ps. 97:11, Biblia gdańska; Obj. 12:1-12).

13. (a) Jakich postępów dokonał lud Boży do 1938 roku? (b) Jakie stosowne ulepszenia wprowadzono w roku 1938?

¹³ W miarę zaostrzania się tej walki duchowej kolejne rozbłyski jaśniejszego zrozumienia Biblii odnawiały siły tym, którzy służyli Jehowie razem z Jego organizacją; szeregi ich rosły, aż w roku 1938 — z okazji specjalnej kampanii świadczenia, podjętej na skalę międzynarodową — już 50 769 osób złożyło sprawozdanie z pracy na rzecz Królestwa. Szybki rozrost pociągnął za sobą konieczność stworzenia sprawniejszych form organizacyjnych i Jehowa w słusznym czasie zatroszczył się o te potrzeby! Temat do studium w dwóch kolejnych numerach Strażnicy (angielskiej), mianowicie z 1 i 15 czerwca 1938 roku, brzmiał: „Organizacja”. Następnie w lipcu i sierpniu ukazała się czteroczęściowa seria artykułów pod tytułem: „Jego wojna”. Pośród Świadków Jehowy zapanował prawdziwie teokratyczny porządek, co jeszcze lepiej wyposażyło ich do prowadzenia wytężonej walki duchowej. Zgodnie z zapowiedzią Izajasza, zanotowaną w 60 rozdziale, a wersetach 17 i 22 jego księgi, lepszy stan ludu Bożego miał się stać bodźcem do przyśpieszenia dzieła związanego z Królestwem Jehowy.

14. (a) Jaki współczesny odpowiednik miały prace budowlane prowadzone przez Salomona? (b) Jakie pytanie zadano w związku z tym?

¹⁴ We wspomnianych artykułach Strażnicy na temat „Organizacji”, wskazano na podobieństwo między rządami Salomona w XI wieku p.n.e. a panowaniem Chrystusa, który zasiadł na tronie w 1914 roku n.e. Otóż Salomon w czwartym roku swego panowania rozpoczął zakrojone na dużą skalę prace budowlane. Siedem lat zajęło wznoszenie świątyni, a przez następne 13 lat trwała rozbudowa pałacu królewskiego. Analogicznie można powiedzieć, że w okresie od roku 1918 do 1938 Pan Jezus Chrystus prowadził prace konstrukcyjne związane przede wszystkim z odnową prawdziwego wielbienia Jehowy oraz ze zbudowaniem duchowego „domu Bożego” (1 Piotra 4:17). Ostatnia ze Strażnic o „Organizacji” zawierała następujące uwagi końcowe:

„Z Pisma Świętego wynika, że po dwudziestu latach prac budowlanych, które omówiono powyżej, Salomon przystąpił do realizowania programu rozbudowy w skali całego państwa (1 Król. 9:10, 17-23; 2 Kron. 8:1-10). Następnie królowa z Szeby przybyła „od krajów ziemi, aby słuchała mądrości Salomonowej” (Mat. 12:42, Bg; 1 Król. 10:1-10; 2 Kron. 9:1-9, 12). Tutaj rodzi się pytanie: Co ludowi Jehowy na ziemi przyniesie najbliższa przyszłość? Z pełną ufnością będziemy tego oczekiwać i zobaczymy to na własne oczy”.

A co widzimy dzisiaj, blisko 46 lat później?

ZADZIWIAJĄCY ROZROST!

15. (a) Jaka współczesna królowa z Szeby pojawiła się na ziemi? (b) Jakie pociągnięcia organizacyjne posłużyły dobru tej klasy? W jaki sposób?

¹⁵ „Od krajów ziemi” przychodzi klasa współczesnej królowej z Szeby — „drugie owce” Pana, które napływają tłumnie, by słuchać mądrości wyniesionego na tron Króla, Jezusa Chrystusa. Rzeczywiście jest on kimś „więcej niż Salomon”. Za pośrednictwem swego „niewolnika wiernego i rozumnego”, grupy namaszczonych chrześcijan, którą jako Mistrz zorganizował i której udzielił tu szerokich pełnomocnictw, urządził wspaniałą ucztę z obfitym zaopatrzeniem w pokarm duchowy (Mat. 12:42; 24:45-47). Nawet w okresie największego nasilenia działań drugiej wojny światowej ów „niewolnik” nie rezygnował ze starań, by rozgłaszać dobrą nowinę w coraz większym zakresie. W roku 1943 w miejscowości South Lansing (stan Nowy Jork) otwarła swe podwoje Biblijna Szkoła Strażnicy — Gilead. Wykwalifikowani kaznodzieje szkolili się tam na misjonarzy, dzięki czemu co pół roku około stu nowych absolwentów podejmowało służbę w najodleglejszych zakątkach świata.

16. (a) Czego się dowiadujemy z załączonego wykresu, jeśli chodzi o rozwój dzieła od roku 1943? (b) Co przyniosło ostatnie dziesięciolecie?

¹⁶ Czy Jehowa pobłogosławił zorganizowaną działalność swoich świadków? Dostatecznie odpowiada na to pytanie wykres kolumnowy zamieszczony na stronie 4, ukazujący przeciętną liczbę głosicieli Królestwa w odstępach dziesięcioletnich, począwszy od roku 1943. Dziś szczególnie nas interesuje postęp zanotowany w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Był to okres prób i przesiewania; wielu zrzędnych odstępców opuściło nasze szeregi. Ale były to zarazem wspaniałe lata budowania i reorganizowania w skali całego świata oraz zaprawiania braci do czekających ich zadań. Nie ma bowiem wątpliwości co do tego, że zanim „runą miasta”, będą jeszcze napływać dalsze „owce” (Izaj. 6:11, Biblia Tysiąclecia; zobacz też Ewangelię według Łukasza 22:31, 32 i według Mateusza 25:31-33).

17. Dlaczego Świadkowie Jehowy mają dziś na całym świecie powody do radości?

¹⁷ W minionym roku 1983 dzieło Królestwa nabrało niesłychanego rozmachu. Z całego świata, z jednego kraju po drugim, zaczęły napływać sprawozdania o osiągnięciu nowych najwyższych liczb głosicieli biorących udział w służbie polowej. Informacje wyodrębnione w ramce na poprzedniej stronie dają pewne wyobrażenie o radościach, które przeżywają bracia widząc, jak Jehowa zapewnia wzrost. Był on ogromny zwłaszcza w miesiącach wiosennych i letnich, tak iż w rezultacie na ogólnoświatowym terenie pracy, obejmującym 205 krajów, działało aktywnie 2 652 323 głosicieli, co stanowi nie spotykaną dotąd liczbę szczytową oraz wzrost o 174 715 w stosunku do najwyższej z poprzedniego roku. Sławimy Jehowę za to błogosławieństwo! (Malach. 3:10; Powt. Pr. 28:12, 13).

18. Do czego powinna nas pobudzić wiadomość o liczbie nowo ochrzczonych?

¹⁸ A jakże raduje się serce na widok rosnącej rzeszy tych, którzy symbolizują swoje oddanie dla Jehowy przez chrzest w wodzie! Na zgromadzeniach okręgowych, które odbywały się w ubiegłym roku pod hasłem: „Jedność dzięki Królestwu”, doprawdy wielu nowych osiągnęło w ten sposób jedność z chrześcijanami zebranymi w organizacji Bożej. Ogółem w roku 1983 ochrzczono 161 896 kandydatów, czyli o 17 procent więcej niż rok wcześniej. Oby i w roku 1984 Jehowa pobłogosławił nasze ‛połowy’ i ‛polowania’! (Jer. 16:16). A gdy znajdziemy osoby godne uwagi, nakarmmy je strawą duchową, posługując się przy tym umiejętnie Słowem Bożym oraz dwoma wyśmienitymi podręcznikami: Będziesz mógł żyć wiecznie w Raju na ziemi i Zjednoczeni w oddawaniu czci jedynemu prawdziwemu Bogu (Mat. 10:7, 11).

19. Na co wskazują dane z obchodów Wieczerzy Pańskiej w zeszłym roku?

¹⁹ Najbardziej porywające jest jednak sprawozdanie z uroczystości Pamiątki, którą wieczorem 29 marca 1983 roku obchodzono na całym świecie w 46 235 zborach. Zaledwie 9292 osoby poświadczyły spożyciem emblematów: chleba i wina, że mają nadzieję na życie w niebie; wynika stąd, że wśród 6 767 707 obecnych zdecydowaną większość stanowiły „drugie owce”. Liczba przybyłych na Wieczerzę Pańską była o 514 920 osób wyższa niż w roku 1982. Jakże wielkie mnóstwo ludzi pokornych okazuje zainteresowanie zamierzeniem Jehowy dotyczącym Jego Królestwa!

20. Jak powinniśmy teraz odnosić się do osób nowo zainteresowanych oraz tych, które się pogrążyły w nieaktywności? Dlaczego?

²⁰ Król Dawid oświadczył pod wpływem natchnienia duchem Bożym: „Sami potulni posiądą ziemię i naprawdę zachwycać się będą obfitością pokoju” (Ps. 37:11; zobacz też Mateusza 5:5). Świadkowie Jehowy na całym świecie będą gorliwie wspomagać potulnie usposobionych, którzy nawiązują z nimi łączność, między innymi osoby, które przybyły na uroczystość Pamiątki; pobudzani miłością będą też nieść duchową pomoc tym, którzy niegdyś wspólnie z nimi wielbili Boga, lecz popadli w bezczynność. Ich życie jest cenne w oczach Jehowy (Mat. 18:14). Chcąc wszakże dostąpić wybawienia z wielkiego ucisku, muszą ‛wyprać swoje szaty i wybielić je we krwi Baranka’ oraz dbać o to, by pozostały białe. Oby dalej mnożyły się szeregi „wielkiej rzeszy”, w miarę tego, jak coraz więcej potulnych się przebudzi i stanie przy oddanych sługach Jehowy, radośnie podejmując z Jego ludem rozgłaszanie „dobrej nowiny o poprawie” (Obj. 7:9, 14).

[Przypis]

Jak byś odpowiedział na to:

▪ W jaki zadziwiający sposób spełniło się w naszych czasach proroctwo z Księgi Izajasza 52:1, 2?

▪ Jak słowa z Księgi Izajasza 52:5-7 odnoszą się do głosicieli Królestwa?

▪ Jak Jehowa przygotował swój lud na dalszy rozrost?

▪ Co dowodzi, że Jehowa udzielał błogosławieństwa w minionych dziesięcioleciach, a także w ubiegłym roku?

[Ramka na stronie 5]

Kilka przykładów charakterystycznych dla dziesiątków sprawozdań za rok ubiegły, nadesłanych przez biura oddziałów Towarzystwa Strażnica:

Chile: W sierpniu mieliśmy nigdy dotąd nie osiągniętą liczbę głosicieli, która wyniosła 21 344; oznacza to wzrost o 25 procent. Na Pamiątce były obecne 70 522 osoby.

Filipiny: Po zgromadzeniach okręgowych z roku 1982 liczba głosicieli podskoczyła z 60 000 na przeszło 70 000.

Irlandia: W sierpniu wspięliśmy się do nowej najwyższej liczby głosicieli: mieliśmy ich 2215. Ochrzczono 127 osób; równa się to 17-procentowemu wzrostowi.

Izrael: Nasza rekordowa liczba głosicieli, uzyskana w kwietniu, wyniosła 297, co stanowi wzrost o 14 procent.

Kanada: W minionym roku zapisaliśmy wiele najwyższych osiągnięć, w tym liczbę 77 003 głosicieli, co stanowi 13-procentowy wzrost w porównaniu ze średnią z poprzedniego roku.

Salwador: Od stycznia do sierpnia notowaliśmy serię nowych najwyższych, jeśli chodzi o liczbę głosicieli, i doszliśmy do 12 008 raportujących, co oznacza postęp o 25 procent. Na Pamiątkę przyszło 44 967 osób.

Sri Lanka: Zanotowaliśmy pięć następujących kolejno po sobie coraz wyższych liczb głosicieli; najwyższa, którą osiągnęliśmy w maju, wynosiła 764, dając 14-procentowy wzrost.

Kraj afrykański, w którym dzieło jest zakazane: Pięknie wygląda sprawozdanie z Pamiątki: liczba obecnych dosięgła 25 430 osób; była dwa i pół raza większa od średniej liczby głosicieli.

[Wykres na stronie 4]

[Patrz publikacja]

ROZROST DZIEŁA KRÓLESTWA w kolejnych dziesięcioleciach

Średnie liczby głosicieli składających w danym roku sprawozdania ze służby

1943 109 794

1953 468 106 Wzrost: 358 312

1963 956 648 Wzrost: 488 542

1973 1 656 673 Wzrost: 700 025

1983 2 501 722 Wzrost: 845 049