wysoce niebezpieczną, gdyby powagę naszych czasów chrześcijanie chcieli dopiero poddawać pod dyskusję i trzymać swą gorliwość niejako „na małym ogniu”, przybrawszy postawę wyrażającą powątpiewanie o bliskości końca.

19. Jakie ostrzeżenia dali Piotr i Jezus?

¹⁹ Paruzja, czyli obecność Chrystusa, trwa już przeszło 70 lat, a jego „przyjście” na „dzień Jehowy” celem wykonania wyroku na szatańskim świecie szybko się przybliża. Apostoł Piotr zaznaczył, że ten dzień „nadejdzie jak złodziej”, i dodał, że powinniśmy ‛pełni oczekiwania mieć ciągle na myśli obecność dnia Jehowy’ (2 Piotra 3:10-12). Jezus także udzielił nam przestrogi: „Zwracajcie na siebie uwagę, aby nigdy wasze serca nie były obciążone objadaniem się i nadmiernym piciem, i troskami życiowymi, a nagle by was zaskoczył ten dzień jak sidło. (...) Wciąż więc czuwajcie” (Łuk. 21:34-36).

20. Za co powinniśmy być wdzięczni? Jaką ochroną będzie dla nas stosowne chrześcijańskie oczekiwanie?

²⁰ Jakże szczęśliwi i jakże wdzięczni powinni być Świadkowie Jehowy, za to że wierna i czujna klasa „niewolnika” pobudza ich do duchowego czuwania! Stosowne chrześcijańskie oczekiwanie będzie dla nas ochroną w tych niebezpiecznych „dniach ostatnich” i będzie nas ożywiać do gorliwego uczestniczenia w głoszeniu „dobrej nowiny o królestwie”. W ten sposób będziemy pomagać drugim, by i oni mieli się na baczności oraz by przeżyli do nowego porządku rzeczy, w którym „ma mieszkać sprawiedliwość” (2 Tym. 3:1-5; Mat. 24:14; 2 Piotra 3:13).

Żniwo głodu

Jednym ze świadectw dni ostatnich są klęski głodu. Wskazując na nasze czasy, Jezus Chrystus przepowiedział „braki żywności (...) w jednym miejscu po drugim” (Mat. 24:3, 7).

Głód grasuje teraz wśród rzesz mieszkańców Afryki, znacząc swój ślad w szerokim pasie na północ od równika ogromem nieszczęść i śmiercią milionów ludzi. Mało kto jednak wie o tym, że w latach od 1958 do 1961 w Chinach, gdzie już z reguły zbiory są niedostateczne, susza, powodzie i plagi szkodników wywołały naprawdę dotkliwy niedobór żywności. Ostatnio chińskie czynniki oficjalne po raz pierwszy przyznały, że w ciągu tego czteroletniego okresu głodu zmarło ponad dziesięć milionów osób. Jeff Bradley, korespondent agencji Associated Press, powołuje się na wypowiedź rzecznika Państwowego Biura Statystycznego, Xu Ganga, który oświadczył, iż „ponad 10 milionów ludzi” zginęło wówczas przedwczesną śmiercią „spowodowaną zarówno warunkami stworzonymi przez człowieka, jak i groźnymi klęskami żywiołowymi”.

Pomimo wysiłków podejmowanych dla zatajenia faktów nie da się ukryć żniwa śmierci głodowej, zebranego w bieżącym stuleciu. Coraz wyraźniej dowodzą one spełniania się proroctwa Jezusa o ‛znaku jego obecności i zakończenia systemu rzeczy’ (Mat. 24:3).