Toteż apostoł Piotr nadmieniwszy o „czasach ochłody”, czyli pokrzepienia od oblicza Jehowy, dodał słowa: „I żeby posłał zapowiedzianego wam Jezusa, Chrystusa”. Pierwszy raz Jehowa wysłał na ziemię swojego Syna w tym celu, by umarł jako ofiara okupu za całą ludzkość. Dlatego Piotr powiedział do rzeszy Żydów zebranych wokół niego: „Lecz Bóg, co przez usta wszystkich proroków swoich pierwej opowiedział, iż Chrystus cierpieć miał, tak to wypełnił”. — Dzieje 3:18, NT.

21. Jakie dalsze szczegóły przepowiedzieli o Mesjaszu prorocy Jehowy zgodnie ze słowami z listu Piotra? Dlaczego więc Jehowa posyła Mesjasza po raz drugi?

²¹ Inne szczegóły zapowiedziane wcześniej przez usta proroków Jehowy dotyczyły jego przyszłej chwały w mesjańskim Królestwie. W pierwszym swoim liście do wierzących chrześcijan apostoł Piotr tak pisał o tych prorokach: „Badali, kiedy nastąpi i jaki będzie ów czas, na który wskazywał już wówczas działający w nich Duch (...), przepowiadając cierpienia przeznaczone dla Mesjasza, jak również uwielbienie, które po nich miało nastąpić” (1 Piotra 1:10, 11, Kow). Piotr pamiętał też słowa Jezusa Chrystusa, które padły w jego proroctwie o zburzeniu Jeruzalem: „Przyjdzie Syn Człowieczy w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, [i] wtedy zasiądzie na tronie swej chwały” (Mat. 25:31). Cierpienia w ciele na ziemi, przepowiedziane przez proroków, miały wtenczas należeć już na zawsze do przeszłości. Po raz drugi Jehowa miał go posłać na ziemię w tym celu, żeby władał nią w niebiańskiej chwale, spełniając wszystkie pozostałe proroctwa dotyczące Królestwa Mesjasza.

22. Na co wskazuje Psalm 110:1, 2 i List do Hebrajczyków 10:12, 13, jeśli chodzi o termin spełnienia się proroctw dotyczących Królestwa?

²² Ale kiedy to właściwie miało nastąpić? Król Dawid z Jeruzalem, który należał do ziemskich przodków Jezusa Chrystusa, powiedział proroczo na temat jego wstąpienia do nieba: „Oto wypowiedź Jehowy do mego Pana: ‚Siądź po prawicy mojej, aż położę twych nieprzyjaciół jako podnóżek pod stopy twoje’. Laskę twej mocy pośle Jehowa z Syjonu, mówiąc: ‚Wyrusz na podbój między twoich nieprzyjaciół’” (Psalm 110:1, 2, NW). W Liście do Hebrajczyków 10:12, 13 skomentowano ten proroczy Psalm i w związku z tym powiedziano o Jezusie Chrystusie oraz jego doskonałej ofierze ludzkiej: „Złożył na stałe jedną ofiarę za grzechy i zasiadł po prawicy Boga, czekając odtąd, aż jego nieprzyjaciele będą mieli polec jako podnóżek pod jego stopy” (NW). Proroctwo to oznacza, że Jezus Chrystus wyniesiony do chwały po prawicy Bożej w niebiosach miał poodnosić zwycięstwa nad wszystkimi tymi, którzy by na ziemi stawiali opór jego panowaniu nad całą ludzkością w charakterze Mesjasza Jehowy.

23. Jakie ważne pytanie powinien więc sobie każdy z nas zadać? Dlaczego?

²³ W tej sytuacji każdy z nas zrobi dobrze, jeśli postawi samemu sobie następujące ważne pytanie: „Czy jestem wrogiem mesjańskiego Królestwa Jehowy pod rządami Jezusa Chrystusa?” Nominalne chrześcijaństwo jest jego wrogiem! Babilon Wielki, czyli ogólnoświatowe imperium religii fałszywej, jest także jego wrogiem! Podobnie narody, które utworzyły światową organizację celem utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, Organizację Narodów Zjednoczonych. Wszyscy tacy nieprzyjaciele mają być pokonani, rozbici! Według proroctw Biblii i stosunków panujących na świecie chwila ta jest bliska!

24. Do jakiego „czasu” niebiosa miały gościć Mesjasza Jezusa? Jakie wobec tego wyłania się teraz przed nami kluczowe pytanie?

²⁴ Dlaczego jesteśmy przekonani, iż ta ogólnoświatowa klęska jest blisko? Z powodu tego, że według przepowiedni Piotra, wyniesionego do chwały Jezusa Chrystusa „musi niebo [gościć] aż do czasu przywrócenia wszystkiego,a co przepowiedział Bóg przez usta wszystkich świętych swoich proroków od wieku” (Dzieje 3:21, NT). Zasadnicze pytanie brzmi teraz: Cóż jest tym „wszystkim”, co miało być przywrócone i co miało powodować, by do czasu pozostawał w niebie Mesjasz Jezus, który opuścił ziemię i siedzi po prawicy Jehowy, oczekując, aż jego nieprzyjaciele będą mieli polec jako podnóżek pod jego stopami?

25. Czym — krótko mówiąc — jest to „wszystko”? Jakie pytania wzbudza ta krótka odpowiedź?

²⁵ Tym „wszystkim” jest mesjańskie Królestwo i jego interesy na ziemi. Czy jest to zaskakująca odpowiedź? Czy może ktoś z nas byłby skłonny zapytać: Jakże to możliwe, skoro w czasach apostoła Piotra mesjańskie Królestwo Jehowy należało jeszcze do przyszłości? Jeżeli Królestwo Mesjasza wcale jeszcze nie było ustanowione ani tym bardziej utracone, to jak miałoby zostać przywrócone, czyli odnowione?

26. O przywrócenie czego pytał Jezusa przed wniebowstąpieniem Piotr i drudzy apostołowie? Jaką otrzymali odpowiedź?

²⁶ Jednakże apostoł Piotr wiedział, co mówi. Wiedział, w jakim sensie to Królestwo miałoby zostać przywrócone. Był jednym z apostołów, którzy zapytali zmartwychwstałego Jezusa Mesjasza tuż przed jego wstąpieniem do nieba: „Panie, czy w tym czasie odbudujesz [przywrócisz, NW] królestwo Izraelowi?” Na to pytanie zmartwychwstały Jezus, Mesjasz, odpowiedział: „Nie wasza to rzecz, znać czasy i chwile, które Ojciec w mocy swojej ustanowił, ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”. Wypowiedziawszy te słowa, w trakcie udzielania im błogosławieństwa, został zabrany spomiędzy swoich uczniów i wstąpił z Góry Oliwnej do nieba. — Dzieje 1:6-11; Łuk. 24:5-53.

„Nie bardzo naukowe”

W książce zatytułowanej: „The Biblical Flood and the Ice Epoch” (Potop biblijny a epoka lodowcowa) wykazano, że ewolucjoniści lubią podawać teorie za fakty bez przytaczania jakichkolwiek dowodów. Na stronie 240 czytamy tam: „Darwin przedstawił swe domysły na temat dziedziczności jako wyniki badań naukowych; tymczasem były one nie bardzo naukowe. (...) Jego ton nie uznający sprzeciwu i niemal mesjańska pewność siebie staną się zrozumiałe, gdy się będzie go uważać raczej za propagatora niż za wychowawcę i naukowca. W zadufaniu swym uważał, że przedkładanie dowodów jest zbędne. Natomiast inni akademicy udzielili nieudowodnionym teoriom Darwina gorliwego poparcia”.