„Ugodziwszy się z robotnikami za denara dziennie”, ciągnie dalej Jezus, „wysłał ich do swojej winnicy.

Wysokość wynagrodzenia zostaje ustalona jedynie z robotnikami wynajętymi na cały dzień. Wynosi ona denara.

Robotnicy zatrudnieni 12 godzin, to znaczy cały dzień, wyobrażają przywódców żydowskich, zajmujących się wyłącznie działalnością religijną. Są oni w innej sytuacji niż naśladowcy Jezusa, którym dotąd większą część życia wypełniało rybołówstwo lub inne świeckie zajęcia.

Czy ta przypowieść Jezusa spełniła się tylko w I wieku? Nie, w obecnym stuleciu „pierwszymi”, których dotyczy zaproszenie do pracy w symbolicznej winnicy Bożej z racji ich pozycji i obowiązków, są duchowni chrześcijaństwa.