Wysilajmy się z radością w służbie dla Jehowy!

¹ Apostoł Paweł tak się wyraził o swym usługiwaniu: „Z największą chęcią (...) zostanę całkowicie wydany za wasze dusze” (2 Kor. 12:15). Sporo dzisiejszych chrześcijan ciężko pracuje w charakterze pionierów. Inni, pomimo licznych obowiązków rodzinnych i napiętego rozkładu zajęć, znajdują czas, by uczestniczyć w służbie kaznodziejskiej każdego tygodnia. Również wiele osób borykających się z problemami zdrowotnymi popiera sprawy Królestwa według swych najlepszych możliwości. Jakże zachęca widok sług Jehowy, którzy bez względu na wiek i sytuację życiową wytężają siły w służbie dla Niego!

² Miłość do bliźnich. Jeżeli robimy wszystko, na co nas stać, by służyć Jehowie z miłości do Niego i bliźnich, to możemy mieć czyste sumienie. Ponieważ Paweł całą duszą angażował się w głoszenie dobrej nowiny, mógł z radością powiedzieć: „Wzywam was, abyście właśnie dzisiaj poświadczyli, że jestem czysty od krwi wszystkich ludzi” (Dzieje 20:24, 26; 1 Tes. 2:8). Pełne zaangażowanie w działalność kaznodziejską uchroni nas przed obciążeniem się winą krwi (Ezech. 3:18-21).

³ Wysilanie się na rzecz drugich jest dla nas źródłem szczęścia (Dzieje 20:35). Pewien brat powiedział: „To prawda, że kiedy zapada wieczór i wracam do domu po dniu spędzonym w służbie dla Jehowy, czuję się zmęczony. Ale jestem szczęśliwy i dziękuję Jehowie, że daje mi radość, której nikt nie może mi odebrać”.

⁴ Miłość do Boga. W służbie dla naszego niebiańskiego Ojca, Jehowy, wysilamy się przede wszystkim dlatego, że pragniemy Mu się podobać. A miłość do Niego pobudza nas do przestrzegania Jego przykazań, w tym do głoszenia i czynienia uczniów (1 Jana 5:3). Nawet gdy ludzie są obojętni lub przeciwni, nie tracimy radości i nie ustajemy w ciężkiej pracy dla Jehowy.

⁵ Nie pora zwalniać tempo. Żyjemy w okresie symbolicznych żniw (Mat. 9:37). Rolnik w porze żniw nieraz musi pracować do późnych godzin, ponieważ ma ograniczony czas na zebranie plonów. Również czas przeznaczony na duchowe żniwa jest ograniczony. Obyśmy zatem pamiętali, w jakim okresie żyjemy, i nadal ochoczo wytężali siły w służbie kaznodziejskiej (Łuk. 13:24; 1 Kor. 7:29-31).