„Jedni drugich budujcie”
1 Apostoł Paweł usilnie starał się umacniać współwyznawców (Dzieje 14:19-22). Podobnie my troszczymy się o innych, a gdy znajdą się w trudnym położeniu, śpieszymy im z pomocą. Biblia wskazuje, że pomyślność braci powinna leżeć na sercu nie tylko starszym, ale wszystkim członkom zboru (Rzym. 15:1, 2). Omówmy dwie sprawy świadczące o tym, że bierzemy sobie do serca życzliwą radę: „Jedni drugich pocieszajcie i jedni drugich budujcie” (1 Tes. 5:11).
2 Dostrzegaj potrzeby innych. Słowo Boże informuje, że Dorkas „obfitowała w dobre uczynki i dary miłosierdzia” (Dzieje 9:36, 39). Zauważała ludzi w potrzebie i nie szczędziła sił, by im pomagać. Jakże piękny to przykład dla nas! Może ostatnio słyszałeś, że kogoś w podeszłym wieku trzeba podwieźć na zebranie. A może pionier nie ma z kim głosić w dni powszednie po południu. Pomyśl, jak wielkim pokrzepieniem będziesz dla takiej osoby, jeśli dostrzeżesz jej potrzeby i udzielisz praktycznego wsparcia.
3 Rozmawiaj na tematy duchowe. Możemy też budować innych swoimi wypowiedziami (Efez. 4:29). Pewien doświadczony starszy zauważa: „Jeśli chcesz stanowić krzepiące towarzystwo, mów o sprawach duchowych. Budującą rozmowę można rozpocząć na przykład prostym pytaniem w rodzaju: ‚Jak poznałeś prawdę?’” Interesuj się młodszymi członkami zboru, a także osobami zniechęconymi i nieśmiałymi (Prz. 12:25). Nie pozwól, by świecka rozrywka tak cię zaabsorbowała, że przestaniesz prowadzić ze współwyznawcami serdeczne rozmowy na tematy duchowe (Rzym. 1:11, 12).
4 Czego jednak mogłyby dotyczyć takie budujące rozmowy? Czy ostatnio studiując Biblię, natknąłeś się na zasadę, która pogłębiła twoją wdzięczność dla Jehowy? A może poruszyło cię coś, co usłyszałeś podczas wykładu publicznego lub studium Strażnicy? Czy zrobiło na tobie wrażenie jakieś krzepiące wiarę przeżycie? Jeśli zachowujemy w pamięci takie perły duchowe, zawsze będziemy mieli w zanadrzu coś, czym moglibyśmy wzbogacić innych (Prz. 2:1; Łuk. 6:45).
5 Obyśmy nadal budowali jedni drugich, będąc wyczuleni na potrzeby współwyznawców i prowadząc duchowe rozmowy (Prz. 12:18).