‛Darzcie ich bardziej niż nadzwyczajnymi względami’

14, 15. (a) Z jakich powodów starsi, w myśl Listu 1 do Tesaloniczan 5:12, 13, zasługują na nasze względy? (b) Dlaczego można powiedzieć, że starsi ‛ciężko wśród nas pracują’?

¹⁴ Dowodem wdzięczności za „dary w ludziach” jest też okazywanie im względów. Paweł tak zachęcał braci ze zboru w Tesalonice: „Prosimy (...) żebyście mieli uznanie dla tych, którzy wśród was ciężko pracują oraz wam przewodzą w Panu i was napominają, i żebyście z uwagi na ich pracę darzyli ich w miłości bardziej niż nadzwyczajnymi względami” (1 Tesaloniczan 5:12, 13).

16. Wyjaśnij, jak możemy okazywać względy starszym.

¹⁶ Jak możemy okazywać im względy? Przysłowie biblijne mówi: „Słowo w słusznym czasie — jakże jest dobre!” (Przysłów 15:23; 25:11). Tak więc wyrazami szczerego doceniania oraz zachętami możemy dowieść, że nie uważamy trudu tych braci za coś oczywistego. Winniśmy też mieć wobec nich rozsądne oczekiwania. Co prawda możemy się swobodnie zwracać o pomoc w chwilach, gdy ‛serce nasze cierpi dotkliwy ból’ i potrzebujemy biblijnych zachęt, kierownictwa czy rad osób ‛wykwalifikowanych do nauczania’ Słowa Bożego (Psalm 55:4; 1 Tymoteusza 3:2). Ale musimy także pamiętać, iż starszy poświęci nam tylko tyle czasu, ile naprawdę ma, nie może bowiem zaniedbywać własnej rodziny ani pozostałych członków zboru. Jeśli okazujemy tym ciężko pracującym braciom „wzajemne zrozumienie”, nie będziemy im stawiać wygórowanych wymagań (1 Piotra 3:8). Przeciwnie, ceńmy wszelki czas i uwagę, jakie w rozsądnych granicach mogą nam poświęcić (Filipian 4:5).

17, 18. Na jakie wyrzeczenia zdobywa się wiele chrześcijanek, których mężowie są starszymi, i jak możemy dowieść, że cenimy te wierne siostry?

¹⁷ A co powiedzieć o żonach braci starszych? Czyż i one nie zasługują na nasze względy? Przecież godzą się, żeby ich mężowie dzielili swój czas między domem a zborem. Dlatego żony często zdobywają się na wyrzeczenia. Starsi muszą niekiedy poświęcić wieczorne godziny na sprawy zborowe, choć mogliby ten czas spędzić z rodziną. W wielu zborach wierne chrześcijanki chętnie się na to godzą, gdyż pragną, aby ich mężowie troszczyli się o owce Jehowy (porównaj 2 Koryntian 12:15).

¹⁸ Jak moglibyśmy pokazać, że ofiarności tych wiernych chrześcijanek nie uważamy za coś oczywistego? Przede wszystkim unikajmy stawiania ich mężom nadmiernych wymagań. Ale pamiętajmy też o potędze prostych słów wdzięczności. W Księdze Przysłów 16:24 czytamy: „Przyjemne wypowiedzi są plastrem miodu, słodyczą dla duszy i lekarstwem dla kości”. Oto scenka wzięta z życia: Po chrześcijańskim zebraniu małżeństwo poprosiło starszego o rozmowę na temat swego nastoletniego syna. Żona starszego cierpliwie czekała. Po rozmowie podeszła do niej matka owego chłopca i powiedziała: „Chciałabym ci podziękować za czas, jaki twój mąż nam poświęcił, żeby pomóc naszej rodzinie”. Te proste, miłe słowa wdzięczności naprawdę poruszyły jej serce.