„A zatem pozostaje odpoczynek sabatowy dla ludu Bożego.

(Hebrajczyków 4:9

Kiedy wrócimy do wypowiedzi Pawła z Listu do Hebrajczyków, dostrzeżemy, że najpierw podkreślił w niej, iż „pozostaje odpoczynek sabatowy dla ludu Bożego”, a potem usilnie zachęcał współwyznawców, aby starali się „wejść do tego odpoczynku”. Tak więc gdy Paweł pisał te słowa, „dzień siódmy” — dzień odpoczynku Bożego, który rozpoczął się jakieś 4000 lat wcześniej — ciągle jeszcze trwał. Jego kres nastanie dopiero wtedy, gdy z chwilą zakończenia Tysiącletniego Panowania Jezusa Chrystusa — „Pana sabatu” — zostanie całkowicie zrealizowane zamierzenie Boże co do ludzkości i ziemi (Mateusza 12:8; Objawienie 20:1-6; 21:1-4).