10. Na jakiej podstawie możemy się spodziewać dodatkowego uwolnienia i to na znacznie większą skalę?

¹⁰ Przypomnijmy jednak, że w pierwszym wieku rozpoczęło się jeszcze inne dzieło wyzwalania. Od dnia Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. datuje się jubileusz chrześcijański dla „małej trzódki” tych, którym przebaczono grzechy, dzięki czemu mogli się potem stać niebiańskimi „synami Bożymi”. A jak się przedstawia ta sprawa w naszych czasach? Czy pozostałe miliony oddanych Bogu chrześcijan mogą zostać wyprowadzone z niewoli grzechu, by obchodzić wielki jubileusz? Owszem; wskazał na to apostoł Piotr, wspominając o dniach „przywrócenia wszystkiego, o czym Bóg mówił przez usta swych świętych proroków z dawnych czasów” (Dzieje 3:21).

12. Jaki pocieszający rozwój daje się zaobserwować od roku 1935?

¹² Czynna współpraca namaszczonego ostatka z ludźmi, których „dobry pasterz” Jezus Chrystus nazwał „drugimi owcami”, a których miał „przyprowadzić”, by wraz z pomazańcami utworzyły „jedną trzodę” pod opieką „jednego pasterza”, rozwija się za jego przyczyną od roku 1935 (Jana 10:16). Liczba „drugich owiec” sięga dziś milionów. Jeżeli należysz do tej szczęśliwej rzeszy, to zostałeś już poczytany za sprawiedliwego jako przyjaciel Boga, a będąc stworzeniem ludzkim oczekujesz ‛wyswobodzenia z niewoli zepsucia’ w nadciągających „czasach przywrócenia wszystkiego” na ziemi. I nie jest to płonna nadzieja (Rzym. 8:19-21; Dzieje 3:20, 21).