PYTANIA CZYTELNIKÓW
Co miał na myśli Paweł, kiedy powiedział, że każdy chrześcijanin namaszczony duchem otrzymuje od Boga „zadatek” i „pieczęć”? (2 Kor. 1:21, 22).
W przeszłości pieczęć odciśnięta w glinie lub wosku poświadczała autentyczność dokumentu
Zadatek: Według pewnego opracowania greckie słowo przetłumaczone w Liście 2 do Koryntian 1:22 na „zadatek” było „terminem prawniczym i handlowym” oznaczającym „pierwszą ratę, zaliczkę, przedpłatę stanowiącą część ceny zakupu, wpłacaną z góry jako gwarancję nabycia danej rzeczy i poświadczenie zawarcia umowy”. Pomazańcy otrzymują zadatek w momencie namaszczenia duchem świętym, natomiast pełną nagrodę wtedy, gdy zgodnie z Listem 2 do Koryntian 5:1-5 przyoblekają nieskażone ciało duchowe. Nagroda ta obejmuje także nieśmiertelność (1 Kor. 15:48-54).
We współczesnej grece pokrewnego słowa używa się na określenie pierścionka zaręczynowego. W ciekawy sposób nawiązuje to do sytuacji pomazańców, którzy będą symboliczną małżonką Chrystusa (2 Kor. 11:2; Obj. 21:2, 9).
Pieczęć: W przeszłości pieczęci używano niczym podpisu do poświadczania prawa własności, autentyczności czegoś bądź zawarcia umowy. Pomazaniec zostaje symbolicznie opieczętowany duchem świętym na znak, że stał się własnością Boga (Efez. 1:13, 14). Jednak jest to tylko wstępne opieczętowanie; ostateczną pieczęć pomazaniec otrzymuje dopiero jakiś czas przed śmiercią, jeśli dochowa Bogu wierności, albo przed wybuchem wielkiego ucisku (Efez. 4:30; Obj. 7:2-4).