„Czy dać się ochrzcić?”
CHYBA żadna decyzja życiowa nie jest równie doniosła, jak ta, czy dać się ochrzcić. Dlaczego jest taka ważna? Ponieważ wywiera bezpośredni wpływ nie tylko na obecne życie, ale także na naszą wieczną pomyślność.
Czy nie stoisz w obliczu takiej decyzji? Może już jakiś czas studiujesz Biblię ze Świadkami Jehowy. A może rodzice od dzieciństwa pouczają cię na podstawie Pism. Teraz musisz rozstrzygnąć, jak postąpisz. Chcąc powziąć właściwą decyzję, musisz zrozumieć, czym jest chrzest i kto powinien dać się ochrzcić.
Czym jest chrzest
Chrzest przypomina trochę ślub — jest uroczystym aktem zawarcia pewnego związku. Zanim mężczyzna i kobieta się pobiorą, nawiązuje się już między nimi bliska więź. Podczas ceremonii zaślubin podaje się tylko do publicznej wiadomości to, co wcześniej zostało uzgodnione prywatnie, mianowicie że tych dwoje rzeczywiście wstępuje teraz w związek małżeński. Poza tym wkraczając na wspólną drogę życia, młoda para zaczyna korzystać z pewnych przywilejów i bierze na siebie różne obowiązki.
Bardzo podobnie wygląda sprawa chrztu. Przez studiowanie Biblii dowiadujemy się, ile miłości okazał nam Jehowa. Nie tylko obdarzył nas życiem i tym, co jest niezbędne do jego podtrzymywania, ale także dał swego jednorodzonego Syna, przez którego otworzył grzesznej ludzkości drogę do zadzierzgnięcia więzi ze sobą i uzyskania życia wiecznego na rajskiej ziemi. Czy zastanawianie się nad tym wszystkim nie pobudza do działania?
Co możemy zrobić? Syn Boży, Jezus Chrystus, mówi nam: „Jeżeli ktoś chce pójść za mną, niech się wyrzeknie samego siebie i podejmie swój pal męki, i niech naśladuje mnie bezustannie” (Mateusza 16:24, NW). Możemy więc zostać uczniami Jezusa Chrystusa i wzorować się na nim w służeniu sprawom jego Ojca, Jehowy. W tym celu musimy jednak ‛wyrzec się’ samych siebie, to znaczy dobrowolnie postanowić stawiać wolę Bożą wyżej niż własną; wiąże się to z ofiarowaniem, czyli oddaniem Bogu swego życia na spełnianie Jego woli. Dla podania do publicznej wiadomości tej osobistej i nieprzymuszonej decyzji urządzana jest pewna uroczystość. Jest nią chrzest w wodzie, stanowiący publiczne usymbolizowanie naszego oddania się Bogu.
Kto powinien zostać ochrzczony?
Jezus Chrystus polecił swym uczniom ‛pozyskiwać uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów, chrzcząc ich w imię Ojca i Syna, i ducha świętego, ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co im przykazał’ (Mateusza 28:19, 20, NW). Oczywiście od kandydatów do chrztu wymaga się pewnej miary dojrzałości umysłu i serca. Dzięki osobistemu studium Słowa Bożego zdali sobie sprawę z potrzeby ‛upamiętania się i nawrócenia’, czyli zerwania z poprzednim trybem życia (Dzieje 3:19). Potem dostrzegli konieczność podjęcia działalności ewangelizacyjnej, którą wykonywał Jezus Chrystus, i zostali jego uczniami. Wszystko to nastąpiło jeszcze przed zgłoszeniem się do chrztu.
Czy osiągnąłeś ten etap rozwoju duchowego? Czy pragniesz służyć Bogu? Jeżeli tak, to rozważ z modlitwą sprawozdanie biblijne o etiopskim eunuchu, zamieszczone w 8 rozdziale Dziejów Apostolskich. Kiedy temu człowiekowi wyjaśniono proroctwa o Jezusie Mesjaszu, zbadał swój umysł i serce, a następnie zapytał: „Cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony?” Najwidoczniej nie było żadnych przeszkód, więc dał się ochrzcić (Dzieje 8:26-38).
Dzisiaj wiele ludzi zadaje takie samo pytanie: „Cóż stoi na przeszkodzie, abym został(a) ochrzczony(a)?” Skutek jest taki, że w roku 1991 ochrzczono 300 945 osób. Wszystkim sługom Jehowy sprawiło to ogromną radość, a starsi w zborach chętnie pomagają innym szczerym ludziom w robieniu postępów i spełnieniu warunków stawianych kandydatom do chrztu.
Może jednak starsi w twoim zborze radzą ci jeszcze poczekać. A może jesteś młody i rodzice zalecają, żebyś się nie śpieszył. Co wtedy? Nie zniechęcaj się. Pamiętaj, że nawiązanie osobistych stosunków z Najwyższym to sprawa niezwykle poważna. Trzeba się dostosować do wzniosłych mierników i ich przestrzegać. Usłuchaj więc udzielonych ci rad i chętnie się do nich zastosuj. Jeśli nie całkiem rozumiesz przytaczane powody, nie wahaj się zadawać pytań, żeby dokładnie pojąć, co jeszcze musisz zrobić.
Z kolei innym trudno się zdecydować na ten — jak mówią — poważny krok. Czy tak jest w twoim wypadku? Oczywiście bywają konkretne powody, dla których niekiedy trzeba odłożyć oddanie się Bogu i chrzest. Jeżeli jednak spełniasz warunki, a mimo to się ociągasz, warto się zastanowić: „Cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony?” Z modlitwą przeanalizuj swą sytuację i rozważ, czy naprawdę istnieje jakaś ważna przyczyna, by odkładać przyjęcie zaproszenia Jehowy do nawiązania z Nim osobistej więzi.
„Jestem jeszcze za młody”
Być może myślisz sobie: „Jestem jeszcze za młody (lub za młoda)”. To prawda, że dopóki młodzi ludzie są posłuszni i podporządkowani chrześcijańskim rodzicom, a przy tym według swoich najlepszych możliwości trzymają się Słowa Bożego, mogą być przeświadczeni, iż Jehowa uważa ich za „świętych”. Biblia rzeczywiście powiada, że uznanie Boże dla sprawiedliwych rodziców rozciąga się na zależne od nich dzieci (1 Koryntian 7:14). Jednakże nie jest w niej powiedziane, w jakim wieku ta zależność się kończy. Dlatego młodzi chrześcijanie powinni poważnie się zastanowić nad pytaniem: „Czy dać się ochrzcić?”
Biblia zachęca młodych, aby ‛pamiętali o swoim Stwórcy w kwiecie swojego wieku’ (Kaznodziei 12:1). Dobry przykład dał pod tym względem mały Samuel, który „służył przed Panem jako pacholę”. Wzorem do naśladowania jest także Tymoteusz, gdyż od wczesnego dzieciństwa brał sobie do serca prawdę, której go uczyły matka i babka (1 Samuela 2:18; 2 Tymoteusza 1:5; 3:14, 15).
Tak samo dzisiaj wiele młodych ludzi oddało swe życie Jehowie na służbę. Piętnastoletni Akifusa powiedział, iż podjęcie decyzji co do chrztu ułatwił mu pewien punkt na zebraniu służby. Ayumi dała się ochrzcić, gdy miała 10 lat. Pragnęła służyć Jehowie, bo naprawdę Go pokochała. Teraz ma lat 13 i niedawno mogła obserwować, jak 12-letnia dziewczynka, z którą studiowała Biblię, także umiłowała Jehowę i została ochrzczona. Hikaru, młodszy brat Ayumi, również zgłosił się do chrztu jako dziesięciolatek. „Niektórzy mówili, że jestem za młody”, wspomina, „ale Jehowa wiedział, co czuję. Byłem zdecydowany dać się ochrzcić, bo postanowiłem Jemu oddać swe życie i służyć Mu wszystkim, co mam”.
Nie bez znaczenia jest także przykład rodziców, o czym świadczą przeżycia pewnej młodej siostry. Ojciec zabronił matce studiować Biblię z nią oraz z jej bratem i siostrą. Bił ich i palił im książki. Jednakże wytrwałość i wiara matki pomogła dzieciom zrozumieć, jak ważne jest służenie Jehowie Bogu. Dziewczynka ta została ochrzczona w wieku 13 lat, a młodsze rodzeństwo poszło za jej przykładem.
„Jestem za stary”
Psalmista napisał: „Starcy wraz z młodzieżą niech imię Jahwe wychwalają” (Psalm 148:12, 13, BT). A więc i ludzie starsi muszą widzieć potrzebę opowiedzenia się po stronie Jehowy. Niektórzy są jednak skłonni unikać dokonywania zmian. Ich zdaniem „starego drzewa nagiąć się nie da”. Przypomnij sobie jednak, że wierny Abraham miał już 75 lat, gdy Jehowa powiedział mu: „Opuść ziemię swoją i rodzinę swoją, i idź do ziemi, którą ci wskażę” (Dzieje 7:3; 1 Mojżeszowa 12:1, 4). Mojżesz dożył 80 lat, kiedy Jehowa dał polecenie: „Wyprowadź lud mój (...) z Egiptu” (2 Mojżeszowa 3:10). Zarówno ci dwaj, jak i inni ludzie prowadzili ustabilizowane życie, gdy Jehowa zażądał, by dowiedli swej miłości i oddania wobec Niego. Bez wahania zareagowali na wezwanie Jehowy.
A jak jest dzisiaj? Zanim Shizumu zaczął studiować Biblię, przez 78 lat był buddystą. Rodzina sprzeciwiała mu się i nawet się nie zgadzała, żeby studium prowadzono w jego własnym domu. Już po roku dostrzegł potrzebę oddania się Jehowie i został ochrzczony. Dlaczego dokonał tej zmiany? „Przez wiele lat byłem ogłupiany przez religię fałszywą”, powiedział, „więc zapragnąłem już zawsze czerpać prawdę od Jehowy”.
‛Który teraz was zbawia’
Czasu jest coraz mniej. W grę wchodzi życie — także twoje życie. Jest sprawą niezwykle pilną, abyś poważnie się zastanowił, czy nie powinieneś oddać się Jehowie i usymbolizować tego przez chrzest w wodzie. Uwypuklił to apostoł Piotr, kiedy napisał: „[Chrzest] teraz i was zbawia”. Dalej wyjaśnił, że chrzest nie jest „pozbyciem się cielesnego brudu” (co także trzeba uczynić, zanim ktoś będzie mógł być ochrzczony), „lecz prośbą do Boga o dobre sumienie” (1 Piotra 3:21).
Po dostosowaniu się do wymagań Jehowy ochrzczony uczeń zyskuje dobre sumienie. Dzięki pełnieniu służby dla Jehowy według swych najlepszych możliwości cieszy się pokojem umysłu i odczuwa zadowolenie (Jakuba 1:25). Przede wszystkim jednak może z ufnością oczekiwać nie kończących się błogosławieństw od Jehowy w nadchodzącym nowym systemie. Oby to wszystko przypadło ci w udziale, gdy odpowiesz twierdząco na pytanie: „Czy dać się ochrzcić?”
[Ilustracja na stronie 21]
Samuel służył Jehowie już w wieku chłopięcym
[Ilustracja na stronie 22]
Mojżesz otrzymał zadanie od Jehowy, gdy miał 80 lat
[Ilustracje na stronie 23]
Zgłaszający się dziś do chrztu — zarówno młodzi, jak i starzy — mogą oczekiwać bezkresnych błogosławieństw w Bożym nowym systemie