UMIEJĘTNOŚĆ MYŚLENIA

Hebrajski wyraz mezimmáh opisuje zdolność myślenia, czyli umiejętność mądrego i starannego rozpatrywania spraw na podstawie dogłębnej wiedzy (Prz 5:2; 8:12), ale też określa knowania, wybiegi i nierozsądne pomysły niegodziwców (Ps 10:2, 4; 21:11; 37:7; 139:19, 20; Prz 12:2; 24:8; Jer 11:15) lub racjonalne „zamysły” Jehowy Boga i Jego „serca” (Hi 42:2; Jer 23:20; 30:24; 51:11).

‛Udzielenie młodzieńcowi wiedzy i umiejętności myślenia’ jest jednym z celów, dla których spisano Księgę Przysłów (Prz 1:1-4). Jej treść uzdalnia człowieka do formułowania zdrowych myśli i poglądów, które mogą nadać sens jego życiu. Umiejętność myślenia zabezpiecza go przed zmierzaniem w złą stronę i przestawaniem z ludźmi, którzy mogliby wywrzeć na niego zgubny wpływ, gdyż umożliwia mu dostrzeżenie skutków takiego postępowania. Wynikają stąd dla niego ogromne dobrodziejstwa. Mądrość i umiejętność myślenia chronią go przed poczynaniami prowadzącymi do nieszczęścia, a tym samym okazują się życiem dla jego duszy. Czuje się bezpieczny, bo nie musi się bać, że zrobił coś złego i dosięgnie go ręka sprawiedliwości (Prz 3:21-25).

Jednakże ten, kto naprawdę korzysta z umiejętności myślenia, nieraz staje się też przedmiotem nienawiści. Taki właśnie może być sens Przysłów 14:17: „Mąż odznaczający się zdolnością myślenia jest nienawidzony”. Ludzie mniej sprawni w myśleniu częstokroć niechętnie patrzą na osoby dobrze wykorzystujące swe zdolności umysłowe. Prócz tego z reguły nienawidzeni są ci, którzy angażują swój umysł w pełnienie woli Bożej. Jezus Chrystus słusznie rzekł: „Nie jesteście częścią świata, ale ja was ze świata wybrałem, dlatego świat was nienawidzi” (Jn 15:19). Oczywiście w Przysłów 14:17 hebrajskie słowo przetłumaczone na „zdolność myślenia” może się również odnosić do nikczemnych knowań, a wówczas ów werset oznaczałby, że na nienawiść naraża się człowiek obmyślający zło. Dlatego w niektórych przekładach oddano go np. tak: „Mąż złych myśli w nienawiści bywa” (Bg) albo: „Przebiegły jest znienawidzony” (Bp, BT).