14. Co jest potrzebne do radzenia sobie z napięciami w małżeństwie?

¹⁴ Paweł napisał, że zawierający małżeństwo zaznają „udręki w ciele” (1 Koryntian 7:28). Małżonkowie napotkają problemy, ponieważ są dwiema innymi osobowościami o zróżnicowanych poglądach. Z powodu ludzkiej niedoskonałości może im być trudno wywiązywać się z ich biblijnej roli w małżeństwie (1 Koryntian 11:3; Kolosan 3:18, 19; Tytusa 2:4, 5; 1 Piotra 3:1, 2, 7). Potrzeba dojrzałości i duchowej równowagi, aby szukać i trzymać się wskazówek Bożych i z miłością rozładowywać powstające napięcia.

15. Jaką rolę w przygotowaniu dzieci do małżeństwa mogą odegrać rodzice? Podaj przykład.

¹⁵ Rodzice mogą przygotować dzieci do małżeństwa, pomagając im zrozumieć, jak ważne jest kierowanie się wytycznymi od Boga. Dzięki umiejętnemu posłużeniu się Pismem Świętym i chrześcijańskimi publikacjami mogą pomóc dzieciom przeanalizować, czy one lub ich potencjalni współmałżonkowie są gotowi do wzięcia na siebie obowiązków małżeńskich.a Osiemnastoletniej Blossom wydawało się, że pokochała młodego brata z jej zboru. Był pionierem i oboje chcieli się pobrać. Ale jej rodzice uważali, że jest za młoda, i poprosili, aby poczekała jeszcze rok. Później Blossom napisała: „Usłuchałam tej mądrej rady i jestem za nią ogromnie wdzięczna. Przez ten czas stałam się bardziej dojrzała i zaczęłam dostrzegać, że ów młody człowiek wcale nie wykazywał cech dobrego męża. W końcu opuścił organizację, a ja uniknęłam katastrofy życiowej. Jakże cudownie jest mieć mądrych rodziców, na których opinii można polegać!”

Pobieraj się „tylko w Panu”

16. (a) Jak chrześcijanie mogą zostać wystawieni na próbę, jeśli chodzi o pobieranie się „tylko w Panu”? (b) Nad czym powinni się zastanowić chrześcijanie w obliczu pokusy do poślubienia kogoś spoza zboru?

¹⁶ Jehowa udzielił chrześcijanom bardzo wyraźnej wskazówki: mają się pobierać „tylko w Panu” (1 Koryntian 7:39). W tej dziedzinie chrześcijańscy rodzice i ich dzieci mogą być wystawieni na próbę. W jaki sposób? Załóżmy, że młodzi chcą wstąpić w związek małżeński, ale w zborze brakuje odpowiednich kandydatów — a przynajmniej tak im się wydaje. Być może w danej okolicy jest mniej mężczyzn niż kobiet albo nie ma nikogo, kto by się nadawał na partnera małżeńskiego. Młodzieniec, nie będący oddanym Bogu członkiem zboru, interesuje się młodą chrześcijanką (lub na odwrót) i pojawia się pokusa, by zlekceważyć zasady Jehowy. W takiej sytuacji warto wziąć przykład z Abrahama. W trosce o zachowanie dobrych stosunków z Bogiem dopilnował, aby jego syn Izaak poślubił prawdziwą służebnicę Jehowy. Podobnie postąpił Izaak ze swym synem Jakubem. Wszyscy, których to dotyczyło, musieli się zdobyć na wysiłek, ale dzięki temu zyskali uznanie i błogosławieństwo Boże (Rodzaju 28:1-4).

17. Dlaczego małżeństwo z niewierzącym na ogół okazuje się zgubne w skutkach i z jakiego najważniejszego powodu należy pobierać się „tylko w Panu”?

¹⁷ W nielicznych wypadkach partner nie oddający czci prawdziwemu Bogu w końcu staje się chrześcijaninem. Jednakże na ogół małżeństwa z niewierzącymi okazują się zgubne w skutkach. Małżonków wprzęgniętych w nierówne jarzmo dzielą wierzenia, zasady i cele (2 Koryntian 6:14). Może to niweczyć wymianę myśli i szczęście w małżeństwie. Na przykład pewna chrześcijanka bardzo żałowała, że po budującym zebraniu nie mogła w domu porozmawiać o sprawach duchowych z mężem, który nie podzielał jej przekonań. Rzecz jasna ważniejsze jest to, iż kwestia pobierania się „tylko w Panu” stanowi sprawdzian lojalności wobec Jehowy. Jeżeli stosujemy się do Słowa Boga, serca nas nie potępiają, bo czynimy to, co „znajduje upodobanie w jego oczach” (1 Jana 3:21, 22).

18. Jakim ważnym sprawom powinien poświęcić uwagę każdy, kto myśli o małżeństwie, i dlaczego?

¹⁸ Zastanawiając się nad wyborem partnera małżeńskiego, należy przede wszystkim zwracać uwagę na zasady moralne i usposobienie duchowe kandydata. Chrześcijańska osobowość oraz miłość do Boga i całkowite oddanie dla Niego są o wiele cenniejsze od atrakcyjnego wyglądu. Jego uznanie zyskują ci, którzy starają się być duchowo silnymi partnerami małżeńskimi, uważając to za swój obowiązek. A nic tak nie zespala dwojga ludzi jak wspólne służenie Stwórcy i zupełne podporządkowanie się Jego kierownictwu. W ten sposób młodzi małżonkowie okazują szacunek Jehowie i rozpoczynają wspólne życie na solidnym fundamencie duchowym, który przyczyni się do trwałości ich związku.

Budowanie rodziny silnej duchowo

‛Wychowujcie je, karcąc je i ukierunkowując ich umysły zgodnie z myślami Jehowy’ (EFEZJAN 6:4).

1. Jakie było zamierzenie Boże względem rodziny, co się jednak wydarzyło?

„BĄDŹCIE płodni i stańcie się liczni oraz napełnijcie ziemię” (Rodzaju 1:28). Wypowiadając te słowa do Adama i Ewy, Jehowa Bóg dał początek instytucji rodziny (Efezjan 3:14, 15). Pierwsza para ludzka mogła wybiec myślą w przyszłość i wyobrazić sobie glob ziemski napełniony jej potomstwem — wielką rodziną doskonałych ludzi, cieszących się życiem na rajskiej ziemi i jednomyślnie oddających cześć swemu Wspaniałemu Stwórcy. Niestety, Adam i Ewa popadli w grzech i nasza planeta nie napełniła się prawymi, bogobojnymi mieszkańcami (Rzymian 5:12). Wprost przeciwnie, życie rodzinne szybko uległo degeneracji, a na świecie rozpanoszyły się nienawiść, przemoc i brak „naturalnego uczucia” — tak widoczne zwłaszcza w tych „dniach ostatnich” (2 Tymoteusza 3:1-5; Rodzaju 4:8, 23; 6:5, 11, 12).

2. Do czego byli zdolni potomkowie Adama, ale co musieli robić, by budować rodzinę silną duchowo?

² Adam i Ewa zostali stworzeni na obraz Boga. Chociaż Adam stał się grzesznikiem, Jehowa pozwolił mu spłodzić dzieci (Rodzaju 1:27; 5:1-4). Potomkowie Adama, tak jak ich ojciec, mieli poczucie moralności