Pieśń 17
Naprzód, Świadkowie!
1. Śmiało i pewnie, gdy mija końca czas,
w głoszeniu Królestwa lud Boży mężnie trwa.
Choć Szatan wciąż na nas się sroży,
przemy naprzód — Bóg siły nasze mnoży.
(REFREN)
Świadkowie, ruszajcie więc, bez bojaźni, trwóg!
Radością pałajcie, to dzieło wiedzie Bóg.
Rozgłoście tę wieść: bliski złego świata kres.
Piękny raj tu, na ziemi, nastanie.
2. Żołnierz Chrystusa trud życia dobrze zna,
nie nęci go sława ni złudny świata blask.
Bez skazy już dziś pozostaje,
wzór prawości i wiary co dzień daje.
(REFREN)
Świadkowie, ruszajcie więc, bez bojaźni, trwóg!
Radością pałajcie, to dzieło wiedzie Bóg.
Rozgłoście tę wieść: bliski złego świata kres.
Piękny raj tu, na ziemi, nastanie.
3. Ludzie bezbożni z Królestwa szydzą w głos,
z imienia Jehowy bezwstydnie sobie drwią.
Uświęćmy je przed narodami,
do najdalszych zanieśmy świata granic.
(REFREN)
Świadkowie, ruszajcie więc, bez bojaźni, trwóg!
Radością pałajcie, to dzieło wiedzie Bóg.
Rozgłoście tę wieść: bliski złego świata kres.
Piękny raj tu, na ziemi, nastanie.
(Zob. też Filip. 1:7; 2 Tym. 2:3, 4; Jak. 1:27)