1-3. (a) Dlaczego Jozue jest dobrym przykładem kogoś, kto dokonał w życiu właściwego wyboru? (b) O czym powinniśmy pamiętać, gdy stajemy przed jakimś wyborem?

„WYBIERZCIE” — cóż za dobitne słowo. Osoba mająca wybór może zdecydować się na jakąś opcję, może w pewnym stopniu kontrolować, jak potoczy się jej życie. Wyobraźmy sobie na przykład człowieka, który podczas wędrówki nagle zauważa, że droga się rozwidla. Którą ścieżkę ma wybrać? Jeżeli wcześniej obrał cel, to jedna z nich go do niego przybliży, a druga — oddali.

² Biblia opisuje wiele osób, które znalazły się w podobnej sytuacji. Kain musiał zdecydować, czy da się ponieść gniewowi, czy nad nim zapanuje (Rodz. 4:6, 7). Jozue musiał wybrać między służeniem prawdziwemu Bogu a czczeniem fałszywych bóstw (Joz. 24:15). Postanowił przylgnąć do Jehowy; dlatego wybrał ścieżkę, która poprowadziła go w tym kierunku. Kain nie wytknął sobie takiego celu i wybrał ścieżkę, która go od Jehowy oddaliła.

³ Czasami stajemy na rozdrożu. Wtedy pamiętajmy o celu — o tym, żeby przysparzać chwały Jehowie wszystkim, co robimy, i unikać każdej rzeczy, która mogłaby nas od Niego oddalić (odczytaj Hebrajczyków 3:12). W tym i w następnym artykule omówimy siedem dziedzin życia, w których nie powinniśmy dopuścić, by cokolwiek odwiodło nas od Jehowy.

PRACA I KARIERA

4. Dlaczego praca zawodowa jest ważnym elementem życia?

⁴ Chrześcijanie mają obowiązek utrzymywać siebie i swoje rodziny. Biblia wskazuje, że ktoś, kto nie chce dbać o domowników, jest gorszy niż człowiek bez wiary — człowiek, który zaparł się Jehowy (2 Tes. 3:10; 1 Tym. 5:8). A zatem praca zawodowa jest ważnym elementem życia. Gdybyś jednak był nieostrożny, mogłaby oddalić cię od Jehowy. Jak?

5. Jakie czynniki odgrywają istotną rolę, gdy rozważamy ofertę pracy?

⁵ Załóżmy, że szukasz pracy. Jeżeli w twoim kraju trudno ją znaleźć, może cię brać pokusa, by przyjąć pierwszą nadarzającą się ofertę — jakąkolwiek ofertę. Ale co wtedy, gdy charakter pracy stoi w sprzeczności z zasadami biblijnymi? Albo co wtedy, gdy godziny pracy, dojazdy bądź podróże służbowe będą ograniczać twoją chrześcijańską służbę lub czas poświęcany rodzinie? Czy mimo to powinieneś przyjąć propozycję, zakładając, że lepsza kiepska praca niż żadna? Pamiętaj, jeśli wybierzesz niewłaściwą ścieżkę, możesz oddalić się od Jehowy (Hebr. 2:1). Jak zatem w tej dziedzinie podejmować mądre decyzje — niezależnie od tego, czy dopiero szukasz pracy, czy oceniasz tę, którą już masz?

6, 7. (a) Jakie odmienne cele mogą przyświecać osobom, które podejmują pracę zawodową? (b) Który cel przybliży cię do Jehowy i dlaczego?

⁶ Jak już mówiliśmy — pamiętaj o swoim celu. Zadaj sobie pytanie: „Dokąd ta praca albo kariera ma mnie zaprowadzić?”. Jeśli traktujesz zatrudnienie jako sposób na zapewnienie sobie i rodzinie warunków umożliwiających służenie Jehowie, On pobłogosławi twoje wysiłki (Mat. 6:33). Jehowa nie jest bezradny, kiedy tracisz pracę lub doświadczasz skutków nagłego kryzysu ekonomicznego (Izaj. 59:1). On „wie, jak ludzi przejawiających zbożne oddanie wyzwolić z doświadczenia” (2 Piotra 2:9).

⁷ Co jednak wtedy, gdy po prostu pragniesz stać się bogaty? Może ci się to uda. Ale nawet wówczas pamiętaj, że taki „sukces” ma swoją cenę — cenę, na którą cię nie stać (odczytaj 1 Tymoteusza 6:9, 10). Zbytnie skupianie się na bogactwie i karierze tylko oddali cię od Jehowy.

8, 9. Co powinni przemyśleć rodzice, jeśli chodzi o ich stosunek do pracy zawodowej? Wyjaśnij to szerzej.

⁸ Jeśli jesteś ojcem lub matką, zastanów się, jak twój przykład wpływa na dzieci. Co według ich obserwacji jest dla ciebie najważniejsze — praca czy przyjaźń z Jehową? Gdy widzą, że na pierwszym miejscu stawiasz pozycję, prestiż i bogactwo, czyż nie pójdą za tobą tą samą zgubną ścieżką? I czy nie stracą pewnej miary szacunku dla ciebie jako rodzica? Młoda chrześcijanka zwierza się: „Odkąd pamiętam, tato zawsze był zajęty pracą. Początkowo wyglądało na to, że pracuje tak ciężko, ponieważ chce dla nas jak najlepiej. Pragnął, żeby niczego nam nie brakowało. Ale w ostatnich latach coś się zmieniło. Pracuje i pracuje, a potem kupuje rzeczy luksusowe, zamiast poprzestać na niezbędnych. W efekcie jesteśmy znani jako rodzina, która ma dużo kasy, a nie jako rodzina, która zachęca innych do stawiania sobie celów duchowych. W każdej chwili zrezygnowałabym z tych pieniędzy, żeby tylko mieć ze strony taty duchowe wsparcie”.

⁹ Rodzice, nie oddalajcie się od Jehowy przez zbytnie skupianie się na pracy zawodowej. Swoją postawą pokazujcie dzieciom, że naprawdę wierzycie, iż największe bogactwo, jakie można posiąść, to bogactwo duchowe, a nie materialne (Mat. 5:3).

10. Nad czym powinna się zastanowić młoda osoba, która wchodzi w dorosłe życie?

¹⁰ A jak wybrać właściwą ścieżkę, jeśli jesteś młodą osobą i dopiero zastanawiasz się, co chcesz robić w dorosłym życiu? Wspomnieliśmy już, że trzeba mieć sprecyzowany cel. Czy kształcenie i zatrudnienie w zawodzie, który bierzesz pod uwagę, pozwoli ci w pełniejszej mierze angażować się w sprawy Królestwa, czy raczej oddali cię od Jehowy? (2 Tym. 4:10). Czy twoim celem jest naśladowanie stylu ludzi, których szczęście pojawia się i znika w zależności od stanu konta bankowego albo notowań na giełdzie? A może gotowy jesteś przejawiać taką ufność jak Dawid, który napisał: „Byłem młodzieńcem i już się zestarzałem, lecz nie widziałem prawego, który byłby całkowicie opuszczony, ani jego potomstwa, by szukało chleba”? (Ps. 37:25). Nie zapominaj, że jedna ścieżka oddali cię od Jehowy, a druga poprowadzi do życia, z którym nic nie może się równać (odczytaj Przysłów 10:22; Malachiasza 3:10). Którą z nich wybierzesz?a

ODPOCZYNEK I ROZRYWKA

11. Co Biblia przyznaje w kwestii odpoczynku i rozrywki, o czym jednak trzeba pamiętać?

¹¹ Biblia nie jest przeciwna zabawie ani nie przedstawia odpoczynku i rozrywki jako straty czasu. Paweł napisał do Tymoteusza, że „ćwiczenie fizyczne ma pewną wartość” (1 Tym. 4:8, Komentarz żydowski do Nowego Testamentu). Słowo Boże mówi nawet, że jest „czas śmiechu” i „czas pląsania”, oraz zachęca do zażywania odpowiedniej miary wypoczynku (Kazn. 3:4; 4:6). Ale gdybyś nie uważał, odpoczynek i rozrywka mogłyby odciągnąć cię od Jehowy. W jaki sposób? Główne niebezpieczeństwo wiąże się z dwiema rzeczami — z tym, co wybierasz i ile czasu na to poświęcasz.

12. Co powinieneś rozważyć, jeśli chodzi o rodzaje rozrywki i wypoczynku?

¹² Najpierw pomówmy o rodzaju rozrywki. Bądź pewien, że da się znaleźć zdrowe jej formy. Trzeba jednak przyznać, że powszechnie promowane są rzeczy, których Bóg nienawidzi, takie jak przemoc, okultyzm czy niedozwolony seks. Dlatego musisz się zastanowić nad tym, z jakiej rozrywki korzystasz. Jak ona na ciebie wpływa? Czy nie rozbudza w tobie agresji, ducha rywalizacji albo nacjonalizmu? (Prz. 3:31). Czy nie pochłania znacznej części twoich pieniędzy? Czy nie gorszy drugich? (Rzym. 14:21). W jakim towarzystwie się obracasz, wybierając daną formę rozrywki czy wypoczynku? (Prz. 13:20). Czy nie prowokuje cię ona do popełniania zła? (Jak. 1:14, 15).

13, 14. Nad czym musisz się zastanowić, jeśli chodzi o ilość czasu poświęcanego na relaksujące zajęcia?

¹³ Zastanów się też nad ilością czasu poświęcanego na relaks. Zapytaj siebie: „Czy nie przeznaczam na rozrywkę tyle czasu, że na zajęcia duchowe zostaje go już niewiele?”. Jeśli rozrywce oddajesz się bez umiaru, wkrótce spostrzeżesz, że nie przynosi ci to takiego odprężenia, jakiego mógłbyś oczekiwać. Tak naprawdę o wiele więcej radości odczuwają ci, którzy w tej dziedzinie nie przesadzają. Dlaczego? Ponieważ wiedzą, że wcześniej wywiązali się z „rzeczy ważniejszych”, więc mogą odpocząć bez poczucia winy (odczytaj Filipian 1:10, 11).

¹⁴ Niewykluczone, że poświęcanie długich godzin na relaksujące zajęcia wydaje ci się atrakcyjne, ale podążanie tą ścieżką może oddalić cię od Jehowy. Doświadczyła tego 20-letnia Kim. Opowiada: „Byłam na każdej imprezie. Co weekend działo się coś wielkiego — piątek, sobota, niedziela. Teraz jednak widzę, że jest mnóstwo ważniejszych rzeczy do zrobienia. Na przykład jako pionierka wstaję o 6 rano do służby, więc nie mogę przesiadywać do 1 czy 2 w nocy. Wiem, że spotkania towarzyskie same w sobie nie są złe, ale mogą bardzo rozpraszać uwagę. Jak wszystko inne, muszą mieć swoje miejsce”.

15. Jak rodzice mogą pomóc dzieciom cieszyć się odprężającą rozrywką?

¹⁵ Rodzice mają obowiązek dbać o potrzeby materialne, duchowe i emocjonalne zarówno swoje, jak i dzieci. Obejmuje to też organizowanie rozrywki. Nie uważaj więc każdej jej formy za coś złego. Jednocześnie strzeż dzieci przed szkodliwymi wpływami (1 Kor. 5:6). Jeśli dobrze się nad tym zastanowisz, to uda ci się znaleźć takie formy rozrywki i wypoczynku, dzięki którym twoja rodzina naprawdę się odprężyb. W ten sposób razem z dziećmi obierzecie ścieżkę, która przybliży was do Jehowy.

WIĘZY RODZINNE

16, 17. Jaka bardzo przygnębiająca sytuacja dotyka wielu rodziców i skąd wiemy, że Jehowa rozumie ich ból?

¹⁶ Więź między rodzicami a dziećmi jest tak silna, że Jehowa na jej przykładzie opisał miłość, jaką darzy swój lud (Izaj. 49:15). Jest więc naturalne, że gdy ukochany członek rodziny opuszcza Jehowę, wywołuje to głęboką rozpacz. „Byłam załamana” — opowiada siostra, której córka została wykluczona. „Zastanawiałam się, dlaczego opuściła Jehowę. Czułam się winna i robiłam sobie wyrzuty”.

¹⁷ Jehowa rozumie twój ból. On sam „bolał w swym sercu”, gdy pierwszy członek założonej przez Niego rodziny ludzkiej, a potem niemal wszyscy ludzie żyjący przed potopem zbuntowali się przeciw Niemu (Rodz. 6:5, 6). Ktoś, kto nie poniósł takiej straty, może nie rozumieć, jak druzgocąca jest taka sytuacja. Mimo wszystko byłoby niemądre pozwolić, żeby postępowanie wykluczonego członka rodziny oddaliło cię od Jehowy. Jak zatem możesz sobie radzić z przytłaczającym cię smutkiem?

18. Dlaczego rodzice nie powinni się obwiniać, jeśli syn lub córka opuszcza Jehowę?

¹⁸ Nie obwiniaj się o to, co się stało. Jehowa daje ludziom wybór i każdy oddany, ochrzczony członek rodziny musi ‛ponieść swój własny ciężar’ odpowiedzialności (Gal. 6:5). W końcowym rozrachunku za dokonywane wybory Jehowa rozliczy osobę, która grzeszy, a nie ciebie (Ezech. 18:20). Nie obwiniaj też drugich. Respektuj to, jak Jehowa udziela skarcenia. Przeciwstaw się Diabłu, a nie pasterzom, którzy podjęli działania, by chronić zbór (1 Piotra 5:8, 9).

19, 20. (a) Co mogą robić rodzice wykluczonego dziecka, żeby radzić sobie ze smutkiem? (b) Jaką nadzieję słusznie żywią tacy rodzice?

¹⁹ Jeżeli jednak wybierzesz inną ścieżkę i obrazisz się na Jehowę, wówczas się od Niego oddalisz. A przecież twój ukochany krewny powinien dostrzec, że bezkompromisowo stawiasz Jehowę ponad wszystko — również ponad więzy rodzinne. Aby więc sprostać zaistniałej sytuacji, dbaj o własne zdrowie duchowe. Nie odosabniaj się od wiernych braci i sióstr ze zboru (Prz. 18:1). W modlitwach wylewaj swe uczucia przed Jehową (Ps. 62:7, 8). Nie szukaj wymówek, żeby móc kontaktować się z wykluczonym krewnym, na przykład za pośrednictwem SMS-ów czy e-maili (1 Kor. 5:11). Bądź pochłonięty zajęciami teokratycznymi (1 Kor. 15:58). Cytowana wcześniej siostra mówi: „Wiem, że muszę być stale zajęta służbą dla Boga i dbać o dobrą kondycję duchową, żebym — gdy moja córka w końcu wróci do Jehowy — była w stanie jej pomóc”.

²⁰ W Biblii czytamy, że miłość „na wszystko ma nadzieję” (1 Kor. 13:4, 7). Nie ma w tym nic złego, że żywisz nadzieję na powrót do zboru bliskiej ci osoby. Rokrocznie wielu grzeszników okazuje skruchę i wraca do organizacji Jehowy. On nie patrzy na ich skruchę z niechęcią. Wręcz przeciwnie — jest „gotów przebaczać” (Ps. 86:5).

DOKONUJ MĄDRYCH WYBORÓW

21, 22. Jak pragniesz korzystać z wolnej woli?

²¹ Jehowa obdarzył stworzenia ludzkie wolną wolą (odczytaj Powtórzonego Prawa 30:19, 20). Ale taka wolność idzie w parze z odpowiedzialnością, która powinna działać trzeźwiąco. Każdy chrześcijanin musi zapytać siebie: „Którą ścieżką idę? Czy pozwalam, żeby praca i kariera, odpoczynek i rozrywka albo więzy rodzinne oddalały mnie od Jehowy?”.

²² Miłość Boga do Jego sług nigdy nie słabnie. Oddalić się od Niego moglibyśmy jedynie wtedy, gdybyśmy sami wybrali niewłaściwą ścieżkę (Rzym. 8:38, 39). Ale wcale nie musi tak się stać! Postanów sobie, że nie pozwolisz, by cokolwiek oddaliło cię od Jehowy. W następnym artykule omówimy kolejne cztery dziedziny, w których możesz dowieść, że jesteś na to zdecydowany.

1, 2. (a) Czym są „zamysły” Szatana? (b) Co pomoże nam zbliżyć się do Boga?

JEHOWA BÓG stworzył ludzi z potrzebą przybliżania się do Niego. Ale Szatan pragnie skłonić nas do myślenia, że nie potrzebujemy Jehowy. Kłamstwo to szerzy już od czasu, gdy zwiódł Ewę w ogrodzie Eden (Rodz. 3:4-6). W ciągu minionych wieków mnóstwo ludzi powtórzyło błąd Ewy.

² Na szczęście my nie musimy wpaść w pułapkę Szatana, „nie jesteśmy bowiem nieświadomi jego zamysłów” (2 Kor. 2:11). Diabeł próbuje odwieść nas od Jehowy, popychając do dokonywania niewłaściwych wyborów. Jak jednak pokazaliśmy w poprzednim artykule, jesteśmy w stanie podejmować słuszne decyzje w kwestii pracy zawodowej, rozrywki i więzi rodzinnych. W tym artykule omówimy, jak może ‛zbliżyć nas do Boga’ odpowiedni stosunek do techniki, zdrowia, pieniędzy i dumy (Jak. 4:8).

TECHNIKA

3. Wyjaśnij na przykładach, jak korzystanie z osiągnięć techniki może wychodzić na dobre lub na złe.

³ Zaawansowane urządzenia elektroniczne są dziś dostępne na całym świecie. Jeśli odpowiednio się z nich korzysta, mogą być użyteczne. W przeciwnym wypadku mogłyby nas odgrodzić od naszego niebiańskiego Ojca. Pomyśl o komputerach. Odegrały one dużą rolę chociażby w zredagowaniu i opublikowaniu tego czasopisma. Takie urządzenia mogą wspaniale służyć do poszerzania wiedzy i komunikowania się, a nieraz nawet zapewniać odprężającą rozrywkę. Można jednak wpaść w obsesję na ich punkcie. Handlowcy sprytnie przekonują klienta, że musi mieć najnowszy produkt. Pewien młody człowiek tak bardzo chciał mieć określony model tabletu, że w tym celu sprzedał w tajemnicy jedną ze swoich nerek. Cóż za krótkowzroczność!

4. Jak pewien chrześcijanin zdołał ograniczyć nadmierne korzystanie z komputera?

⁴ W jeszcze tragiczniejszym położeniu znalazłbyś się wtedy, gdybyś z powodu niewłaściwego lub nadmiernego korzystania z urządzeń technicznych nadwerężył więź z Jehową. Jona, mający niespełna 30 lat, mówi: „Wiem, że Biblia mówi, żeby ‛wykupywać dogodny czas’ na sprawy duchowe. Ale jeśli chodzi o komputery, sam jestem dla siebie najgorszym wrogiem”. Jon często surfował po Internecie do późnej nocy. „Im bardziej byłem zmęczony, tym trudniej było mi się oderwać od czatu albo oglądania filmików, nie zawsze stosownych” — dodaje. Aby ułatwić sobie zerwanie z tym złym zwyczajem, ustawił w komputerze automatyczne wyłączanie na godzinę, o której powinien iść spać (odczytaj Efezjan 5:15, 16).

5, 6. (a) Jakie obowiązki mają rodzice względem dzieci? (b) Jak rodzice mogą zapewnić dzieciom dobre towarzystwo?

⁵ Rodzice, nie musicie kontrolować każdego ruchu dziecka, ale musicie kontrolować, jak korzysta z komputera. Nie pozostawiajcie go na pastwę dostępnych w Internecie niemoralnych materiałów, brutalnych gier, okultyzmu i złego towarzystwa, chcąc, żeby po prostu się czymś zajęło i wam nie przeszkadzało. Mogłoby sobie wtedy pomyśleć: „Skoro mamy i taty to nie obchodzi, widocznie wszystko jest OK”. Jako rodzice, macie obowiązek chronić dzieci — również nastoletnie — przed wszystkim, co mogłoby je oddalić od Jehowy. Nawet zwierzęta chronią swe młode przed niebezpieczeństwem. Wyobraźcie sobie, do czego zdolna byłaby niedźwiedzica, gdyby coś zagroziło jej niedźwiadkom! (Por. Oz. 13:8).

⁶ Pomagajcie dzieciom znaleźć przyjaciół wśród przykładnych chrześcijan w różnym wieku. I pamiętajcie, że muszą one spędzać czas z wami! Dlatego zadbajcie o to, by mieć kiedy wspólnie się śmiać, bawić, pracować oraz przybliżać się do Bogab.

ZDROWIE

7. Dlaczego wszyscy chcemy dbać o zdrowie?

⁷ „Jak się czujesz?” To częste pytanie przypomina nam o smutnej rzeczywistości. Ponieważ nasi prarodzice dopuścili, żeby Szatan oddalił ich od Jehowy, wszyscy chorujemy. Diabeł to wykorzystuje, bo gdy czujemy się źle, trudniej nam służyć Jehowie. A gdy umieramy, już nic nie możemy dla Niego robić (Ps. 115:17). Oczywiste jest więc, że na miarę naszych możliwości chcemy dbać o zdrowiec. Powinniśmy się też interesować samopoczuciem i pomyślnością naszych współwyznawców.

8, 9. (a) Jak możemy unikać skrajności w kwestii zdrowia? (b) Jakie korzyści daje pielęgnowanie radości?

⁸ Ważne jest jednak, byśmy unikali skrajności. Niektórzy z zapałem zachwalają pewne diety, terapie lub produkty — i to z większym, niż głoszą dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Mogą szczerze wierzyć, że niosą innym pomoc. Mimo to niestosowne byłoby reklamowanie produktów i terapii zdrowotnych czy upiększających przed zebraniami w Sali Królestwa bądź po nich albo na zgromadzeniach. Dlaczego?

⁹ W naszym gronie spotykamy się po to, by omawiać sprawy duchowe i pogłębiać radość, która jest rezultatem oddziaływania świętego ducha Bożego (Gal. 5:22). W takich okolicznościach proponowanie produktów lub porad dotyczących zdrowia — czy ktoś o nie prosi, czy nie — może przesłaniać ten duchowy cel i ograbiać z radości (Rzym. 14:17). Każdy powinien sam decydować, jak będzie dbał o zdrowie. Poza tym nie istnieje lek na wszystkie choroby. Nawet najlepsi lekarze starzeją się, chorują i w końcu umierają. A zamartwianie się o zdrowie nie przedłuży życia (Łuk. 12:25). Natomiast „serce radosne działa dobrze niczym lekarstwo” (Prz. 17:22).

10. (a) Jakie cechy są piękne w oczach Jehowy? (b) Jak możemy zapewnić sobie najlepsze zdrowie?

¹⁰ Rzeczą słuszną jest też dbanie o swój wygląd, ale nie należy przesadnie starać się usuwać wszelkich oznak starzenia się. Oznaki te mogą świadczyć o dojrzałości, godności i pięknie wewnętrznym. W Biblii czytamy na przykład, że „siwizna jest koroną piękna, gdy się ją znajduje na drodze prawości” (Prz. 16:31). Właśnie tak patrzy na nas Jehowa, a my powinniśmy podzielać Jego pogląd (odczytaj 1 Piotra 3:3, 4). Czy warto więc poddawać się niepotrzebnym i potencjalnie niebezpiecznym operacjom chirurgicznym lub terapiom jedynie po to, żeby się stać bardziej atrakcyjnym fizycznie? „Radość z Jehowy” jest źródłem prawdziwego piękna, które emanuje z wnętrza, niezależnie od wieku czy stanu zdrowia (Nehem. 8:10). Całkowite zdrowie i młodzieńcze piękno odzyskamy dopiero w nowym świecie (Hioba 33:25; Izaj. 33:24). Do tego czasu okazujmy praktyczną mądrość i wiarę, dzięki czemu pozostaniemy blisko Jehowy, wykorzystując jak najlepiej swoje obecne możliwości (1 Tym. 4:8).

PIENIĄDZE

11. Jak pieniądze mogą się stać sidłem?

¹¹ Pieniądze nie są złe, nie ma też nic złego w prowadzeniu uczciwych interesów (Kazn. 7:12; Łuk. 19:12, 13). Ale „umiłowanie pieniędzy” niewątpliwie oddaliłoby nas od Jehowy (1 Tym. 6:9, 10). „Troska tego systemu”, innymi słowy nadmierne zabieganie o rzeczy niezbędne do życia, może nas ‛zadusić’ pod względem duchowym. Podobny wpływ może mieć na nas „zwodnicza moc bogactwa” — błędny pogląd, iż majętności zapewniają trwałe szczęście i bezpieczeństwo (Mat. 13:22). Jezus wyraźnie zaznaczył, że nikt nie może z powodzeniem służyć jednocześnie Bogu i bogactwu (Mat. 6:24).

12. W jakie pułapki finansowe wpada dziś wielu ludzi i jak można tego uniknąć?

¹² Niewłaściwy stosunek do pieniędzy może prowadzić do niewłaściwego postępowania (Prz. 28:20). Niektórzy chrześcijanie, skuszeni perspektywą szybkiego, łatwego zdobycia pieniędzy, kupowali losy loteryjne lub angażowali się w marketing wielopoziomowy, a nawet wciągali do niego współwyznawców. Inni dali się oszukać ofertom nierealistycznie wysokich zysków z inwestycji. Nie pozwól, by chciwość zrobiła z ciebie bankruta. Kieruj się zdrowym rozsądkiem. Jeśli jakaś propozycja zdaje się zbyt piękna, by mogła być prawdziwa, to zapewne tak właśnie jest.

13. W jaki sposób na pieniądze zapatruje się Jehowa, a w jaki świat?

¹³ Gdy na pierwszym miejscu stawiamy Królestwo oraz prawość Jehowy, On błogosławi naszym rozsądnym staraniom o zaspokojenie niezbędnych potrzeb (Mat. 6:33; Efez. 4:28). Nie chce, byśmy z przepracowania zasypiali podczas zebrań albo siedzieli w Sali Królestwa, myśląc o pieniądzach. Ale niejeden w tym świecie uważa, że musi bez reszty poświęcić się ich zarabianiu, bo tylko wtedy zabezpieczy sobie byt i spokojną starość. Osoby takie często zaszczepiają swe materialistyczne cele dzieciom. Jezus pokazał, że tego rodzaju myślenie jest nierozsądne (odczytaj Łukasza 12:15-21). Czy przypominasz sobie Gechaziego, który sądził, że może folgować chciwości, a zarazem cieszyć się uznaniem Jehowy? (2 Król. 5:20-27).

14, 15. Dlaczego nie powinniśmy szukać zabezpieczenia w systemie finansowym tego świata? Podaj przykład.

¹⁴ Znane są doniesienia o orłach, które utonęły, ponieważ nie wypuściły ze szponów zbyt ciężkiej ryby. Czy coś podobnego może się przydarzyć chrześcijaninowi? Starszy o imieniu Alex opowiada: „Na co dzień jestem bardzo oszczędny. Jeśli wyleję na dłoń za dużo szamponu, to nadmiar wlewam z powrotem do butelki”. Zaangażował się jednak w transakcje giełdowe, mając nadzieję, że wkrótce będzie mógł zrezygnować z pracy i podjąć służbę pionierską. Pochłonęło go analizowanie różnych ofert i raportów rynkowych. Za oszczędności i pieniądze z kredytów kupował akcje, którym analitycy prognozowali szybki wzrost wartości. Niestety, stało się dokładnie na odwrót. „Byłem zdecydowany odzyskać pieniądze” — wspomina. „Sądziłem, że jeśli przytrzymam akcje, kurs znowu podskoczy”.

¹⁵ Mijały miesiące, a Alex nie potrafił myśleć o niczym innym. Miał problemy ze skupianiem się na sprawach duchowych i nie mógł spać. Jednak posiadane przez niego akcje nigdy nie poszły w górę. Stracił oszczędności i musiał sprzedać dom. „Sprawiłem rodzinie ogromny ból” — przyznaje. Ale wyciągnął z tego ważną lekcję. „Teraz wiem, że każdy, kto ufa szatańskiemu systemowi, głęboko się rozczaruje” (Prz. 11:28). Istotnie, pokładanie nadziei w oszczędnościach, inwestycjach lub umiejętności zarabiania pieniędzy w tym świecie równa się pokładaniu nadziei w Szatanie, „bogu tego systemu” (2 Kor. 4:4; 1 Tym. 6:17). Od tamtej pory Alex „ze względu na dobrą nowinę” uprościł swoje życie. Gdybyś go spytał, na pewno by ci powiedział, że teraz on i jego rodzina są szczęśliwsi i że przybliżyli się do Jehowy (odczytaj Marka 10:29, 30).

DUMA

16. Jaka duma jest właściwa, a jaka nie?

¹⁶ Odczuwanie dumy z właściwych powodów może być stosowne. Na przykład zawsze powinniśmy być dumni, że jesteśmy Świadkami Jehowy (Jer. 9:24). Zrównoważona samoocena pomaga nam podejmować dobre decyzje i unikać obniżania norm moralnych. Ale wygórowane mniemanie o sobie — o swoim zdaniu lub pozycji — może oddalić nas od Jehowy (Ps. 138:6; Rzym. 12:3).

17, 18. (a) Podaj biblijne przykłady ludzi pokornych i pysznych. (b) Jak pewien brat nie dopuścił, by duma oddaliła go od Jehowy?

¹⁷ Biblia wspomina zarówno o ludziach dumnych, wręcz pysznych, jak i o pokornych. Król Dawid pokornie zabiegał o kierownictwo Jehowy i cieszył się Jego błogosławieństwem (Ps. 131:1-3). Z kolei nadęci pychą królowie Nebukadneccar i Belszaccar zostali przez Boga upokorzeni (Dan. 4:30-37; 5:22-30). Dzisiaj nasza pokora często jest wystawiana na próbę. Ryan, 32-letni sługa pomocniczy, przeniósł się do nowego zboru. Opowiada: „Spodziewałem się, że wkrótce zostanę zalecony na starszego. Ale minął rok — i nic”. Czy Ryan wpadnie w gniew lub rozgoryczenie, uznawszy, że starsi nie okazali mu należnego szacunku? Czy przestanie chodzić na zebrania i dopuści, żeby duma oddaliła go od Jehowy i Jego ludu? Co ty byś zrobił?

¹⁸ Ryan kontynuuje: „Przeczytałem wszystko, co mogłem znaleźć w naszych publikacjach o przewlekającym się oczekiwaniu” (Prz. 13:12). „Stopniowo dotarło do mnie, że potrzebuję cierpliwości i pokory. Musiałem poddać się szkoleniu od Jehowy”. Ryan przestał skupiać się na sobie, a zaczął się interesować innymi — w zborze i w służbie. Wkrótce prowadził kilka dobrze rokujących studiów biblijnych. Wspomina: „Gdy półtora roku później zostałem zamianowany starszym, było to dla mnie zaskoczeniem. Zdążyłem już przestać o tym myśleć, bo tak cieszyła mnie służba” (odczytaj Psalm 37:3, 4).

TRZYMAJ SIĘ BLISKO JEHOWY!

19, 20. (a) Co musimy robić, aby żadne elementy naszego życia nie oddaliły nas od Jehowy? (b) Kogo możemy naśladować?

¹⁹ Wszystko, co omówiliśmy w tym i poprzednim artykule, to naturalne elementy życia. Jesteśmy dumni, że służymy Jehowie. Do Jego najwspanialszych darów należy szczęśliwa rodzina i dobre zdrowie. Rozumiemy, że praca zawodowa i pieniądze służą zaspokajaniu naszych potrzeb. Wiemy też, że rozrywka może dawać odprężenie, a technika — być użyteczna. Ale zabieganie o te rzeczy w nieodpowiednim czasie, w nadmiernym stopniu bądź w sposób, który koliduje z wielbieniem Boga, może nas od Niego oddalić.

²⁰ Szatan oczywiście bardzo by tego pragnął. Ale jesteś w stanie ustrzec siebie i swą rodzinę przed takim nieszczęściem! (Prz. 22:3). Przybliżaj się do Jehowy i stale trzymaj blisko Niego. W Biblii możesz znaleźć wiele pomocnych przykładów. Henoch i Noe ‛chodzili z prawdziwym Bogiem’ (Rodz. 5:22; 6:9). Mojżesz „pozostał (...) niezłomny, jak gdyby widział Niewidzialnego” (Hebr. 11:27). Jezus zawsze robił to, co się podobało Bogu, i dzięki temu stale cieszył się Jego wsparciem (Jana 8:29). Naśladuj takie postacie. ‛Zawsze się raduj. Nieustannie się módl. W związku ze wszystkim składaj podziękowania’ (1 Tes. 5:16-18). I nie pozwól, by cokolwiek oddaliło cię od Jehowy!