Czy myślisz tak jak Rogelio? Które z poniższych twierdzeń wydaje ci się najbardziej rozsądne?

• Szatan nie istnieje; to tylko symbol zła.

• Szatan istnieje, ale nie ma większego wpływu na ludzi.

• Szatan jest potężną istotą duchową, która wywiera na ludzi ogromny wpływ.

Każda z tych opinii może mieć nawet miliony zwolenników. Czy to ważne, która jest prawdziwa? Pomyśl: Jeżeli Szatana nie ma, to osoby wierzące w jego istnienie są w błędzie. Jeśli Szatan istnieje, ale nie wywiera na nas wpływu, to wielu boi się go bez powodu. Jeśli jednak jest zwodniczym manipulantem, to stanowi większe zagrożenie, niż mogłoby się wydawać.

Kim lub czym jest więc Szatan — symbolem zła czy duchową osobą? Czy może być dla ciebie niebezpieczny? Jak się przed nim chronić? Zobaczmy, jak na te pytania odpowiada Pismo Święte.

Łatwo można wyjść z założenia, że Szatan, o którym mowa w Biblii, to jedynie symbol wszelkiego zła. Ale czy Biblia naprawdę tego uczy? Gdyby tak było, to dlaczego opisano w niej, jak Szatan rozmawiał z Jezusem Chrystusem, a nawet z samym Bogiem Wszechmocnym? Przyjrzyjmy się dwom takim sytuacjom.

SZATAN ROZMAWIA Z JEZUSEM

Gdy Jezus rozpoczął swoją służbę, Diabeł próbował go zwieść, podsuwając mu trzy pokusy. Najpierw starał się go nakłonić, żeby samolubnie użył otrzymanej od Boga mocy do zaspokojenia głodu. Potem namawiał Jezusa, by lekkomyślnie naraził swoje życie na niebezpieczeństwo i ściągnął na siebie powszechną uwagę. Na koniec zaoferował mu władzę nad wszystkimi królestwami świata w zamian za jeden akt uwielbienia. Jezus odparł wszystkie te podstępne ataki, za każdym razem cytując natchnione Pisma (Mateusza 4:1-11; Łukasza 4:1-13).

Z kim Jezus rozmawiał? Ze złem tkwiącym w nim samym? Według Biblii Syn Boży był „wypróbowany pod każdym względem tak jak my, ale bez grzechu” (Hebrajczyków 4:15). Czytamy w niej też: „On grzechu nie popełnił ani w jego ustach nie znaleziono nic zwodniczego” (1 Piotra 2:22). Jezus pozostał doskonały, niezłomnie lojalny wobec Boga. Nigdy nie pozwolił, by rozwinęła się w nim jakakolwiek zła cecha. Widać więc wyraźnie, że nie rozmawiał z tkwiącym w nim złem, ale z rzeczywistą osobą.

W relacji tej znajdujemy też inne dowody, że Szatan jest kimś realnym.

• Jak pamiętamy, Diabeł zaproponował Jezusowi władzę nad światem w zamian za złożenie mu hołdu (Mateusza 4:8, 9). Gdyby nie był realną osobą, propozycja ta nie miałaby sensu. Ponadto Jezus nie zakwestionował tego, że Szatan posiada tak ogromną władzę.

• Po tym, jak Jezus odrzucił pokusy, Diabeł „odstąpił od niego aż do innego dogodnego czasu” (Łukasza 4:13). Czy wzmianka ta bardziej pasuje do poglądu, że Szatan jest uosobieniem zła, czy raczej że jest nieustępliwym, bezwzględnym zwodzicielem?

• Zauważmy, że do Jezusa ‛przyszli aniołowie i zaczęli mu usługiwać’ (Mateusza 4:11). Bez wątpienia były to istoty duchowe, które go pokrzepiły i zapewniły mu praktyczną pomoc. Dlaczego więc mielibyśmy uznać, że w odróżnieniu od nich Szatan nie jest rzeczywistym bytem duchowym?

SZATAN ROZMAWIA Z BOGIEM

Druga sytuacja dotyczy dwóch rozmów między Diabłem a Bogiem na temat prawego człowieka imieniem Hiob. W obu wypadkach Bóg wyrażał się o nim z uznaniem. Natomiast Szatan utrzymywał, że służy on Bogu wyłącznie z samolubnych powodów. Insynuował, że Jehowaa kupił sobie jego lojalność. W gruncie rzeczy twierdził, iż zna Hioba lepiej niż sam Bóg. Jehowa pozwolił Szatanowi pozbawić Hioba majątku, dzieci, a potem też zdrowia. Z czasem stało się jasne, że Szatan jest kłamcą, a Jehowa miał rację co do swego sługi. Hiob zachował niezłomną postawę, za co spotkała go nagroda (Hioba 1:6-12; 2:1-7).

Czy Jehowa prowadził rozmowę z jakąś mroczną stroną swej osobowości? W Słowie Bożym czytamy: „Co się tyczy prawdziwego Boga, droga jego jest doskonała” (2 Samuela 22:31). Powiedziano w nim też: „Święty, święty, święty jest Jehowa Bóg, Wszechmocny” (Objawienie 4:8). „Święty” to inaczej czysty, nieskalany, oddzielony od grzechu. Jehowa jest doskonały i bez skazy. Po prostu nie może mieć żadnej złej cechy.

Niektórzy jednak twierdzą, że sam Hiob nie był rzeczywistą postacią, więc cała ta rozmowa to alegoria. Ale czy taki argument ma sens? Inne fragmenty biblijne poświadczają, że Hiob istniał naprawdę. W Liście Jakuba 5:7-11 Hioba postawiono za przykład, który miał zachęcać chrześcijan do wytrwałości w trudnych chwilach i przypominać im, że Jehowa nagradza taką postawę. Jaką siłę wyrazu miałby ten przykład, gdyby i postać Hioba, i ataki Szatana były jedynie fikcją? Co więcej, w Księdze Ezechiela 14:14, 20 Hiob został wymieniony jako jeden z trzech prawych mężczyzn obok Noego i Daniela. Podobnie jak oni, był rzeczywistą osobą i wyróżniał się głęboką wiarą. A skoro istniał naprawdę, to czy tak samo nie było z jego prześladowcą?

Niewątpliwie więc Biblia przedstawia Szatana jako realną istotę duchową. Możesz jednak zadawać sobie pytanie: „Czy w dzisiejszym świecie stanowi on jakieś zagrożenie dla mnie i mojej rodziny?”.

NASZE CZASY

Wyobraź sobie, że w twoim mieście nagle pojawia się spora grupa przestępców. Oczywiście w okolicy robi się niebezpiecznie, a poziom moralny się obniża. A teraz pomyśl: Co działoby się na ziemi, gdyby nagle pojawił się na niej Szatan razem z demonami — rzeczywistymi istotami duchowymi, które również zbuntowały się przeciw Bogu? Czego należałoby się spodziewać? Zastanów się nad tym, co słyszysz w wiadomościach lokalnych i ze świata:

• Czy zauważasz wzrost bezsensownej przemocy, choć na całym świecie podejmuje się starania, by ją powstrzymać?

• Czy zwróciłeś uwagę, że coraz większą popularność zyskuje rozrywka przesiąknięta spirytyzmem, mimo iż wielu rodziców obawia się jej szkodliwego wpływu na dzieci?

• Czy dostrzegasz postępującą degradację środowiska pomimo szczerych wysiłków, żeby je chronić?

• Czy nie wydaje ci się, że ze społeczeństwem dzieje się coś naprawdę złego — że jakaś siła popycha ludzkość ku katastrofie?

Biblia tak wyjaśnia, kto odpowiada za dzisiejsze problemy: „Zrzucony więc został wielki smok, pradawny wąż, zwany Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię; zrzucony został na ziemię, a z nim zostali zrzuceni jego aniołowie. (...) Biada ziemi i morzu, ponieważ zstąpił do was Diabeł, pałając wielkim gniewem, bo wie, że mało ma czasu” (Objawienie 12:9, 12). Wiele osób po rozważeniu dowodów doszło do wniosku, że Szatan jest niebezpieczną istotą duchową, która wywiera silny wpływ na to, co się dzieje na świecie.

Może chciałbyś wiedzieć, jak się przed nim chronić. To bardzo ważna kwestia. W następnym artykule znajdziesz kilka praktycznych wskazówek.

Podobnie jak tlenek węgla, Szatan jest niewidzialny, trudno go rozpoznać i stanowi dla nas śmiertelne zagrożenie. Ale Bóg nie pozostawił nas bez pomocy. Nie musisz bać się Szatana, jeśli tylko korzystasz ze środków, które udostępnia nam Jehowa:

Wolna wola. W Liście Jakuba 4:7 czytamy: „Przeciwstawcie się Diabłu, a ucieknie od was”. Chociaż Szatan jest potężny, nie może cię zmusić do zrobienia czegoś wbrew twojej woli. Masz swobodę wyboru. Zgodnie z Listem 1 Piotra 5:9 powinniśmy dawać odpór Diabłu, będąc „stali w wierze”. Pamiętaj — po tym, jak Jezus stanowczo odrzucił trzy pokusy, Szatan go zostawił (Mateusza 4:11). Ty również możesz postanowić, że nie ulegniesz jego machinacjom.

Przyjaźń z Bogiem. List Jakuba 4:8 zachęca: „Zbliżcie się do Boga”. Jehowa osobiście cię zaprasza, żebyś nawiązał z Nim bliską przyjaźń. Jak możesz to zrobić? Najlepiej zacząć od nabywania o Nim wiedzy z Biblii (Jana 17:3). To, czego się dowiesz o Jehowie, wzbudzi w tobie miłość do Niego, która z kolei skłoni cię do spełniania Jego woli (1 Jana 5:3). A jak niebiański Ojciec zareaguje na twoje starania, by się do Niego przybliżyć? Jakub pisze dalej: „On zbliży się do was”.

Obietnica ochrony. W Księdze Przysłów 18:10 czytamy: „Imię Jehowy jest potężną wieżą. Wbiega do niej prawy i doznaje ochrony”. Oczywiście nie oznacza to, że imię Boga działa jak jakieś zaklęcie. Chodzi raczej o to, że ci, którzy naprawdę otaczają je czcią, mogą w każdej chwili zwrócić się do Jehowy z prośbą o ochronę.

Praktyczny przykład. Dzieje Apostolskie 19:19 zawierają pewną pouczającą wskazówkę. Na temat nowo nawróconych chrześcijan w Efezie powiedziano tam: „Niemało tych, którzy uprawiali sztuki magiczne, poznosiło swe księgi i spaliło je wobec wszystkich. I zliczywszy ich ceny, stwierdzili, że były warte pięćdziesiąt tysięcy sztuk srebra”a. Chrześcijanie ci zniszczyli wszystkie przedmioty związane z okultyzmem, nie zważając na ich wartość. Przykład ten uczy nas czegoś ważnego. Dzisiejszy świat jest przesiąknięty okultyzmem. Nawet pozornie nieszkodliwe przedmioty i praktyki okultystyczne mogą narażać na wpływ demonów. Koniecznie trzeba usunąć takie rzeczy ze swojego życia — bez względu na koszty (Powtórzonego Prawa 18:10-12).

Rogelio, cytowany na początku tej serii artykułów, nie wierzył w istnienie Diabła przez 50 lat swojego życia. Potem jednak zmienił pogląd. Dlaczego? „Po raz pierwszy w życiu wpadła mi w ręce Biblia” — wspomina. „Wiedza z Pisma Świętego przekonała mnie, że Diabeł istnieje. Teraz ta sama wiedza chroni mnie przed jego wpływem”.

Czy chciałbyś doczekać dnia, gdy Szatana już nie będzie? Jest to możliwe. Pismo Święte zapowiada, że w przyszłości Diabeł, który zwodzi tak wielu ludzi, zostanie „wrzucony do jeziora ognia i siarki” (Objawienie 20:10). Rzecz jasna literalny ogień i siarka nie mogą zaszkodzić niewidzialnej istocie duchowej. Najwyraźniej więc jezioro ognia symbolizuje wieczną zagładę. Szatan przestanie istnieć na zawsze. Dla ludzi miłujących Boga będzie to niezwykle radosna chwila!

Zanim to nastąpi, nabywaj jak najwięcej wiedzy o Jehowie i Jego zasadachb. Pomyśl tylko — będziesz mógł żyć w czasach, gdy wreszcie prawdziwe okażą się słowa: „Szatan nie istnieje”!