Czy potrzebna jest nam Biblia?

„NIE można sprawiedliwie rządzić światem bez Boga i Biblii”. Słowa te wypowiedział Jerzy Waszyngton, pierwszy prezydent Stanów Zjednoczonych. Czy się z nim zgadzasz? Spójrz trzeźwo na sytuację w otaczającym nas świecie.

Inflacja: Od wybuchu drugiej wojny światowej siła nabywcza pieniądza w wielu krajach znacznie osłabła, co chyba i ty, czytelniku, odczułeś na własnej skórze. Jak podano w czasopiśmie U.S. News and World Report, „od roku 1939 inflacja dolara pociągnęła za sobą zwyżki cen o jakieś 579%”.

Wojny: Dwie wojny światowe, które stoczono w bieżącym stuleciu, kosztowały życie dziesiątki milionów ludzi — zarówno wojskowych, jak też osób cywilnych. W okresie od roku 1945 do 1978 w około stu pięćdziesięciu innych wojnach i konfliktach zbrojnych również zginęło dwadzieścia pięć milionów żołnierzy. Obecnie narody wydają na cele militarne ponad 500 miliardów dolarów rocznie, czyli około miliona dolarów w ciągu minuty!

Rozwody: W Japonii co cztery minuty dochodzi do kolejnego rozwodu. W Stanach Zjednoczonych kończy się w ten sposób co drugie małżeństwo. W Związku Radzieckim rozpada się 30 małżeństw na każde 100. Powyższe przykłady są wyrazem tendencji wyraźnie zarysowującej się na całym świecie.

Przestępczość: Niemal we wszystkich krajach szybko rośnie liczba przestępstw popełnianych z użyciem przemocy. Na przykład w Stanach Zjednoczonych dochodzi do takiego zdarzenia co 24 sekundy. Morderstwo powtarza się tam co 23 minuty, gwałt co 9 minut, a rabunek co 58 sekund. Ponadto powstaje wrażenie, że przestępstwa się opłacają, ponieważ wykrywa się i aresztuje tylko 19 procent sprawców.

Niedobór żywności: Chociaż w ostatnich 30 latach stale rosła światowa produkcja żywności, więcej osób niż dawniej cierpi obecnie głód. Około pięciuset milionów ludzi — czyli co dziewiąty mieszkaniec ziemi — to ofiary poważnego niedożywienia; problem ten daje o sobie znać nawet w krajach rozwiniętych.

Wszystkie te kłopoty wyłaniają się i piętrzą pomimo znacznych wysiłków ze strony ekonomistów, polityków, doradców małżeńskich, psychiatrów i wielu innych ekspertów. Czyż nie jest rzeczą oczywistą, że poszczególne jednostki oraz świat jako całość potrzebują rad z lepszego źródła niż człowiek?

Pismo Święte podaje, że zawiera takie pouczenia. „Duch Jehowy mówił przeze mnie”, oświadczył pisarz biblijny imieniem Dawid (2 Sam. 23:2).a Starożytni prorocy „mówili od Boga, będąc uniesieni duchem świętym”, dodał apostoł Piotr (2 Piotra 1:20, 21).

Można oczywiście uważać, iż zawarte w jakiejś książce twierdzenie, jakoby pochodziła od Boga, nie musi oznaczać, że tak jest naprawdę. Warto się więc zastanowić, czy istnieją na to dowody, jakieś przekonywające dowody Boskiego autorstwa Biblii.

Czy Biblia rzeczywiście pochodzi od Boga?

JEDNO jest pewne: Książka, którą by można uznać za pochodzącą od Boga, musi być pod każdym względem dokładna i zgodna z prawdą. Osoby oraz miejsca, o których wspomina, powinny były naprawdę istnieć. Czy zgadzasz się z takim postawieniem sprawy? A czy Biblia spełnia to wymaganie?

Rozpatrzmy chociaż jeden przykład. Ewangelie podają, że w okresie ziemskiej służby publicznej Jezusa Chrystusa zarządzał Judeą niejaki Poncjusz Piłat (Łuk. 3:1, 2). Ale czy ktoś taki w ogóle żył, a jeśli tak, to czy istotnie sprawował rządy w Judei?

Przez długi czas niczym nie można było tego potwierdzić. Dopiero w 1961 roku dokonano w Cezarei godnego uwagi odkrycia. Znaleziono napis wyryty w kamieniu, który pierwotnie wmurowany był w ścianę świątyni wzniesionej ku czci cesarza Tyberiusza. Inskrypcja ta, sporządzona w języku łacińskim, brzmiała: „Poncjusz Piłat, prefekt Judei, oddaje ludności Cezarei świątynię na cześć Tyberiusza”. Stanowiło to nie lada dowód historycznej ścisłości danych występujących w Biblii! A istnieje wiele, wiele innych potwierdzeń faktu, że pod względem historycznym i geograficznym jest ona dokładna, czyli godna zaufania.

„Zaraz, zaraz”, wtrącisz być może. „Nawet jeśli jakaś książka jest dokładna, nie oznacza to jeszcze, że pochodzi od Boga!” I słusznie. Sama dokładność Biblii jeszcze nie świadczy o jej spisaniu w natchnieniu od Boga. Jednakże Pismo Święte zawiera dowody, z których wynika, że jest czymś więcej niż księgą ścisłą pod względem historycznym. Wielu szczerych badaczy Biblii przekonało się, iż rzeczywiście pochodzi ona od Boga. Nic nie stoi na przeszkodzie, abyś i ty sprawdził, co ich skłoniło do takiego wniosku. Zbadajmy zatem pięć odrębnych ciągów świadectw przemawiających na jej korzyść.

WEWNĘTRZNA HARMONIA

Wyobraź sobie, że 40 osób poproszono o napisanie poszczególnych fragmentów jakiejś książki. Pochodzą z różnych środowisk. Niektórzy otrzymali staranne wykształcenie, podczas gdy inni są skromnymi rolnikami lub pasterzami. Co więcej, nie wszyscy znają się między sobą. W rzeczywistości większość z nich żyła w różnych czasach i w różnych miejscach. Jak sądzisz: czy można się spodziewać, by ich prace ze sobą harmonizowały, i to nawet w drobnych szczegółach? Powiadasz, że to niemożliwe? A właśnie tak napisano Biblię.

Rozpatrzmy jeden przykład jej wewnętrznej zgodności, mianowicie sposób, w jaki pisarze biblijni przedstawiają Boga. Możesz się sam przekonać, że różne fragmenty Pisma Świętego jednakowo kreślą obraz osoby i osobowości Jehowy Boga. Nie ma On początku ani końca, jest ponadczasowy, wieczny (Ps. 90:2; Hab. 1:12; Obj. 10:6; 15:3). Pozostaje niewidzialny dla ludzkich oczu (Wyjścia 33:20; Jana 1:18; 1 Tym. 1:17). Słudzy Boży, którzy otrzymali wizje Jego obecności, opisują wielkie dostojeństwo, majestat, a także spokój, porządek i piękno (Wyjścia 24:9-11; Ezech. 1:26-28; Obj. 4:1-3). W całej Biblii wiele razy jest mowa o podstawowych przymiotach Bożych, którymi niezmiennie są: miłość, mądrość, sprawiedliwość i moc.

Chociaż więc Księgę tę spisywało wiele osób, jej wewnętrzna zgodność wskazuje, iż pochodzi z wyższego, nadludzkiego źródła.

ZGODNOŚĆ Z FAKTAMI NAUKOWYMI

Zastanówmy się teraz nad paroma wypowiedziami biblijnymi, nawiązującymi do dziedzin interesujących naukowców. Dlaczego mają one istotne znaczenie? Z kilku powodów: 1) harmonizują z faktami stwierdzonymi przez naukę; 2) świadczą o posiadaniu wiadomości przewyższających poziom wiedzy ogólnie dostępnej ludziom w czasach spisywania Biblii; 3) są całkowicie wolne od błędnych poglądów, jakie wówczas się utrzymywały.

Może już słyszałeś, że Pismo Święte zaznacza, iż nasza ziemia jest okrągła, a przy tym ‛zawieszona nad nicością’ (Hioba 26:7, Nowy Przekład; Izaj. 40:22). Cóż w tym nadzwyczajnego? — mógłby ktoś zapytać. Przypomnij więc sobie, że te wzmianki zgadzają się z dowiedzionymi faktami naukowymi, natomiast stanowią przeciwieństwo starożytnych mitów o kształcie ziemi i sposobie jej podparcia. Przecież zaledwie parę wieków temu większość ludzi, nawet parających się nauką, wciąż jeszcze wierzyła, iż ziemia jest płaska! Rzecz to zatem naprawdę niezwykła, że pisarze Biblii znali prawdę o naszej planecie tysiące lat wcześniej, i to bez nowoczesnych przyrządów naukowych!

A oto następny przykład. W czasach, kiedy żył Mojżesz, panował w Egipcie zwyczaj stosowania odchodów ludzkich lub zwierzęcych jako środka leczniczego na niektóre dolegliwości. Co więcej, Mojżesz wychowywał się właśnie w tym kraju i został wprowadzony „we wszelką mądrość Egipcjan” (Dzieje 7:22, NP). Niemniej jego wypowiedzi zanotowane w Księdze Powtórzonego Prawa 23:13, 14 (NP) są całkowicie wolne od błędnych i szczerze mówiąc szkodliwych przekonań ówczesnej medycyny. Z wersetów tych wynika, iż w starożytnym Izraelu ludzkie odchody miały być uważane za nieczyste i zakopywane z dala od zamieszkiwanych terenów oraz zbiorników wodnych. Jak wiadomo, odpowiada to wymaganiom dzisiejszej wiedzy medycznej.

Czy te przykłady nie są następnym dowodem na to, że informacje zanotowane przez pisarzy Biblii musiały być zaczerpnięte z ponadludzkiego źródła?

RZETELNOŚĆ

Kolejnym czynnikiem, który potwierdza Boskie pochodzenie Biblii, jest szczerość jej pisarzy. Dlaczego? Przede wszystkim przyznawanie się do swoich błędów, a zwłaszcza robienie tego na piśmie, jest sprzeczne z upadłą naturą ludzką. Biblia wyraźnie różni się pod tym względem od innych ksiąg starożytnych. Ale szczerość jej pisarzy przekonuje nas też o ich rzetelnej postawie w ogólności. Byłoby wręcz nieprawdopodobne, żeby otwarcie pisali o swoich słabościach, a potem wypaczali inne informacje, nieprawdaż? Gdyby już zamierzali coś sfałszować, to czy nie wiadomości, które stawiały ich w złym świetle? Zatem prawdomówność tych ludzi dodaje wagi ich twierdzeniu, iż pisali pod kierownictwem Bożym (2 Tym. 3:16).

Przykładem takiej szczerości jest choćby postawa Mojżesza. Chociaż był wodzem narodu izraelskiego, pośrednikiem przy zawieraniu Przymierza Prawa, prorokiem i sędzią, nie wprowadził Izraela do Ziemi Obiecanej. Dlaczego? Księga Liczb 20:1-13 donosi, że popełnił poważny błąd. Przeczytaj sobie, jak ‛sprzeniewierzył się’ i „wypowiedział nierozważne słowa ustami swymi”, zapomniawszy o wywyższeniu imienia Bożego. A kto spisał to sprawozdanie? Sam Mojżesz, który rzetelnie utrwalił na piśmie własne niedociągnięcia! (Powt. Pr. [5 Mojż.] 32:50-52, NP; Ps. 106:32, 33, NP).

Zastanów się też nad potknięciami apostołów Jezusa Chrystusa. Niekiedy trudno im było coś zrozumieć (Mat. 16:5-12), wykazywali też brak wiary (Mat. 17:18-20) i zdradzali skłonność do wywyższania się (Mat. 18:1-6; 20:20-28). Nawet opuścili Jezusa tej nocy, której go aresztowano! (Mat. 26:56). A czy zauważyłeś, że te wszystkie uchybienia spisał Mateusz, jeden z dwunastu apostołów?

Zgodzisz się chyba z tym, iż rzetelność pisarzy biblijnych stanowi jeszcze jeden dowód tego, że jest ona czymś więcej niż zwykłą książką ziemskiego autora — że najwyraźniej zawiera ‛nie słowo ludzkie, ale słowo od Boga’? (1 Tes. 2:13).

PRZETRWANIE

Samo już przetrwanie Pisma Świętego świadczy o tym, że faktycznie pochodzi ono od Boga. Zastanów się nad następującymi dwoma argumentami:

1) Ponieważ Biblię spisywano pierwotnie na nietrwałym materiale, przez całe stulecia trzeba było sporządzać odręczne kopie, aby zachowała się dla przyszłych pokoleń. Dlaczego ta sprawa zasługuje na uwagę? Nie tylko z powodu niebezpieczeństwa popełnienia zwykłej omyłki, lecz także ze względu na rozmyślne próby sfałszowania tekstu. Niemniej jednak treść Pisma Świętego przechowała się do naszych czasów z zadziwiającą dokładnością, co potwierdzają odkrycia starożytnych manuskryptów biblijnych.a

2) Przetrwanie Biblii jeszcze bardziej zdumiewa, gdy się weźmie pod uwagę, że była ona celem zajadłych ataków. W pewnych okresach czytanie jej bywało zabronione przez papieża lub sobór — nawet pod karą wyklęcia. Wielu zwolenników prawdy biblijnej spłonęło na stosie. Ale samo Pismo Święte wyszło z tych wszystkich prześladowań zwycięsko i stało się bestsellerem na skalę światową.

Żadna inna książka w dziejach nie przetrwała w niezmienionym stanie wielokrotnego przepisywania przez niedoskonałych ludzi ani setek lat zaciekłego zwalczania przez swoich wrogów. Czyż nie jest to przekonywający dowód, że Biblia zawiera „słowo mówione przez Jehowę”, które „trwa na zawsze”? (1 Piotra 1:24, 25).

PROROCTWA

Za najsilniejszy argument przemawiający za tym, że Autorem tej Księgi jest Bóg, trzeba uznać spełnianie się licznych zawartych w niej proroctw. Jakiż człowiek potrafi bezbłędnie, ze ścisłą dokładnością przepowiedzieć z góry przyszłość na setki, a nawet tysiące lat? Ludziom trudno przewidzieć pogodę na więcej niż parę godzin naprzód!

Ale skąd można wiedzieć, że proroctwa biblijne zostały rzeczywiście spisane przed ich spełnieniem? Jeżeli chcesz się co do tego upewnić, zajrzyj do Księgi Izajasza 13:19, 20 (NP) i odczytaj proroctwo o zagładzie starożytnego Babilonu. Zwróć uwagę na okoliczność, że Izajasz przepowiedział nie tylko jego spustoszenie. Oświadczył ponadto: „Nigdy już nie będzie zamieszkany”. Babilon do dziś jest miejscem bezludnym. Jak więc Izajasz mógł spisać to proroctwo po jego spełnieniu?

Co więcej, chociaż w 539 roku p.n.e. Babilon został podbity przez Medów i Persów, nie było to całkowitym spełnieniem zapowiedzi Izajasza. W rzeczywistości owo miasto było zamieszkane jeszcze w pierwszym wieku naszej ery (1 Piotra 5:13). Prawdopodobnie dopiero w czwartym stuleciu zupełnie opustoszało, przez co ostatecznie ziściły się słowa proroka. Nie ulega wątpliwości, że Izajasz spisał je wcześniej, ponieważ nawet Zwoje znad Morza Martwego (manuskrypty biblijne odkryte w roku 1947) zawierają kopię jego księgi pochodzącą z pierwszego bądź drugiego wieku p.n.e.

Pismo Święte zawiera również wiele innych dalekosiężnych proroctw, które się sprawdziły. Studiując je stwierdzamy też, że część z nich spełnia się za naszych dni. (Spójrz na punkty wyodrębnione powyżej w ramce). Czy są więc podstawy, aby wątpić, iż pisarze biblijni przemawiali z polecenia Bożego?

Jaki wniosek nasuwa ci zapoznanie się z powyższymi dowodami? Czy Biblia nie zasługuje przynajmniej na to, żebyś ją zbadał? Istnieje po temu ważny powód. Jak zaznaczono w poprzednim artykule, nigdy dotąd w dziejach ludzkich nie zachodziła pilniejsza potrzeba rozsądnego pokierowania naszymi sprawami. Pismo Święte wyłuszcza zasady, które — jeśli będziesz podług nich postępował — pomogą ci w wybrnięciu z kłopotów finansowych, w utrzymywaniu dobrych stosunków z bliźnimi i w kształtowaniu szczęśliwego życia rodzinnego. A co z ogólnoświatowymi problemami, których ludzkość nie potrafi rozwiązać? Biblia zapowiada, że Królestwo Boże pod władzą Chrystusa wkrótce upora się z nimi raz na zawsze.

Czy chciałbyś dowiedzieć się o tym czegoś więcej? Skoro tak, to spróbuj skontaktować się ze Świadkami Jehowy zamieszkałymi w twojej okolicy. Możesz na tym tylko skorzystać.

[Przypis]

[Ramka na stronie 5]

Proroctwa biblijne, które spełniły się na naszych oczach

1. Wojny światowe (Obj. 6:3, 4)

2. Dotkliwe braki żywności i rosnące jej ceny (Obj. 6:5, 6; Mat. 24:7)

3. Nasilająca się fala rozprzężenia i przestępczości (Mat. 24:12; 2 Tym. 3:1-5)

4. Wzrost liczby trzęsień ziemi (Łuk. 21:11)

5. Rujnowanie ziemi, na przykład przez niszczenie naturalnego środowiska (Obj. 11:18)

6. Ogólnoświatowe dzieło głoszenia dobrej nowiny o Królestwie Bożym, przeprowadzane przez Świadków Jehowy (Mat. 24:14)

[Ilustracja na stronie 3]

Ludzie, którzy stąpali po księżycu lub okrążali ziemię, mogą zaświadczyć o zgodności Biblii z faktami potwierdzonymi przez naukę

[Ilustracja na stronie 4]

Jakie znaczenie ma fakt, że Mojżesz napisał o swym fatalnym błędzie?

Miłość — „doskonała więź jedności”

„A prócz tego wszystkiego przyodziejcie się miłością, bo to jest doskonała więź jedności” (Kol. 3:14).

1. Dlaczego nakaz z Listu do Kolosan 3:14 stanowi dziś istne wyzwanie?

POŚRÓD świata pełnego niezgody i nienawiści nakaz podany w spisanym Słowie Bożym, w Liście do Kolosan 3:14, jest dziś prawdziwym wyzwaniem rzuconym Świadkom Jehowy. Zdawałoby się, iż jest w tych warunkach wprost niewykonalny, bo oto, jak brzmi jego treść: „Prócz tego wszystkiego przyodziejcie się miłością, bo to jest doskonała więź jedności”. I równie trudno uwierzyć, że prawdziwi chrześcijanie spełniają to natchnione polecenie, oczywiście ku chwale Bożej.

2. Co zdaje się zespalać odłamy nominalnego chrześcijaństwa? Czego składnikiem staje się ono w ten sposób?

² Doskonałej więzi jedności, jaką jest miłość, z pewnością nie ma w nominalnym chrześcijaństwie, które się składa z setek skłóconych sekt i organizacji o rozbieżnych dążeniach, wierzeniach oraz praktykach religijnych. Można przy tym odnieść wrażenie, że wszystkie te wyznania łączy tylko wspólna nienawiść do ochrzczonych, oddanych sług Jehowy i występowanie przeciw chrześcijańskiemu zborowi Jego dzisiejszych świadków (Izaj. 43:10, 12). Manifestując te wrogie uczucia, organizacje religijne chrześcijaństwa same siebie czynią nieodłączną częścią składową świata, którego panem jest „bóg świata tego”, Szatan Diabeł (2 Kor. 4:4, Nowy Przekład). Właśnie taki bieg rzeczy przepowiedział Założyciel chrystianizmu. W ostatnim przemówieniu do swoich wiernych apostołów, wygłoszonym po odejściu zdrajcy Judasza Iskariota, Jezus rzekł: „Oto, co wam przykazuję: macie nawzajem się miłować. Jeżeli świat was nienawidzi, wiedzcie, że mnie znienawidził wcześniej niż was. Gdybyście byli cząstką świata, świat lubiłby, co swoje. Ponieważ jednak nie jesteście cząstką świata, ale ja was ze świata wybrałem, więc świat was nienawidzi” (Jana 15:17-19).

3. Jakie rodzi się pytanie co do przedmiotu nienawiści świata?

³ W świetle tej wypowiedzi Jezusa rodzi się pytanie: Której z istniejących dziś grup religijnych cały świat, nie wyłączając nominalnego chrześcijaństwa, nienawidzi i się jej przeciwstawia? Znalezienie na to bezbłędnej odpowiedzi