trzy godziny odpowiadałam na pytania. Od tego czasu odwiedzam tę panią przeciętnie trzy razy w miesiącu i za każdym razem spotykam tam od 5 do 15 osób”.

W ciągu pół roku nasza siostra rozpowszechniła tej grupie 313 czasopism, 171 broszur i 272 książki. Teraz mówi: „Gorąco zachęcam te osoby, żeby skorzystały z programu studiów biblijnych w swoich domach”. Ciekawe, co z tego jeszcze wyniknie.

W Austrii w ostatnim roku służbowym dokładano starań, aby dotrzeć do ludzi głuchoniemych. Pewien głuchoniemy mieszkaniec tego kraju znalazł egzemplarz Strażnicy w poczekalni dworcowej. Z ciekawości podniósł czasopismo i zaczął je czytać. Zaintrygowało go słowo „Jehowa”. ‛To pewnie imię któregoś z apostołów Jezusa’ — pomyślał i czytał dalej. Jeden artykuł poruszył jego serce, a ponieważ zawsze pragnął uczyć ludzi o Bogu, wybrał się do biura oddziału w Wiedniu. Otrzymał tam adres miejsca zebrań zborowych dla głuchoniemych. Jeszcze w tym samym tygodniu był na pierwszym zebraniu, chociaż musiał przejechać ponad 100 kilometrów w jedną stronę. Jego gorliwość już zaowocowała, bo inne głuchonieme małżeństwo zaczęło studiować Biblię i regularnie przychodzić na zebrania.

Na wyspie Reunion nasz brat spotkał młodego muzyka, który już miał kilka publikacji biblijnych. Muzyk należał do 5-osobowej grupy rockowej, która produkowała i sprzedawała marihuanę. Mimo to brat zaprosił go na zgromadzenie okręgowe w 1986 roku. W pierwszym dniu przyszło trzech członków zespołu, a w ostatnim dniu przyszła cała piątka. Rozpoczęto z nimi wszystkimi studium biblijne. Czterech członków zespołu należało do tej samej rodziny i pomimo sprzeciwu krewnych zniszczyli plantację marihuany. Następnie oddali na potrzeby zboru mikrofon, którego używali na koncertach rockowych. W ciągu trzech miesięcy tak dalece zmienili swoje życie, że mogli zostać głosicielami.

W pewnym kraju afrykańskim w zborze liczącym 35 głosicieli ochrzczono 19 nowych Świadków. „Strażnica uratowała mi życie!” — powiedział jeden z nich przed chrztem. Oto co się wydarzyło:

Człowiek ten zajmował kierownicze stanowisko w partii rządzącej. Polował na niego dowódca miejscowych partyzantów ze swoim oddziałem. Kiedy pewnego dnia przyszli do domu tego człowieka, on akurat czytał Strażnicę. Zapytano go, czy należy do kościoła, który wydaje to czasopismo. Mężczyzna odpowiedział, że jeszcze nie, ale studiuje ze Świadkami Jehowy i chyba przyłączy się do nich. Wtedy oświadczyli, że wiedzą iż był przywódcą partyjnym w tym rejonie, ale go nie zabiją, „z powodu czasopisma”, które czyta. Zostawili go przy życiu.

Niezwykle poruszony tym zdarzeniem natychmiast popędził na miejsce zebrań i wyjaśnił naszym braciom, że gdyby nie Strażnica, już by nie żył. Teraz zdecydował się zostać Świadkiem Jehowy.

Skrzynka pytań

● Jakie informacje powinny się znaleźć na zborowej tablicy ogłoszeń?

Tablica ogłoszeń umożliwia głosicielom dokładne zapoznanie się z listami, programami i przeznaczonymi dla ogółu komunikatami, dotyczącymi zboru i jego działalności, przy czym niektóre takie informacje powinno się wcześniej odczytać zborowi.

Do ogłoszeń, które mogą się znaleźć na tablicy, zalicza się m.in. program zebrań służby, program teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej wraz z przydziałami przemówień ćwiczebnych, plan sprzątania Sali Królestwa, listy od Towarzystwa skierowane do całego zboru, informacje na temat wizyty nadzorcy obwodu oraz współpracy z tym bratem, listy o większych zgromadzeniach, comiesięczne sprawozdania z działalności zboru, tytuły wykładów biblijnych przewidzianych na najbliższy okres oraz nazwiska mówców, którzy je wygłoszą; ponadto informacje o tym, kto ma przewodniczyć zebraniom, na których będzie wygłoszony wykład publiczny, kto ma być lektorem na studium Strażnicy oraz gdzie i kiedy odbywają się zborowe studia książki.

Tablica ogłoszeń nie jest przewidziana do celów osobistych, na przykład do prywatnych ogłoszeń. Od czasu do czasu można umieścić na niej na kilka dni wycinki prasowe, ale muszą one być odpowiednio dobrane przez starszych. Tablica ogłoszeń powinna przyciągać uwagę oraz być utrzymana w czystości i porządku. Nadzór nad nią sprawuje wyznaczony starszy, który czuwa nad tym, żeby wywieszane na niej ogłoszenia były aktualne.