Dobra nowina dla całej ludzkości!

„ZOBACZYŁEM innego anioła, który leciał środkiem nieba, a miał wieczną dobrą nowinę, aby ją opowiedzieć jako radosną wieść mieszkającym na ziemi — i każdemu narodowi, i plemieniu, i językowi, i ludowi” (Objawienie 14:6). Takimi słowami sędziwy apostoł Jan opisał swą natchnioną, proroczą wizję, spełniającą się za naszych dni. Jakąż ulgę przynosi świadomość, że w obecnej erze rosnącej przestępczości, zanieczyszczenia środowiska, terroryzmu, wojen i szeroko rozpowszechnionej niestabilności gospodarczej istnieje dobra nowina! Ale jaka wiadomość może być tak pomyślna, że ją musiał obwieścić anioł? I jaka nowina może być na tyle radosna, żeby warto ją było oznajmić każdemu narodowi, plemieniu, językowi i ludowi?

Aby uzyskać odpowiedzi na te pytania, sięgnijmy myślą do innej sytuacji, w której pewien anioł osobiście przekazał dobrą nowinę. Rzecz działa się pod koniec I wieku p.n.e., prawie sto lat przed tym, jak Jan otrzymał wyżej wspomnianą wizję. Pasterze ze swymi stadami przebywali na polach w pobliżu Betlejem, gdy zjawił się anioł i ogłosił narodziny Jezusa, mówiąc: „Opowiadam wam dobrą nowinę o wielkiej radości, która będzie udziałem całego ludu, ponieważ w mieście Dawidowym narodził się wam dziś Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan” (Łukasza 2:10, 11).

Wiadomość o narodzinach Jezusa była naprawdę „dobrą nowiną o wielkiej radości”. Wyrósł on na obiecanego Chrystusa i Zbawiciela, który oddał swe doskonałe człowiecze życie, aby żyć mogli okazujący wiarę ludzie prawego serca. Co więcej, miał zostać Władcą w Królestwie Bożym — „Księciem Pokoju”, pod którego rządami ludzkość wreszcie zazna pokoju i sprawiedliwości (Izajasza 9:6 [9:5, Biblia warszawska]; Łukasza 1:33). Jego przyjście na świat stanowiło naprawdę dobrą nowinę, zasługującą na to, żeby ją obwieścił anioł!

Jezus jest Królem

W pierwszym stuleciu Jezus urzeczywistnił cały szereg odnoszących się do niego zamierzeń swego Ojca, ale wówczas jeszcze nie wstąpił na tron w Królestwie Bożym. Na łamach niniejszego czasopisma często już wykazywano, że nastąpiło to dopiero w roku 1914. Ze spełniających się proroctw wyraźnie wynika, że w niebie zostało wtedy ustanowione Królestwo Boże (Objawienie 12:10, 12). Co prawda w roku 1914 rozeszła się też bardzo zła wieść — wybuchła pierwsza wojna światowa — ale najlepsza z nowin dotyczyła narodzin Królestwa Bożego. Właśnie dlatego o naszych czasach Jezus zapowiedział proroczo: „Ta dobra nowina o Królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom” (Mateusza 24:14).

Czy to proroctwo się spełniło? Oczywiście! Ziściła się też prorocza wizja Jana. Jest prawdą, że nie możemy ujrzeć niewidzialnego anioła, którego zobaczył Jan. Ale bardzo widoczni są Świadkowie Jehowy, oznajmiający anielską dobrą nowinę „każdemu narodowi, i plemieniu, i językowi, i ludowi”. Głos ich słyszany jest w 212 krajach oraz wyspach mórz i spotyka się z przychylnością licznych rzesz. Niektóre ich przeżycia wykażą, jak dobra jest ta nowina o Królestwie Bożym.

Ogłaszanie dobrej nowiny po całym świecie

KRÓLESTWO Boże panuje! Jest to na pewno najlepsza ze wszystkich wiadomości. Właśnie dlatego w roku 1989 ponad 3 700 000 Świadków Jehowy na całym świecie z zapałem obwieszczało „dobrą nowinę”, zapowiedzianą proroczo przez Jezusa, oraz „radosną wieść”, którą zwiastował anioł w wizji danej Janowi (Mateusza 24:14; Objawienie 14:6). Zgodnie ze słowami apostoła Pawła „po całej ziemi rozeszły się dźwięki ich głosu, a ich wypowiedzi — do krańców zamieszkanej ziemi” (Rzymian 10:18). Prawie z każdego narodu, plemienia, języka i ludu pewne osoby ochoczo usłuchały ich wezwania: „Boga się bójcie i dajcie Mu chwałę” (Objawienie 14:7).

Koniec z ubezpieczeniami na życie

Do takich ludzi należy na przykład mieszkaniec Anglii imieniem Ken, który zarabiał na niepewności jutra; pracował jako agent ubezpieczeniowy. Kiedyś zaszedł do domu Świadków Jehowy, a gospodarze zapytali go: „Czy chciałby pan znaleźć się w świecie, w którym ubezpieczenia na życie nie byłyby potrzebne?” Co mieli na myśli? Otóż według Biblii pod panowaniem Królestwa Bożego zniknie wiele czynników sprawiających, że życie jest dziś bardzo niepewne — w tym także choroby i śmierć.

Czy coś takiego jest możliwe? Owszem, a obietnica ta pochodzi bezpośrednio od Boga. Biblia na przykład zapewnia: „Będzie u nich [u ludzi] sam Bóg. I otrze z ich oczu wszelką łzę, i nie będzie już śmierci, nie będzie już żałoby ani krzyku, ani bólu. Rzeczy poprzednie przeminęły” (Objawienie 21:3, 4). Co spowoduje taką zmianę? Królestwo Boże. Jak wynika z Pisma Świętego, wkrótce „zdruzgocze ono wszystkie owe [współczesne polityczne] królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać aż po czasy niezmierzone” (Daniela 2:44).

Świadkowie Jehowy w trakcie wykonywania ogólnoświatowej działalności ewangelizacyjnej kierują uwagę setek milionów ludzi właśnie na takie wersety biblijne. Niejeden człowiek, podobnie jak Ken, dochodzi do przekonania, że nie są to jedynie pobożne życzenia. Dowody są niezbite. Powyższe obietnice Boże zasługują na zaufanie i niebawem się urzeczywistnią.

Zmiana systemu wartości

Osoby, które słuchają Świadków Jehowy powtarzających radosną proklamację wspomnianego anioła, uświadamiają sobie, że bojaźń wobec Boga i oddawanie Mu chwały obejmuje coś więcej niż tylko wiarę w obietnice zawarte w Biblii. Zmienia się gruntownie ich pogląd na życie, a niejeden uwalnia się od dotychczasowych frustracji.

Przekonali się o tym na własnym przykładzie Rafael z żoną. Oboje mieszkają w Argentynie i gdy ponad 40 lat temu się pobierali, za najważniejszy cel w życiu uznali ciężką pracę oraz oszczędzanie z myślą o zabezpieczeniu sobie przyszłości. Jednakże po 21 latach owocem całego ich trudu był niewielki domek, wymagający ciągłych napraw. I wcale nie czuli się bezpieczniejsi niż na początku małżeństwa.

Wtedy to usłyszeli dobrą nowinę głoszoną przez Świadków Jehowy; dowiedzieli się o lepszym rodzaju bogactwa i lepszym zabezpieczeniu. Wskazał na nie Jezus w Kazaniu na Górze, mówiąc: „Przestańcie gromadzić sobie skarby na ziemi, gdzie mól i rdza zżerają, i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie raczej skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie zżerają, i gdzie złodzieje się nie włamują i nie kradną” (Mateusza 6:19, 20).

Biblia nie uczy nas niefrasobliwości, jeśli chodzi o stosunek do mienia materialnego, usilnie jednak zachęca, żebyśmy nie pokładali w nim nadziei (Kaznodziei 7:12). Powinniśmy raczej zabiegać o skarby duchowe przez studiowanie Słowa Bożego, poznawanie Jego woli i stawianie jej na pierwszym miejscu w życiu (Mateusza 6:33). Rafael z żoną zaczęli gromadzić takie symboliczne kosztowności i czują się teraz naprawdę bogaci, ale nie ze względu na swą sytuację materialną, tylko na więź, jaka ich łączy z Bogiem (Objawienie 3:17, 18). Orędzie Królestwa Bożego okazało się dla nich bardzo dobrą nowiną.

Uratowane małżeństwo

Dobra nowina naprawdę potrafi pobudzić ku dobremu. Na przykład John, mieszkający w Anglii, nie interesował się Biblią, w przeciwieństwie do żony i dzieci, którzy zaczęli chodzić na zebrania Świadków Jehowy, podczas gdy John spędzał czas z kolegami na piciu alkoholu. Wskutek tego popadł w nałogowe picie oraz palenie, a następnie wdał się w niemoralność. W końcu zostawił żonę i związał się z inną kobietą.

Wszczęto postępowanie rozwodowe. Tymczasem John ze zdumieniem stwierdził, że żona — która dzięki studiowaniu dobrej nowiny przyswoiła sobie zasady chrześcijańskie — ciągle zachowywała się wobec niego uprzejmie. Nie potrafił tego zrozumieć. Trzy tygodnie przed terminem ostatecznego orzeczenia rozwodu chrześcijańska postawa żony zrobiła swoje. John wyraził szczerą skruchę za dotychczasowe postępowanie i sprawę umorzono. Mężczyzna ten sam zajął się wówczas poznawaniem dobrej nowiny i zaczął studiować Biblię ze Świadkami Jehowy. Teraz on również jest chrześcijaninem i wraz z żoną dzieli się z drugimi dobrą nowiną o Królestwie.

W obecnej dobie rozluźniania się więzów rodzinnych wiele osób potrzebuje pomocy, jaką może im przynieść dobra nowina z Pisma Świętego. Pewien Peruwiańczyk, będący Świadkiem Jehowy, podczas podróży samolotem siedział obok wojskowego w randze pułkownika. Nawiązał z nim rozmowę i pułkownik zaczął się zwierzać ze swych kłopotów rodzinnych, wspominając między innymi, iż żona uzależniła się od narkotyków i zamierza go rzucić dla młodszego mężczyzny. Głosiciel taktownie wykazał, że Biblia zawiera dobre, skuteczne rady w sprawach rodzinnych i że jemu samemu pomogła pokonać takie trudności (Efezjan 5:21 do 6:4).

Pułkownik podziękował za słowa pociechy i zaprenumerował czasopisma Strażnica oraz Przebudźcie się! Chciał dalej poznawać dobrą nowinę. Świadek Jehowy już opuszczał samolot, gdy szybko podbiegło do niego młode małżeństwo, aby zamienić z nim kilka słów. „Siedzieliśmy tuż przed panem”, powiedzieli, „i słyszeliśmy rozmowę z tym mężczyzną. My też chcielibyśmy zaprenumerować te czasopisma”. Im również zależało na poznaniu dobrej nowiny, która może wywrzeć tak dobroczynny wpływ.

Odmienione życie

Ponadto biblijna dobra nowina zmienia ludzi. Apostoł Paweł słusznie napisał: „Słowo Boże jest żywe i ma moc oddziaływania” (Hebrajczyków 4:12). Potwierdziło się to w Grecji, w wypadku pewnego młodego mieszkańca Macedonii. Był on zaskoczony, gdy się dowiedział, że według Biblii Bóg ma na imię Jehowa. Poprosił więc kolegę, żeby jak najszybciej skontaktował go ze Świadkami Jehowy. Odbył z nimi dwie dyskusje, z których każda trwała około czterech godzin. Następnie mężczyzna ten rozpoczął systematyczne studium Pisma Świętego. Za pierwszym razem przeciągnęło się ono do drugiej w nocy!

Od tamtej pory szybko dostosowywał swe życie do mierników biblijnych. Chodził na zebrania, by razem ze Świadkami Jehowy oddawać cześć Bogu, i bardzo umiłował Stwórcę. A Jehowa szczodrze mu błogosławił. Zaraz w pierwszym tygodniu studium mężczyzna ów przystrzygł swe długie włosy. W następnym przestał chodzić do kawiarni i na dyskoteki, gdzie dotychczas szukał wesołego towarzystwa. W trzecim tygodniu wyrzucił ostatniego papierosa. Po dwóch miesiącach zaczął razem z ludem Bożym obwieszczać drugim dobrą nowinę o Królestwie. Jakże był szczęśliwy, że Świadkowie Jehowy przynieśli ją w jego strony!

Dobra nowina w więzieniu

Nawet kraty więzienne nie stanowią bariery dla dobrej nowiny. W Hiszpanii młody mężczyzna imieniem José odsiaduje długi wyrok za napad z bronią w ręku i inne przestępstwa. Niemniej jednak Świadkom Jehowy udało się dotrzeć do niego z dobrą nowiną i orędzie biblijne całkowicie zmieniło jego pogląd na świat. Jehowa ‛udzielił mu mocy’ (Filipian 4:13).

José przyznaje, że ze względu na swe dawne wyczyny resztę życia w tym systemie rzeczy prawdopodobnie spędzi już za kratkami. Zgłosił się jednak do chrztu i teraz jest chwalcą Jehowy. Żona dzielnie go wspiera i stara się wychować ich synka po chrześcijańsku. Tymczasem José dzieli się dobrą nowiną ze współwięźniami, do których jakże trudno jest dotrzeć osobom z zewnątrz. Jego kolega z celi także jest już ochrzczony.

Są to jedynie nieliczne przykłady ukazujące wyniki działalności ewangelizacyjnej, jaką Świadkowie Jehowy prowadzą po całym świecie. Istotnie, dobrą nowinę ogłaszaną przez niewidzialnego anioła przekazują oni „jako radosną wieść mieszkającym na ziemi — i każdemu narodowi, i plemieniu, i językowi, i ludowi”.

Wiadomość ta jest najlepszą z nowin i zarazem jedyną nadzieją dla ludzkości. Usilnie zachęcamy cię, Czytelniku, żebyś zwrócił na nią baczną uwagę. Podobnie jak Ken i John w Anglii, Rafael z żoną w Argentynie, jak José w Hiszpanii, a także liczne rzesze innych osób, razem z aniołem wzywamy wszystkich: „Boga się bójcie i dajcie Mu chwałę, ponieważ nadeszła godzina Jego sądu; toteż oddajcie cześć Temu, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i źródła wód” (Objawienie 14:7).