Pieniądz — Twój dobry sługa

„W LATACH 1968-1986 liczba Brytyjczyków, którzy założyli książeczkę oszczędnościową z wkładami przeznaczonymi na budowę domu, wzrosła z 15 do 64 procent” — czytamy w dzienniku Glasgow Herald. Z drugiej strony, jak poinformowano w tej samej gazecie, „zmalała liczba wyznawców religii chrześcijańskich”.

Już od dawien dawna uważano pieniądze, czyli mamonę, za coś przeciwstawnego Bogu. Niewątpliwie przyczyniła się do tego, wypowiedź Jezusa: „Nikt nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego nienawidzić będzie, a drugiego miłować (...), nie możecie Bogu służyć i mamonie” (Mateusza 6:24, Biblia warszawska [przedtem znana jako Nowy Przekład Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego albo NP]).

W Biblii jednak powiedziano również: „Ochronie służy pieniądz” (Kaznodziei 7:12). Setki lat później ktoś napisał: „Język, którym mówi pieniądz, rozumieją wszystkie narody”.

Ale co zrobić, żeby pieniądz nie panował nad nami, tylko nam służył?

Zadowalanie się tym, co niezbędne

Żywność

Odzienie

Dach nad głową

Na zamieszczonych tu ilustracjach pokazano rzeczy niezbędne, bez których nie moglibyśmy być szczęśliwi. W Biblii czytamy: „Dlatego mając utrzymanie i okrycie, zadowolimy się tym”. W gruncie rzeczy nie potrzebujemy nic więcej. „Niczego przecież nie przynieśliśmy na świat i nie potrafimy też nic wynieść” (1 Tymoteusza 6:7, 8).

A jak sobie poradzić, gdyby zarobki nie wystarczały na zakup tego, co naszym zdaniem jest konieczne do życia? Być może niejeden zastanawia się w takim wypadku, czy się nie przenieść tam, gdzie można tyle zarobić, żeby wystarczyło na zaspokojenie tych potrzeb. Trzeba jednak uczciwie i starannie to rozważyć, ponieważ Słowo Boże ostrzega: „Ci (...), którzy postanowili stać się bogatymi, wpadają w pokusę i w sidło oraz liczne niedorzeczne i szkodliwe pragnienia, wciągające ludzi w zgubę i ruinę” (1 Tymoteusza 6:9).

Dobrze jest wziąć sobie to ostrzeżenie do serca. Warto też usłuchać rady chrześcijańskiego apostoła Pawła, który napomina: „Niech wasz styl życia będzie wolny od umiłowania pieniędzy” (Hebrajczyków 13:5). Zastanów się nad sobą i spróbuj odpowiedzieć na pytanie: „Czy zadowalam się tym, co konieczne? A może tęsknię za luksusami?”

Co prawda za pieniądze można zaznać wiele przyjemności. „Chleb pobudza robotników do śmiechu, a wino nawet rozwesela życie”, czytamy w Biblii, „ale pieniądz — ten we wszystkim znajduje odzew”. Jednakże te dodatkowe dobra, które można kupić za pieniądze, nie są niezbędne dla osiągnięcia prawdziwego szczęścia (Kaznodziei 10:19).

Właściwe gospodarowanie pieniędzmi

Co więc zrobić, żeby pieniądz odgrywał właściwą rolę, to znaczy żeby był sługą? W żadnym wypadku nie można sobie pozwolić na życie ponad stan. Na przykład wspomniana tu już Liz powiedziała: „Dzisiaj wiem, że źródłem kłopotów w domu rodzinnym w okresie mego dzieciństwa było niewłaściwe gospodarowanie pieniędzmi. Kupowaliśmy na kredyt i dlatego zawsze siedzieliśmy w długach po uszy, a to przysparzało nam zmartwień”.

Rzecz jasna należy starannie liczyć pieniądze, którymi się dysponuje. Po otrzymaniu wynagrodzenia najpierw trzeba odłożyć odpowiednią sumę na opłacenie tego, co najkonieczniejsze. Wtedy pieniądze będą służyły ochronie, jak jest powiedziane w Kaznodziei 7:12.

Niezbędne we właściwym gospodarowaniu pieniędzmi jest rozsądne przewidywanie. Odłóż potrzebną sumę na przyszłe wydatki. Pamiętaj jednak, że obsesyjna troska o finansowe zabezpieczenie sobie przyszłości jest w gruncie rzeczy szkodliwą formą materializmu.

Nie zapominaj też, że część pieniędzy, które masz, w rzeczywistości nie należy do Ciebie. Czy przypominasz sobie, co Jezus powiedział, gdy go zapytano o płacenie podatków? Poprosił o monetę i spytał: „Czyj to obraz i napis?”

„Cezara” — padła odpowiedź.

„Spłaćcie rzeczy Cezara Cezarowi” — odparł Jezus.

A zatem ustanowione zgodnie z prawem rządy słusznie pobierają podatki, żeby na przykład przeznaczyć je na ochronę zdrowia, oświatę czy środki komunikacji. Jeżeli więc chcesz się cieszyć uznaniem Boga, to jesteś obowiązany płacić podatki w wyznaczonej wysokości (Marka 12:13-17).

Co jeszcze jest niezbędne

Oprócz żywności, odzienia i dachu nad głową jest jeszcze coś bardzo ważnego, czego nie można zaniedbać bez przysporzenia sobie niemałych kłopotów. Czy z następujących słów Jezusa domyślasz się, o co tu chodzi?: „Pozyskujcie sobie przyjaciół za pośrednictwem niesprawiedliwego bogactwa, żeby was — gdy ono zawiedzie — przyjęli do wiecznych miejsc zamieszkania” (Łukasza 16:9).

Bogactwo zawodzi. Wielu z nas dobrze zdaje sobie z tego sprawę, ponieważ widzi, jak wskutek inflacji maleje siła nabywcza pieniądza. Tak więc dopóki żyjemy, powinniśmy robić taki użytek z pieniędzy, żebyśmy pozyskali sobie względy tych, którzy mogą nas przyjąć do „wiecznych miejsc zamieszkania”. Kim są ci dobroczyńcy?

Jezus sam odpowiedział na to pytanie, mówiąc w modlitwie: „To znaczy życie wieczne: nabywanie przez nich wiedzy o Tobie, jedynym prawdziwym Bogu, i o tym, któregoś posłał, Jezusie Chrystusie” (Jana 17:3). Jeżeli zatem pragniemy lepszego życia, rozciągającego się poza granice naszej obecnej jakże krótkiej i przepełnionej troskami egzystencji, to koniecznie musimy stać się przyjaciółmi naszego Stwórcy, Jehowy Boga, oraz Jego Syna, Jezusa.

Zapytasz może, Drogi Czytelniku: Jak tego dokonać? Ile mnie to będzie kosztować? Czy to zapewni prawdziwe szczęście?

[Ilustracja na stronie 8]

Polecenie Jezusa, żeby ‛spłacać rzeczy Cezara Cezarowi’, jest dla nas wiążące