Rozwiązanie Boże

19. Jak Bóg rozwiąże problem istnienia zła?

¹⁹ Tak więc Biblia rozsądnie wyjaśnia przyczynę cierpień w świecie stworzonym przez Boga. Księga ta wyraźnie wskazuje, że już wkrótce Bóg użyje swej wszechmocy, aby usunąć wszystkich sprawców cierpień. W Księdze Przysłów 2:21, 22 czytamy: „Prawi będą zamieszkiwać ziemię i nieskalani na niej pozostaną, ale niezbożni zostaną wytraceni z ziemi, niewierni będą z niej wyrwani” (Biblia poznańska). Bóg ‛wyniszczy tych, którzy niszczą ziemię’ (Objawienie 11:18). W końcu zagłada dosięgnie też Szatana Diabła (Rzymian 16:20). Bóg nie pozwoli, żeby źli dalej rujnowali Jego wspaniałe dzieło — Ziemię. Kto się nie podporządkuje Jego prawom, zostanie wykorzeniony. Ostoją się tylko ci, którzy będą spełniać wolę Bożą (1 Jana 2:15-17). Tak jak się nie sadzi kwiatów między chwasty ani nie zamyka w kurniku kurcząt razem z lisami, tak też Bóg po przywróceniu Raju dla sprawiedliwych nie pozwoli jednocześnie działać wandalom.

20. Jak zostaną wymazane z pamięci wspomnienia dawnych cierpień?

²⁰ Chociaż przez całe wieki wiele ludzi dużo się nacierpiało, to jednak posłużyło to dobremu celowi. Można to przyrównać do wyrażenia zgody na to, żeby dziecko przeszło bolesną operację i w ten sposób pozbyło się poważnych kłopotów ze zdrowiem. Długotrwałe korzyści wyrównają z nawiązką wszelkie chwilowe cierpienia. Poza tym przyszłość, jaką Bóg przewidział dla Ziemi i zamieszkujących ją ludzi, sprawi, że zapomną o uciążliwej przeszłości: „Rzeczy dawne nie będą wspominane ani nie wstąpią do serca” (Izajasza 65:17). Z tego wynika, że gdy Bóg zapanuje nad całą Ziemią, wszelkie zaznane w przeszłości cierpienia zostaną w końcu wymazane z pamięci wszystkich żyjących. Radość zagłuszy wszelkie złe wspomnienia, ponieważ Bóg „otrze wszelką łzę z ich oczu, i nie będzie już śmierci, nie będzie też żałoby ani krzyku, ani bólu. Rzeczy dawniejsze przeminęły. A siedzący na tronie rzekł: ‛Oto wszystko nowe czynię’” (Objawienie 21:4, 5).

21. Jaką sposobność otrzymają umarli?

²¹ Jezus Chrystus mówił o tym przyszłym Nowym Systemie jako o „odtworzeniu” (Mateusza 19:28). Dawniejsze ofiary cierpień i śmierci przekonają się, że Bóg się o nich troszczy, gdyż w owej erze nastąpi też literalne odtworzenie tych, którzy są w grobach. Jezus zapowiedział, że podczas zmartwychwstania „wszyscy, którzy są w grobowcach pamięci, (...) wyjdą”, żeby żyć na Ziemi (Jana 5:28, 29). W ten sposób umarli też otrzymają sposobność podporządkowania się sprawiedliwej władzy Bożej i dostąpienia przywileju życia wiecznego „w Raju”, jak go nazwał Jezus (Łukasza 23:43).

22. Jakie stosunki zapanują ponownie w królestwie zwierząt?

²² Pokój zapanuje także w królestwie zwierząt. Biblia mówi, że „nawet wilk i baranek będą się pasły razem, a lew będzie się karmił słomą zupełnie jak wół”, przy czym „przewodnikiem ich będzie mały jeszcze chłopiec”. W utworzonym przez Boga Nowym Systemie zwierzęta nie będą „szkodzić ani nieść żadnej zguby”, czy to sobie nawzajem, czy ludziom (Izajasza 11:6-9; 65:25).

23. Do jakiego stanu zostanie doprowadzone wszystko, co Bóg stworzył?

²³ Tak więc, jak czytamy w Liście do Rzymian 8:21, pod każdym względem „samo stworzenie również będzie wyswobodzone z niewoli zepsucia i dostąpi chwalebnej wolności dzieci Bożych”. Z czasem Ziemia stanie się Rajem zamieszkanym przez doskonałych ludzi, uwolnionych od chorób, smutku i śmierci. Cierpienia będą raz na zawsze należeć do przeszłości. Dzięki usunięciu szpetnej skazy, która przez tysiące lat kalała piękno wszechświata, ziemskie dzieło Boże zostanie pod każdym względem doprowadzone do pełnej harmonii z Jego zamierzeniem.

24. Jakie pytanie może się nasunąć w odniesieniu do Biblii?

²⁴ W taki to sposób Biblia wyjaśnia, dlaczego Bóg pozwala cierpieć i jak On rozwiąże ten problem. Niektórzy mogą jednak zapytać: „Skąd mam wiedzieć, czy naprawdę można zaufać temu, co mówi Biblia?”

Rozdział 17

Czy można zaufać Biblii?

1. (a) Jakie poglądy sprzeczne z twierdzeniem zawartym w Biblii podziela wiele ludzi? (b) Jakie pytanie się tu nasuwa?

WIELU uważa, że Biblia jest tylko książką napisaną przez mądrych ludzi, którzy żyli w jakiejś dawnej epoce. Profesor Gerald A. Larue oświadczył: „Zawarte w Biblii poglądy jej pisarzy są odbiciem myśli, przekonań oraz wyobrażeń, które były popularne za ich życia i nie wykraczały poza granice ówczesnej wiedzy”.¹ Tymczasem Biblia twierdzi, że jest Księgą natchnioną przez Boga (2 Tymoteusza 3:16). Jeżeli rzeczywiście tak jest, to powinna być wolna od błędnych poglądów, rozpowszechnionych w czasach, kiedy ją spisywano. Czy Biblia może wyjść zwycięsko z przebadania jej według dzisiejszego stanu wiedzy?

2. Jak najnowsze informacje często wpływają na wypowiedzi uczonych?

² Szukając odpowiedzi na to pytanie, trzeba pamiętać, że w miarę postępu wiedzy ludzie stale muszą dostosowywać swe poglądy do coraz to nowszych informacji i odkryć. W czasopiśmie Scientific Monthly powiedziano kiedyś: „Trudno się spodziewać, żeby artykuł napisany niekiedy nawet pięć lat temu można było uznać za reprezentatywny dla aktualnego poziomu wiedzy w dziedzinie nauki, której dotyczy”.² Tymczasem Biblię spisywano i kompletowano przez jakieś 1600 lat, a ukończono ją prawie 2000 lat temu. Co dziś można powiedzieć o jej dokładności?

Biblia a nauka

3. Na czym według starożytnych wyobrażeń spoczywała Ziemia, a co mówi Biblia?

³ W czasach spisywania Biblii snuto różne domysły na temat sposobu utrzymywania się Ziemi w przestrzeni. Niektórzy na przykład myśleli, że Ziemia spoczywa na grzbietach czterech słoni stojących na ogromnym żółwiu morskim. Biblia natomiast nie odzwierciedla fantastycznych, nienaukowych poglądów rozpowszechnionych w czasach jej spisywania, tylko mówi po prostu: „[Bóg] rozciąga północ nad miejscem pustym, ziemię zawiesza na niczym” (Hioba 26:7). Ta poprawna, licząca ponad 3000 lat wypowiedź Biblii, że Ziemia nie ma żadnej widzialnej podpory, jest zgodna ze znacznie później poznanymi prawami ciążenia i ruchu. „Skąd Hiob znał prawdę”, oświadczył pewien religioznawca, „to pytanie, na które niełatwo jest odpowiedzieć ludziom podającym w wątpliwość inspirację Pisma Świętego”.³

4, 5. (a) Co swego czasu ludzie myśleli o kształcie Ziemi i w związku z tym czego się obawiano? (b) Co Biblia mówi o kształcie Ziemi?

⁴ W The Encyclopedia Americana czytamy o kształcie Ziemi: „Według najstarszych ze znanych dziś wyobrażeń o Ziemi miała ona być płaską, sztywną platformą w centrum wszechświata. (...) Koncepcja kulistego kształtu Ziemi nie znalazła szerszego uznania przed epoką Odrodzenia”.⁴ Niektórzy dawni żeglarze obawiali się nawet, że mogą wypłynąć poza krawędź płaskiej Ziemi! Potem jednak dzięki wprowadzeniu kompasu i innych udogodnień stało się możliwe podejmowanie dalszych podróży morskich. Te „wyprawy odkrywcze”, powiedziano w innej encyklopedii, „dowiodły, że Ziemia jest okrągła, a nie płaska, jak do owego czasu wierzyła większość ludzi”.⁵

⁵ Jednakże na długo przed podjęciem takich podróży, jakieś 2700 lat temu, w Biblii napisano: „Istnieje Ten, kto mieszka nad okręgiem ziemi, której mieszkańcy są niby szarańcza” (Izajasza 40:22). Hebrajskie słowo chug, przetłumaczone tu na „okrąg”, może także oznaczać „kulę”, jak na to wskazują podręczniki, na przykład Analytical Hebrew and Chaldee Lexicon Davidsona. Dlatego w innych tłumaczeniach czytamy „glob ziemski” (Douay Version) oraz „okrągła ziemia” (Moffatt). Tak więc błędne wyobrażenia o płaskim kształcie Ziemi, popularne w okresie spisywania Biblii, nie wywarły na nią żadnego wpływu. Była dokładna.

6. Jaki na ogół nie znany w starożytności wspaniały cykl jest opisany w Biblii?

⁶ Od dawien dawna wiadomo, że rzeki wpływają do mórz i oceanów, a mimo to poziom wód wcale się nie podnosi. Dopóki nie stwierdzono, że Ziemia jest kulista, niektórzy wyjaśniali to zjawisko przelewaniem się nadmiaru wody na krańcach Ziemi. Potem się okazało, że Słońce co sekundę „pompuje” z mórz miliony metrów sześciennych wody w postaci pary wodnej. Powstają z niej chmury, które wiatr przygania na ląd, gdzie wilgoć opada w postaci deszczu lub śniegu. Woda płynie potem do rzek i wraca do morza. O tym wspaniałym cyklu, który na ogół nie był znany w starożytności, Biblia mówi: „Wszystkie rzeki płyną do morza, a morze nie wylewa; do miejsca, z którego wyszły rzeki, wracają się, aby znowu płynąć” (Eklezjastesa [Kaznodziei] 1:7, Wujek).