też dosłownie w Raju na ziemi. Na przykład w Księdze Izajasza 35:1-7 jest mowa o uzdrowieniu ślepych, głuchych i chromych, co nie nastąpiło literalnie ani podczas powrotu ze starożytnego Babilonu, ani w odbudowanym raju duchowym. Świadkowie Jehowy z utęsknieniem oczekują jednak urzeczywistnienia się tych obietnic w ziemskim Raju. Niewątpliwie dlatego tak bardzo lubimy pieśń 119 z naszego aktualnego śpiewnika!

Na temat innych proroctw o przywróceniu czytamy w książce pt. „God’s Kingdom of A Thousand Years Has Approached” (Przybliżyło się tysiącletnie Królestwo Boże), którą Towarzystwo Strażnica opublikowało w roku 1973: „Bóg byłby niekonsekwentny, gdyby natchnione przez Niego wypowiedzi, takie jak z Księgi Izajasza 11:6-9, Ezechiela 34:25 i Ozeasza 2:18 (2:20, Nowy Przekład), miały jedynie znaczenie duchowe, symboliczne, bez konkretnego odpowiednika w naszym życiu, jakby ich literalna realizacja była tylko nieosiągalnym ideałem”.

Ciekawe, że chociaż Boskie orędzia o przywróceniu znajdują dzisiaj większe spełnienie w raju duchowym, pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich odnosili je do „ziemi nowej”. Prorok Izajasz mówił na przykład o przyszłych błogosławieństwach w „nowych niebiosach” i na „nowej ziemi” (Izaj. 65:17-25). W późniejszym okresie apostoł Piotr opisał nadchodzący dzień Jehowy, w którym mają się rozpuścić obecne „niebiosa” i „ziemia”, po czym dodał: „Są jednak nowe niebiosa i ziemia nowa, których według Jego obietnicy [podanej za pośrednictwem Izajasza] oczekujemy, a w nich ma mieszkać sprawiedliwość” (2 Piotra 3:10-13). Wskazał w ten sposób, że szczegóły zawarte w Księdze Izajasza staną się na „ziemi nowej” rzeczywistością. Prawdziwe szczęście, długie życie, bezpieczne domy, praca dająca zadowolenie, pokój między człowiekiem a zwierzętami — wszystkie te dobrodziejstwa są pewne, „według Jego obietnicy”.

Ponadto w proroctwie Izajasza 25:6-8, gdzie jest mowa o ‛uczcie dla wszystkich ludów’, czytamy: „Pan Wszechwładny, Jehowa, bez wątpienia otrze łzy z każdego oblicza”. Wprawdzie słowa te w dużej mierze spełniają się już w raju duchowym (w którym znajduje się też „wielka rzesza”), ale apostoł Jan wykazuje, iż ostatecznie dojdą do skutku na „nowej ziemi” (Obj. 7:9, 16, 17; 21:1-4). Na wzór ogrodu w Edenie zostanie wówczas odtworzony ogólnoziemski Raj (Rodz. 2:8; Mat. 19:28).

Lud Jehowy raduje się dziś z całkowitej odbudowy raju duchowego. A w Raju literalnym radość zapanuje już po wszystkie czasy, „ponieważ wiedza o Jehowie na pewno tak zaleje ziemię, jak wody wypełniają morze” (Izaj. 11:9; 51:3).

Uratowana przez ulotkę

„Miałam mocne postanowienie, żeby dziś rano odebrać sobie życie”, powiedziała pewna kobieta przez telefon swojej przyjaciółce. Chciała mianowicie wsiąść do samochodu i razem z nim spaść z mostu do rzeki.

Owa przyjaciółka opowiedziała to zdarzenie dwom Świadkom Jehowy, którzy wstąpili do niej pewnego ranka. Zaznaczyła w trakcie dalszej rozmowy, że zapytała tę kobietę, co ją odwiodło od powziętego zamiaru.

Oto relacja tamtej osoby: „Przygotowałam się i wychodziłam już z domu, gdy wtem spostrzegłam ulotkę mówiącą o tym, że jest ktoś, kto nas kocha i troszczy się o nas, czyli jest Bóg”. I właśnie ta ulotka powstrzymała ją od zrealizowania swego postanowienia. A skąd się tam wziął ten traktat?

„Ulotkę zostawił ktoś ze Świadków Jehowy”, wyjaśniła kobieta. I to właśnie uratowało jej życie!