14. (a) Jak Jezus zilustrował wartość zrozumienia ducha, którym są przepojone wymagania Prawa? (b) Wymień jeszcze inne wspaniałe zasady zawarte w Prawie, podane na stronie 152. (c) Jak docenianie tych rzeczy może nam pomóc jeszcze bardziej podobać się Bogu?

¹⁴ Jezus przedstawił to dobitnie w kazaniu na Górze. Przemawiając do ludzi, którzy wtedy podlegali Prawu, wyjaśnił, że zamiast jedynie powstrzymywać się od morderstwa, powinni wykorzenić wszelką skłonność do nieustającego gniewu i wystrzegać się używania języka do wypowiadania się z pogardą o braciach. Zamiast się zadowolić tym, że nigdy nie popełnili cudzołóstwa, nie powinni nawet pożądliwie spoglądać na kobietę. My też powinniśmy dążyć do tego, żeby używać wszystkich członków swego ciała zgodnie ze sprawiedliwymi zasadami Jehowy (Mat. 5:21, 22, 27-30; zobacz też Rzymian 13:8-10). Takim postępowaniem wykażemy zarazem, że rozumiemy znaczenie największego przykazania w Prawie: „Będziesz miłować Jehowę, swego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem” (Mat. 22:36, 37). To na pewno zbliży nas do Jehowy Boga. Chociaż nie podlegamy prawu Mojżeszowemu, na pewno odniesiemy wielki pożytek z dokładnej znajomości zasad, na których ono jest oparte, oraz z zawartych w nim proroczych wzorów.

Rozdział 20

Życie i krew — czy uznajesz je za święte?

1. (a) Jak Bóg zapatruje się na życie? (b) Jak możemy dowieść, że cenimy sobie Boży dar życia?

NIE dziwmy się, że Bóg zapatruje się na życie zupełnie inaczej niż świat. Dla Boga życie ludzkie jest święte. Czy ty też tak się na nie zapatrujesz? Jesteśmy całkowicie zależni od Boga, który „daje wszystkim życie i dech, i wszystko” (Dzieje 17:25-28; Ps. 36:9 [Ps. 36:10, Bw]). Jeżeli podzielamy pogląd Boży, to będziemy chronić swoje życie. Nie zechcemy jednak łamać prawa Bożego, byle ocalić obecne życie. Cenimy sobie Bożą obietnicę życia wiecznego dla tych, którzy naprawdę wierzą w Jego Syna (Mat. 16:25, 26; Jana 6:40; Judy 21).

2. Czyja postawa wobec życia odzwierciedla się w świecie i do jakich wniosków to nieraz prowadzi?

² O Szatanie Diable, władcy tego świata, Jezus powiedział natomiast, że „był zabójcą, gdy rozpoczynał” (Jana 8:44; 12:31). Na samym początku swej buntowniczej drogi sprowadził na ludzi śmierć. W dziejach świata, nacechowanych stosowaniem przemocy, odzwierciedla się jego duch. Ale Szatan może też przybierać inny wygląd. Ludzie, którym się udzielił jego sposób myślenia, twierdzą niekiedy, że chociaż religijność może być całkiem na miejscu, to jednak gdy chodzi o życie, lepiej jest usłuchać ich „fachowej” rady, zamiast cytować Biblię (por. 2 Koryntian 11:14, 15). Ku czemu by nas pociągnęło serce, gdybyśmy się znaleźli w sytuacji, w której chodziłoby o życie lub śmierć? Oczywiście powinno nam zależeć na tym, żeby się podobać Jehowie.

3. (a) Dlaczego to, co Biblia mówi o krwi, powinno nas żywo interesować? (b) Odczytaj Rodzaju 9:3-6 oraz Dzieje Apostolskie 15:28, 29, a potem odpowiedz na pytania dotyczące tych wersetów.

³ Słowo Boże wskazuje na ścisły związek między życiem a krwią, czytamy bowiem: „Dusza [czyli życie] ciała jest we krwi”. Tak jak życie jest święte, tak też Bóg uświęcił krew. Ona należy do Boga i może być użyta tylko tak, jak On sobie życzy (Kapł. 17:3, 4, 11; Powt. Pr. 12:23). Powinniśmy więc starannie rozważyć, czego Bóg od nas wymaga, jeśli chodzi o krew.

Odczytaj Rodzaju 9:3-6

Jakie zwyczaje panujące w twojej okolicy wymagają czujnego zważania uwagi na to, żeby nie spożyć krwi zwierzęcej?

W świetle tego, co w wersecie 4 powiedziano o krwi zwierzęcej, jak byśmy się odnieśli do picia krwi ludzkiej (czyniono to podczas walk gladiatorów w Rzymie)?

Biorąc pod uwagę wersety 5 i 6, głównie przed kim trzeba odpowiadać za przelanie krwi ludzkiej?

Odczytaj Dzieje Apostolskie 15:28, 29

Czy tu powiedziano, że te wymagania miały obowiązywać tylko przez ograniczony czas? Czy odnoszą się także do nas?

Czy użyte tu wyrażenia pozwalają wnioskować, że to nie dotyczy krwi ludzkiej?

Czy z tekstu wynika, że w nagłych wypadkach dopuszczalne są wyjątki?

4. Podjęcie jakich kroków jest według Biblii konieczne, żeby nie mieć udziału w winie krwi?

⁴ Jeśli chodzi o krew ludzką, to nie wolno nam myśleć, że jesteśmy wolni od winy, gdy nikogo nie zabijemy. Gdybyśmy na przykład należeli do organizacji, która ponosi przed Bogiem winę za przelew krwi, to Biblia wskazuje, że musimy z niej wystąpić, aby nie mieć udziału w jej grzechach (Obj. 18:4, 24; Mich. 4:3). Nie wolno tego odkładać.

5. Jaki związek zachodzi między pilnością w służbie polowej a uwolnieniem się od winy krwi?

⁵ Słudzy Boży, którzy mają ostrzegać przed nadchodzącą zagładą w wielkim ucisku, mogą być wolni od winy krwi tylko wtedy, gdy wiernie głoszą to orędzie (por. Ezechiela 3:17-21). Apostoł Paweł, z uwagi na wyznaczoną mu służbę, uważał siebie za dłużnika ludzi wszelkiego pokroju. Poczuł się wolny od odpowiedzialności za ich krew dopiero wtedy, gdy dał im gruntowne świadectwo o Bożym postanowieniu co do zbawienia (Rzym. 1:14, 15; Dzieje 18:5, 6; 20:26, 27). Czy twój gorliwy udział w służbie polowej świadczy o tym, że masz podobne poczucie odpowiedzialności złożonej na wszystkich Świadków Jehowy?

6. Jak zapobieganie wypadkom wiąże się z uszanowaniem świętości życia?

⁶ Powinniśmy też bardzo poważnie traktować śmiertelne wypadki. Ludzi podlegających prawu Mojżeszowemu, którzy nieumyślnie spowodowali śmierć bliźniego, nie uważano za niewinnych. Nakładano na nich karę (Wyjścia 21:29, 30; Powt. Pr. 22:8; Liczb 35:22-25). Jeżeli bierzemy sobie do serca obowiązującą tu zasadę, to będziemy starannie dbać o to, żeby nie spowodować śmiertelnego wypadku przez sposób prowadzenia pojazdu, niemądre podejmowanie ryzyka lub dopuszczanie do tego, żeby coś w naszym domu lub miejscu pracy zagrażało innym. Czy nasza postawa w tych sprawach świadczy o pełnym docenianiu świętości życia?