CO SĄDZIĆ O UŻYWANIU KRWI W MEDYCYNIE?

7. (a) Czy przetaczanie krwi jednego człowieka drugiemu daje się pogodzić ze świętością krwi? (b) Dlaczego nierozsądne jest twierdzenie, że przykazanie, aby się ‛wstrzymywać od krwi’, dotyczy jedynie praktyk znanych w I wieku?

⁷ Chociaż sama praktyka nie jest nowa, to jednak używanie krwi do transfuzji w celu podtrzymania życia rozpowszechniło się zwłaszcza w XX wieku. Stosuje się zarówno pełną krew, jak też główne składniki krwi. Oczywiście zastosowanie tej metody leczenia wcale nie daje gwarancji, że pacjent nie umrze. Nieraz śmierć jest bezpośrednim następstwem przetoczenia krwi. Ale — co ważniejsze — czy wymaganie biblijne, żeby się ‛wstrzymywać od krwi’, odnosi się również do tej praktyki lekarskiej? Tak! Przyjęcie do organizmu krwi jakiegokolwiek stworzenia, człowieka czy zwierzęcia, stanowi pogwałcenie prawa Bożego. Świadczy o zlekceważeniu świętości krwi (Dzieje 15:19, 20). Nie ma żadnych podstaw do mniemania, jakoby nakaz ‛wstrzymywania się od krwi’ odnosił się tylko do praktyk znanych w I stuleciu i nie dotyczy współczesnej techniki medycznej. Pomyśl tylko: Kto odważyłby się twierdzić, że biblijny zakaz mordowania nie dotyczy bezprawnego odbierania człowiekowi życia strzałem z pistoletu, ponieważ — jak wiadomo — ręczną broń palną wynaleziono znacznie później? I czy ktoś rozsądny będzie twierdzić, że zakaz upijania się dotyczy jedynie trunków znanych w I wieku, a nie dzisiejszych napojów alkoholowych? Dla ludzi, którzy naprawdę chcą się podobać Bogu, znaczenie przykazania, aby się ‛wstrzymywać od krwi’, jest całkiem oczywiste.

8. (a) Jak można stwierdzić, czy chrześcijanin może się zgodzić na określony zabieg medyczny? (b) Gdyby lekarz chciał pobrać trochę krwi, żeby ją przechować do wykorzystania podczas operacji, jakie zasady biblijne mogą ci pomóc w powzięciu mądrej decyzji? (c) Jak można się zapatrywać na zabieg, podczas którego krew przepływa przez aparaturę znajdującą się na zewnątrz ciała?

⁸ Niemniej z uwagi na złożoność niektórych zabiegów lekarskich mogą się tu nasuwać pytania. Jak je rozstrzygnąć? Przede wszystkim poproś lekarza o dokładne wyjaśnienie, na czym polega zalecany zabieg. Następnie przeanalizuj to z modlitwą w świetle zasad biblijnych. Lekarz może na przykład zaproponować, żebyś pozwolił pobrać trochę twojej krwi i przechować ją, aby później w razie potrzeby użyć jej podczas operacji. Czy byś się na to zgodził? Pamiętaj, że według prawa Bożego danego za pośrednictwem Mojżesza krew wytoczona ze stworzenia musiała być wylana na ziemię (Powt. Pr. 12:24). Dzisiaj już nie podlegamy prawu Mojżeszowemu, ale podstawę tego nakazu stanowi zasada, że krew jest święta i powinna być zwrócona Bogu przez wylanie jej na ziemię, która jest Jego podnóżkiem (por. Mateusza 5:34, 35). Jakże więc można by uznać za słuszne przechowanie twojej krwi (nawet przez stosunkowo krótki czas), żeby ją potem ponownie wprowadzić do twego ciała? A co zrobić, gdy lekarz mówi, że podczas operacji albo innego zabiegu twoja krew będzie tylko przepływać przez aparaturę znajdującą się na zewnątrz twego ciała i wracać wprost do krwiobiegu? Czy się na to zgodzisz? Niektórzy uważają, iż z czystym sumieniem mogą na to pozwolić pod warunkiem, że aparatura będzie wstępnie wypełniona płynem niekrwiopochodnym. Urządzenie pozaustrojowe uważają za przedłużenie ich krwiobiegu. Oczywiście zdarzają się różne sytuacje i w każdej z nich ty sam musisz tak zadecydować, żeby zachować czyste sumienie przed Bogiem (1 Piotra 3:16; 1 Tym. 1:19).

9. (a) Jak można się zabezpieczyć przed pogwałceniem naszego postanowienia co do ‛wstrzymywania się od krwi’? (b) Jak w nagłych wypadkach daje się nieraz uniknąć nieprzyjemnych konfrontacji? (c) Jak byś postąpił, gdyby lekarz chciał ci sądownie narzucić transfuzję krwi?

⁹ Aby się upewnić, czy lekarz uszanuje twoje postanowienie ‛wstrzymywania się od krwi’, porozmawiaj z nim, zanim zajdzie potrzeba poddania się operacji. Gdybyś musiał udać się do szpitala, zabezpiecz się przez przedstawienie na piśmie prośby, aby nie użyto krwi, oraz porozmawiaj o tym osobiście z lekarzem, który będzie cię leczył. A co zrobić w nagłym wypadku? Często daje się uniknąć nieprzyjemnych konfrontacji przez przeprowadzenie z lekarzem taktownej, rozsądnej rozmowy i zwrócenie się do niego z gorącą prośbą, by zrobił wszystko, co w jego mocy, bez zadawania gwałtu twojemu chrześcijańskiemu sumieniu (Prz. 15:1; 16:21-23). Jak jednak postąpić, gdy personel medyczny w dobrej wierze obstaje przy tym, że odmowa przyjęcia krwi zagraża twemu życiu i próbuje nakłonić cię do ustępstwa? Wiara w słuszność dróg Jehowy czyni człowieka stanowczym. Lojalność wobec Jehowy nakazuje nam zdecydowanie odrzucić taką propozycję, ponieważ chcemy być bardziej posłuszni Bogu niż ludziom (Dzieje 5:29; por. Hioba 2:4; Przysłów 27:11).

SPRAWA JEST POWAŻNA

10. Dlaczego twierdzenie, że przetoczenie krwi jest konieczne do ratowania życia, nie powinno zmienić naszego stanowiska w tej sprawie?

¹⁰ Ludziom, którzy jeszcze nie znają Jehowy, może się niekiedy zdawać, że argumenty za przetaczaniem krwi świadczą o wielkim szacunku dla świętości życia. Nie zapominajmy jednak, że wielu zwolenników transfuzji przymyka oczy na niszczenie życia przez przerywanie ciąży. Jehowa wie więcej o życiu i krwi niż najlepszy „fachowiec” w dziedzinie medycyny. Wszystkie Jego przykazania okazują się dla nas dobre, chronią bowiem nasze obecne życie oraz widoki na przyszłość (Izaj. 48:17; 1 Tym. 4:8). Czyżby z nakazem ‛wstrzymywania się od krwi’ rzecz miała się inaczej?

11. (a) Jedynie w jaki sposób Jehowa pozwolił Izraelitom używać krwi? (b) Dlaczego jest to bardzo ważne dla nas, chrześcijan?

¹¹ Doniosłe znaczenie poszanowania świętości krwi zostało podkreślone w wypowiedzi Jehowy na temat jedynego dopuszczalnego sposobu jej użycia. „Dusza ciała jest we krwi i ja sam dałem ją na ołtarz za was, aby sprawiała odpokutowanie za wasze dusze, ponieważ właśnie krew sprawia odpokutowanie dzięki duszy, która jest w niej. Dlatego powiedziałem synom Izraela: ‛Żadna dusza wśród was nie powinna jeść krwi’” (Kapł. 17:11, 12). Wszystka krew zwierzęca, którą zgodnie z tym wymaganiem wylewano przy ołtarzu Jehowy, była proroczym wyobrażeniem drogocennej krwi Jezusa Chrystusa (Hebr. 9:11, 12; 1 Piotra 1:18, 19). Tak więc prawo Boże, zakazując wszelkiego innego użycia krwi, uwypukla świętość krwi Jezusa Chrystusa. To dowodzi, że każde niewłaściwe użycie krwi świadczy o rażącym braku szacunku dla podjętych przez Jehowę kroków co do zbawienia przez Jego Syna.

12. Dlaczego chrześcijanin nie powinien w obliczu śmierci szukać ratunku w nadużywaniu krwi, byle przedłużyć życie?

¹² Jakże krótkowzroczne byłoby odwracanie się od Boga, gdy chodzi o życie lub śmierć! Chociaż cenimy sobie usługi sumiennych lekarzy, to jednak nie usiłujemy rozpaczliwie przedłużyć o kilka dni lub lat życie własne lub naszych bliskich przez przekroczenie prawa Bożego, jak gdyby na obecnym życiu wszystko się kończyło. Wierzymy w wartość przelanej krwi Jezusa oraz w życie wieczne, które ona umożliwia. Z całego serca wierzymy, że wierni słudzy Boży — również ci, którzy umierają — zostaną nagrodzeni życiem wiecznym (Jana 11:25; 1 Tym. 4:10).

Rozdział 21

„Nie należą do świata”

1. (a) O co Jezus modlił się dla swoich uczniów w nocy przed śmiercią? (b) Dlaczego było to takie ważne, żeby „nie należeć do świata”?

W NOCY przed śmiercią na palu Jezus szczerze modlił się za swych uczniów. Wiedząc, że Szatan będzie wywierać na nich ogromny nacisk, powiedział do Ojca: „Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale żebyś czuwał nad nimi z uwagi na tego, który jest zły. Nie należą do świata, jak i ja nie należę do świata” (Jana 17:15, 16). Dlaczego trzymanie się z dala od świata jest takie ważne? Ponieważ jego władcą jest Szatan. Kto należy do świata, ten podlega jego władzy (Jana 14:30; 1 Jana 5:19). Wobec tego zrozumienie, co znaczy „nie należeć do świata”, ma dla każdego chrześcijanina żywotne znaczenie. Pod jakim względem odnosiło się to do Jezusa?

2. Pod jakim względem Jezus „nie należał do świata”?

² Jezus na pewno nie izolował się od innych ludzi. To, że „nie należał do świata”, nie oznaczało, że nie miłował drugich. Wprost przeciwnie, chodził od miasta do miasta i głosił im dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Uzdrawiał chorych, przywracał wzrok niewidomym, wskrzeszał umarłych, a nawet oddał własne życie za ludzkość. Nie miłował jednak bezbożności i niegodziwych czynów ludzi przepojonych duchem świata. Ostrzegał przed niemoralnymi pragnieniami, materialistycznym stylem życia oraz samolubnymi zabiegami o zaszczyty dla siebie (Mat. 5:27, 28; 6:19-21; Łuk. 12:15-21; 20:46, 47). Zamiast naśladować styl życia ludzi oddalonych od Boga, Jezus chodził drogami Jehowy (Jana 8:28, 29). Mimo, że był Żydem, nie zajmował stanowiska w sporach politycznych między Rzymem a Żydami.