Pieśń 173
Miłość — doskonała więź jedności
1. Oziębła miłość wielu dziś,
trwa przecież końca czas.
Swą pierwszą miłość chrońmy więc
— niech zawsze płonie w nas.
Gdy z Boga chcemy przykład brać,
to wszystkich darzmy nią.
Jehowa wzór miłości dał
— wciąż w sercach żywmy ją.
2. Gorąca, czysta miłość jest,
obłudy nie chce znać.
Ją pielęgnować trzeba nam
— jej żarem drugich grzać.
Rozszerzmy się, by dostęp mieć
do serca braci swych,
gdyż mamy ich miłować tak,
jak Bóg miłuje ich.
3. Gdy system ten rozpada się,
niech miłość łączy nas.
Tę silną, jednoczącą więź
zacieśniać chciejmy wraz.
A czuła, tkliwa miłość ta
potrzebna nam wciąż jest,
bo zbliża nas do braci dziś,
gdy bliski dzieła kres.
4. Z Jehową Bogiem nawiąż więź
i stale wzmacniaj ją,
byś umiał kochać bliźnich swych,
choć czasy trudne są.
Ta miłość mocna, szczera jest,
rozpala nas jej żar.
Jedności doskonała więź
to miłość — Boży dar.